________________
સામાયિક વિચાર
૨૩૭ કાઉસગ્ગ કરે. કાઉસગ્ગ પારી, “નમો અરિહંતાણું” ને પ્રકાશ કરી, લેગસ્સ પ્રકાશવો. (ઈરિયાવહિય, તસુત્તરી, અન્નથુ ઉ. સસિએણું, લેગસ્ટ, આદિના હેતુ, વિધિ, વિસ્તારાર્થ અન્ય પ્રસંગે આપવા ઠીક પડશે.)
(૯) પછી અગાઉ મુજબ ખમાસમણ પૂર્વક “સગુરૂને મુહ પત્તી પડિલેહવા આદેશ માગી બેસી (દેહાસને) મુહપત્તી પડિલેહવી. મુહપતી પડિલેહવા માટે આજ્ઞામાગતાં, “ઈચ્છાકારેણ સંદિસહ ભગવન મુહપત્તી પડિલેહ?ગુરૂ આજ્ઞા આપે, “પડિલેહ ત્યારે સામાયિક કરનારે “ઈચ્છ” એમ કહી મુહપત્તી તથા અંગની પડિલેહણ કરવી. ગુરૂ સાક્ષાત્ ન હોય છતાં ગુરૂ સમીપેજ બેઠો છું, એવી ભાવના રાખીને ગુરૂની આજ્ઞા માગવાને વિધિ યથાવિધિ આચર, અર્થાત્ “ઈચ્છાકારેણ સંદિસહ ભગવન્” ઈત્યાદિ પૂર્વક જાણે સાક્ષાત્ સદ્દગુરૂ પાસે આજ્ઞા માગતા હોઈએ, એમ વર્તવું અને ગુરૂની સ્થાપના કાંઈ વાણને ઉચ્ચાર તો કરે નહિં, છતાં માગેલ આજ્ઞાને સદ્ગુરૂ તરફથી ઉત્તર મળે છે, એમ ધારી તત્તત્કાર્યમાં પ્રવર્તવું. આવી પ્રવૃત્તિ એ વિનયનું પરમ કારણ છે, અને પ્રમાદ ટાળવાનું, અને ઉપગ જાગૃત રાખવાનું ઉત્તમ સાધન છે. મુહપત્તી પડિલેહતાં તેના તથા અંગ ગપડિલેહણના દરેકના પચીશ પચીશ એમ મળી પચાસ બેલે સનમાં બેસી જવા. અર્થાત્ તેના સ્મરણ–ચિંતવન પૂર્વક મુહપત્તી અને અંગ પડિલેહવા. મુહુપત્તી તથા અંગ પડિલેહણની પચાશ બોલરૂપ પાંચ
- ગાથાઓ પૂર્વે એવી પ્રવૃત્તિ ચાલતી હોવાનું સહપત્તીના બોલ, સૂચવન કરે છે; પણ હાલ જે પ્રવૃત્તિ ચાલે
છે, તે જોતાં તે એ પ્રવૃત્તિ આકરી લાગશે, છતાં સામાયિકના સૂત્રપાઠ, તથા તેને વિધિ જોતાં-વિચારતાં આમ પ્રવર્તવું વિશેષ કલ્યાણના હેતુરૂપ છે. આવી રીતે પ્રવર્તવાને અભ્યાસ પાડવામાં આવે, તે વિનય સચવાય છે, પ્રમાદ ટળે છે, જાગૃતિ–ઉપગ રહે છે, નિર્જરા થાય છે, આદિ અનેક રીતે સામાયિક વિશેષ વિશેષ શુદ્ધ થાય છે.
