Page Text
________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
વદનાજાના રાસ
-
2
-
તરતજ મનુષ્ય ફીટીને તે કુક થઈ ગયે. પતિને કુક થઈ ગયેલે ઈ ગુણવળી અત્યંત દિલગિર થઈ ગઈ. તે સુ પાસે કરગરવા લાગી કે-“હે સાસુજી! આ શું કર્યું? મારા પતિને ઉતાવળા થઈને તિર્યચપણું કેમ આપ્યું? હે માતાજી! કઈ પ્રકારે તેને પાછા મનુષ્ય કરો. તેના પર રેપ દૂર કરે. આપણુ બે વચ્ચે એક આટલી વસ્તુ છે તેને અસલ રૂપમાં રાખે. હે બાઈ ! આપ તે વૃદ્ધ છે ને હું બાળા છું. હું આપને કહેવા યોગ્ય નથી, પણ મારા પર કૃપા કરી તેને અસલ સ્થિતિમાં મૂકો. ગમે તેવી પણ તે તમારે પુત્ર છે. વળી તેનાથી રાજ શોભશે. તેના વિના રાજ કોણ કરશે? પંખી રાજ કાંઈ સાંભળ્યા નથી.”
આ પ્રમાણે ગુગાવળીએ ઘણી પ્રાર્થના કરી, પણ વીરમતીને રોષ છે થો નહીં. તેણે છેવટે ચડાઈને કહ્યું કે-“હવે ઝાઝું બેલ બેલ કર નહીં. મને વધારે છેડવામાં માલ નથી. તારે પણ કુકડી થવાની ઈચ્છા હોય તે હવે બોલજે.” વીરમતીના આવાં કૃર વચન સાંભળી ગુણાવળી ચુપ થઈ ગઈ અને વીરમતી ત્યાંથી પિતાના મકાનમાં ચાલી ગઈ. હે ! ઘડીમાં શું બની ગયું ? મેટ ધુરધર રાજા પક્ષી બની ગયો ! વિધાતાના લખેલા લેખ ફેરવવા કઈ શક્તિવાન નથી.
વીરમતીના ગયા પછી ગુણવળી કુકડાને ખોળામાં લઈ હાથવડે પસવારતી અને આંસુવડે નવરાવતી બોલવા લાગી કે-“હે નાથ ! જે મસ્તક ઉપર મુકુટ બીરાજતે હવે તે મસ્તક ઉપર અત્યારે રાતા પિછાનું શું છે, જે શરીર ઉપર આછા વાઘા તમે પહેતા હતા તે શરીર પીંછાઓ વડે ઢાંકેલું છે, જે કટી ઉપર તરવાર બાંધતા હતા તેને શસ્ત્રમાં માત્ર વાંકા નખ છે, જે સૂર્યોદય થયે ઉઠતા હતા તે હવે પાછલી રાત્રે જાગનારા થયા છે, જે ભાવતા ભેજન કરતા હતા તે હવે ઉકરડા તરફ દષ્ટિ કરનારા થયા છે, જે મુખે ઉત્તમ શબ્દ બોલતા હતા તે મુખે હવે “કુક કુ” બોલતા થયા છે. જે રત્નજડિત સિંહાસન પર બેસતા હતા તે હવે ભૂમિ પર ભમતા થયા છે અને જે સુવર્ણની હિરોળાખાટ ઉપર હિંચકતા હતા તે હવે પાંજરામાં લેહની સળીપર હિંચકતા થયા છે. અરે દેવ! તે આ શું કર્યું ! ” આ પ્રમાણે અત્યંત વિલાપ કરતી ગુણાવળી મૂર્ણિત થઈ ગઈ. દાસી
એ શીતળ ઉપચારવડે સાવચેત કરી પછી તેને શાંત્વન કરવા તેની સખીઓ તેને સમજાવવા લાગી કે-હે વ્હેન ! આમાં કોઈને દેષ નથી, દેવ કર્મને જ છે, તે ફોગટ કઈને શામાટે દોષ આપવું પડે? એ માઠા દેવે તને આવે વખતે રાજ્ય છાજવા ન દીધું તેમાં કોઈ શું કરે? આમાં માતા શું કરે? વહુ પણ શું કરે ? અટારે દેવ જગમાં કેઇનું ચાલવા દેતું નથી. જે પિતાના લિખિત લેખ હેાય છે તે મિથ્યા થઈ શકતાં જ નથી. પૂર્વ ભવના જે સચિત હોય છે તે પ્રાણને જોગવવાંજ પડે છે. તીર્થકર કે ચકવતી જેવાનું પણ કર્મ પાસે ચાલતું નથી.
For Private And Personal Use Only
| SR No. | 533336 |
| Book Title | Jain Dharm Prakash 1913 Pustak 029 Ank 04 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Jain Dharm Prasarak Sabha |
| Publisher | Jain Dharm Prasarak Sabha |
| Publication Year | 1913 |
| Total Pages | 36 |
| Language | Gujarati, Hindi |
| Classification | Magazine, India_Jain Dharm Prakash, & India |
| File Size | 3 MB |