Jain Dharm Prakash 1918 Pustak 034 Ank 06

SR No.: 533397
Original Sutra Author: N/A
Author: Jain Dharm Prasarak Sabha
Publisher: Jain Dharm Prasarak Sabha
Publication Year: 1918
Total Pages: 36
Language: Gujarati, Hindi
Classification: Magazine, India_Jain Dharm Prakash, & India
File Size: 3 MB

Page 15

બ્દોષ વ્યાખ્યાન.
સળીને કન્યા ખડખડાટ હસી પડી. તે બેલી-હેપિતાજી! આટલા માટે આપ ગભરાઓ છો કે? એમાં શું મહાભારત કાર્ય છે કે તમે આટલા બધા ચિંતાતુર વાઓ છે? રાજની આજ્ઞાનું પાલન કરીને કુમારની ઈચ્છા થશે તે હું તેને વરીશ. તમે જરા પણ ગભરાઓ નહિ. હું ધર્મશીલ છું. મારા ને તમારા ધર્મને જરા પણ ખાંપણે આવવા દઈશ નહિ.” પછી તે કન્યાએ તે દિવસથી વ્રત ઉપવાસ કરી પિતાના શરીરને દમવા માંડ્યું. નવપદના ધ્યાનમાં લીન થતી ગઈ અને શરીરને ગાળી નાંખ્યું. તે હાડપિંજર જેવું બની ગયું. તેનાં મૃગલી જેવાં નેત્ર હતા તે ખાડામાં ઉતરી ચકલી જેવાં બની ગયાં, ચંદ્રના જેવું મુખ હતું તે શ્યામ થઈ ગયું, પાધરને સ્થાને ચીમળાયેલી ત્વચા દેખાવા લાગી, કેળ જેવી જંઘા સાડી જેવી થઈ ગઈ, ગંડસ્થળ જેવા નિતંબ બેસી ગયાં અને સિંહ જેવી કટીપર માત્ર ચામડીજ રહેલી દેખાવા લાગી.
રાજપુત્ર તે હેંશ ને આનંદમાં રહી તે કન્યાનું ધ્યાન ધરતો હતે. દરમ્યાન ત્રણ માસ પૂરા થયે રતનચંદે રાજા પાસે આવી કહ્યું “હે રાજન! મારી કન્યા આપના કુમારને વરવા ખુશી છે, પણ લગ્ન પહેલાં આપના કુમાર સાથે મારી કન્યાને કેટલીક વાતચિત કરવી છે, માટે મારી કન્યા કાલે રાજભવનમાં આવશે.” બીજે દિવસે તે કન્યા રાજકુમારની સમીપે આવીને ઉભી રહી. તેની મુખાકૃતિ જોતાં રાજકુમાર ચમકીને દૂર જઈ ઉભે રો ને વિચારવા લાગ્યા કે “આ કોણ? ભૂત કે પ્રેત ?” તે કન્યાએ કહ્યું- હે રાજપુત્ર! હું ભૂત નથી તેમ તે નથી, પણ હું તેજ રતનચંદની પુત્રી છું કે જેના પર તમે મેહિત થયા હતા. મને જોતાં આજ તમને મેહ કેમ તે નથી? કેમ દૂર નાસે છે જેના પર તમને મેહ થયું હતું, જેની પ્રાપ્તિ માટે આપે અન્ન-જળ તજ્યાં છે, જેને માટે ધર્મ તજવા અને તજાવવા તૈયાર થયા છે તે જ હું તમારી સમીપે તમારી આજ્ઞાનું પાલન કરવા આવી છું. આવે, બેસો અને જે ઈચ્છા હિય તે તૃપ્ત કરે.” રાજપુત્રે કહ્યું-“તું આવી બિહામણને ભયંકર કેમ? ધર્મશીલાએ કહાં “કુમાર! તમે મારામાં સ્થળે ભયંકરતા જુએ છે? હું તે જે છું તેની તેજ છું.” કુમારે કહ્યું- જે સંદર્યતા જોઈ લગ્ન કરવાને મને મોહ થયા હતા તે સેંદર્યતા ક્યાં છે?” કન્યા બલી- જે દેહમાં તમે સંદર્ય જોયું હતું તેજ આ દેહ છે, પણ મહારાજ ! તમને મારામાં કયે સ્થળે સંદર્યનું દર્શન થયું હતું કે તમે મારી સાથે લગ્ન કરવા તૈયાર થયા હતા? જે મારી સાથે આપને લગ્ન કરવાની હજુ પણ ઈચ્છા હોય તે હું તૈયાર છું. હું જે હતી તે આજ પણ છું.” રાજકુમારે કહ્યું-“તું તે પરમસુંદરી હતી, તે આવી ડાકણ ને પિશાચણીના જેવી કેમ બની ગઇ? કન્યાએ કહ્યું
હે રાજકુમાર ! મારી સુંદરતા કાંઈ જતી રહી નથી, જે માંસને લેહીથી આ અંગમાં તમને સુંદરતા જોવામાં આવતી હતી તેને જ તમે સુંદરતા રહેતા હો તે ને તેજ તમારે જોઈતું હોય તે તે ચાંડાળવાડામાં છે. પણ તે સુંદરતા જોતાં તમને વમન થયા વગર રહેશે નહિ. હે કુમાર! જરા સાંભળે, સંદર્યમાં જેને મેહ થશે