Jain Dharm Prakash 1916 Pustak 032 Ank 11

SR No.: 533379
Original Sutra Author: N/A
Author: Jain Dharm Prasarak Sabha
Publisher: Jain Dharm Prasarak Sabha
Publication Year: 1916
Total Pages: 42
Language: Gujarati, Hindi
Classification: Magazine, India_Jain Dharm Prakash, & India
File Size: 3 MB

Page 35

યાત્રિક બંધુઓ અને અર્જુનને અગત્યની સૂચનાઓ.
303
(૧૫) પવિત્ર ( તી' ) જળ, શીતળ ચદંત અને સાચાં તાજાં સુગંધી પુષ્પવર્ડ પ્રભુની અગપૂન તથા ખુશબેાદાર ધૂપ, દીપક, અક્ષત, નૈવેદ્ય અને સરસ ફળવડે અત્રપૂજા કરવાથી અષ્ટપ્રકારી પૂજા કહેવાય છે અને એ ભાવ સહિત કરનારા સુગુણી ભાઇઓ અને તેના એથી અનુપમ લાભ મેળવી શકે છે.
(૧૬) અતિ પ્રભુના ઉત્તમ આલંબન યોગે ઉક્ત અષ્ટપ્રકારી પૂ^વડે અનુક્રમે સ્વપશુદ્ધિ, કષાયરાન્તિ, ચિત્ત પ્રસન્નતા, સુવાસના, સમ્યગ્દાન–પ્રકાશ, નિર્મળ શ્રદ્દા, મનઇન્દ્રિય જય અને અડાયપદ-મોક્ષની પ્રાપ્તિ થઇ શકે છે. આવા પવિત્ર હેતુથી જ પ્રભુપૂજા કરવાની છે.
(૧૭) દ્રશ્યપૂન થઇ રહ્યા બાદ, એક પ્રભુ સન્મુખ જ દ્રષ્ટિ રાખીને, ગંભીર અને મધુર શબ્દધ્વનિ યુક્ત ઉદાર અર્થ વાળાં ચૈત્યવંદન, સ્તુતિ, સ્તવનાદિન્ન કરવા રૂપ ભાવપૂલ કરી છેવટે ‘ જયવીયરાય ’ના પાઠ રૂપે પ્રભુ પ્રાર્થના કરવી. આ બધી કરણી મને વચત કાયાની એકાગ્રતા રાખીને જ કરવાની છે. એમ કરવાથી લોકેાત્તર-પ્રધાન પદની પ્રાપ્તિ થઇ શકે છે.
(૧૮) પ્રભુના ગુણમાં લીનતા થવા માટે, પ્રમાદ રહિત, યથાયિત યોગમુદ્રાર્દિકમાં આદર રાખી, આપણાથી ગુણાધિક ( ગુરૂ પ્રમુખ ) તે આગળ કરી, વિનય બહુમાન સાચવી, શાન્ત ચિત્તથી, ચૈત્યવંદનાદિ કરવું. મનમાં કાઈ પણ પ્રકારે વ્યગ્રતા થવા દેવી નહિ,
(૧૯) ઉપર કહેલા આશય સમજ્યા વગર, જેમ આવે તેમ,વિવેક રહિત, ગુરૂ પ્રમુખ વડીલની આગળ બેસી, મેાટા ઘાંટા પાડી,બીજાના ધ્યાનમાં અંતરાય પડે એમ, બેતાલ, અશુદ્ધ સ્તયનાં દિ એલવાની ટેવ પડી હોય તે તજવી જોઇએ; અને મી! ધીમા રાગે શુદ્ધ ખેલતાં શીખવું જો એ, (૨) દ્રવ્ય-ભાવ પૂન્ન કરીને પણ પોતાના આત્માને જ જગાડવાનો છે. મદ્ય, વિષ, કષાય, નિદ્રા–( આળસ ) અને વિકધાદિ પ્રમાદ દોષથી પોતાને જ મુક્ત કરવાના છે. તેમ કર વાના પવિત્ર લક્ષથી જ કલ્યાણ થઇ શકે છે; અન્યથા કલ્યાણ થવુ મુશ્કેલ છે.
(૨૧) સ્વપરને ભાવ ઉલ્લાસ પ્રગટે તેટલા પૂરતો સમય દ્રવ્યપૂતમાં લક્ષ સહિત જ વોતાવવા યોગ્ય છે. લક્ત વગર વ્યતીત કરેલા વખત નકામે જાય છે. અવિધિ દોષ તેા જેમ બને તેમ તજવા અને વિધિનો આદર કરવા જરૂર ખખી થવુ સુજ્ઞ જતોને ઉચિત છે.
( ૨૨ ) અંગ રચના ( આંગી ) કરતાં, ફૂલની કાચી કળી, વાસી, બગડેલાં, નીચે પડી ગયેલાં, મલીન વસ્ત્રાદિકવડે આણેલાં અને જીવાતથી ભરેલાં ફૂલ કે તેવાં ફૂલની માળા પ્રભુ ભક્તિમાં નહિ વાપરતાં, ઉત્તમ પ્રકારનાં શુદ્ધ ફૂલ તેમજ તેમાંજ ફૂલની માળાં વપરાય; તેપ સાયવતી ઘેાંચ્યા વગર જ કાચા સૂત્રવતી ઢીલી ગાંડ ને જ તૈયાર કરેલી હોય તેવી જયણાય ગુધેલી ફૂલની માળા પ્રભુના કંઠે સ્થાપી શકાય. સયવતી ઘેાંચેલાં ફુલના હાર પ્રભુ ઉપર ચઢાવવાનો રીવાજ આજકાલ અણુસમજથી વધી ગયેલો દેખાય છે તેખીલકુલ પસદ કરવા જેવા નયા કેમકે તેમાં જિનાજ્ઞાનુ` ઊધા છે. આપણા કરતાં વધારે સુકુમાલ એવા પુષ્પના જીવોને એવ કેટલી બધી કલામણા થતી હશે ? તેને ખ્યાલ કરવામાં આવશે તે એ રીવાજ સહેજે દૂર થ રાકશે. પોતાના પ્રાણુની જેવા અન્યના પ્રાણ સમજનારને વધારે કહેવું પડે નહિં.
( ૨૩ ) ફૂલની પાંખડીઓ પણુ છતી કરી નાંખવી નહિ, તેમજ તેને પગતળે કચરવી િ તે પછી સોયની તીક્ષ્ણ અણીવતી તેનું છેદન ભેદન તે ક્રમજ કરાય ?છેદન ભેદન કરેલા ફૂલહુા