________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
જૈનમ પ્રક
ની મેર બને તે લોકોમાં પણ એના વખાણ થાય એ તદૃન વાભાવિક છે. જૈન ફરજના કવિ ભાસ હાથ છે કદિ પણ ન ળના પાતર વિસારું ન કરતા નથી, તે તો પોતાના ઉચ્ચ વિચારથી જ શુભ માગે ગમન કરે દે અને ઉચ્ચ વ્યવહાર કરવામાં આ ન્નતિ થતી સ્પષ્ટ જુએ છે. એને લોકે માન આ કે ન આપે તે સંબંધમાં તેનું લક્ષ્ય હેતું નથી. પરંતુ એને માનની ઈચ્છા હોય કે ન હોય પણ એને લોકમાં સન્માન જરૂર મળે છે. સજજન સાથે હળવું મળવું, બેલિવું, વિચારણા કરવી, પરિચય કરવો, એ તુચ્છ કેટિના માણસથી બને નહિ તેથી લેકે સત્સંગ કરનારને બહ માન આપે છે. કેઈ વખત જરા ડું માન મળે છે પણ તે માન મળ્યા વગર રહેતું નથી અને જે માન મેળવવાની ઈચ્છા ન હોય તો બહુ વધારે મળે છે. કિર્તિની પછવાડે દોડનારને તે મળતી નથી, ૫] તેની ઈચ્છા ન કરનારને તે સવિશેષપણે મળે છે. આ પ્રમાણે કર્ણને છેવટે ભતૃહરિ કહે છે કે “સત્સંગતિ શું શું કરતી નથી ? ” એટલે તે આવી રીતે અનેક લાભ અપાવે છે તે ઉપરાંત બીજા ન ગણવેલા એટલા લાભે આપે છે કે જાણે તે ક૯પ
જેવી હોય એમ લાગે છે. અનેક પ્રકારના લાભ તે એટલી સારી રીતે અપાવે છે કે તેની ગણતરી કરતાં પાર આવે નહિ. અહીં કદાચ એ પ્રશ્ન ઉપશિત થાય કે આ બાબતમાં કોઈ અતિશક્તિ હશે, કારણ કે કેટલીકવાર માં 9 ક બાબતને હાથમાં લઈ તેનાં અનેક લાભે બતાવે છે એવી સાધાના ના છે. આને જવાબ બહ દે છે અને તે એ છે કે આ બાબતમાં જ. પાપ અતિશક્તિ જેવું નથી. સત્સંગ કરનારની અવસ્થા, રોગ અને વર્તન ર ખાસ કરીને તેની માનસિક સ્થિતિ પર વિચાર કરી આપણે બરાબર અવદિકન કરીને જોઈએ તે આ વાતમાં રહેલ સત્ય બરાબર સમજાઈ જાય તેમ છે. જે લાભો અહીં સત્સંગથી તેના પરિણામરૂપે ગણાવવામાં આવ્યા છે તેમાં જરાપણું અતિશકિત કરી હોય એમ લાગતું નથી.
આ સંબંધમાં વધારે અવલોકન કરનારાઓ એવાજ નિર્ણય ઉપર આવ્યા છે એમ પણ બતાવી શકાય તેમ છે. આપણે સત્સંગ માટે અન્ય વિદ્વાને શું કહે છે તે બહ રોપથી જેઈ જઈએ. સિંદુર પ્રકારના ૬૬ માં પ્લેકમાં શ્રી સોમાભાચાર્ય કહે છે કે ---
इरति कुमति भित्ते मोहं करोति विवेकितां, वितरति रतिं मूते नीति तनोति गुणावलिम् ; प्रथयात यशो धत्ते धर्म व्यपोहति दुर्गतिम्, मामयति नृणां किं नाभाएं गुणोत्तमसंगमः ।।
For Private And Personal Use Only
