________________
આરાધના પ્રકરણ
૨૨૯ | ૮ અનિત્યાદિક ૧૨ ભાવના સાત મૈત્રી પ્રમુખ ૪ ભાવના ભાવી આત્માને સમતા યુક્ત કરે. અહંતા મમતા મુકી મોહ માયા છે. પોતે કોણ છે અને પોતાનું શું છે એજ વિચારવું. સ્ફટિક રત્ન જેવું નિર્મળ પિતાનું સ્વરૂપ છે એવું ધાવવું. શુદ્ધ આમદ્રવ્ય તેજ હું અને શુદ્ધ જ્ઞાનાદિક ગુણો જ મારૂં (ધન) એમ માનવું (સત્ય છે). આવી શુભ ભાવના નિરંતર ભાવવા યોગ્ય છે. કઈ મેટા ઉપદ્રવ વખતે કે છેવટ અંત સમયે તે અવશ્ય સેવવા યોગ્ય જ છે.
૯ જીવે અનાદિ ચારગતિ રૂપ સંસારમાં ભમતાં અનેક પ્રકારના ભોગ ભોગવ્યા તે પણ તૃપ્તિ ન પામ્ય તેમજ અનેક સ્થળે અનેક પ્રકારે વિટંબના પામ્યું છે તે પણ તેથી નિર્વેદ પણ ન પામે તે હવે કોઈ સુભાગે સત સમાગમ પામી પિતાની અનાદિની ભૂલ સમજી-નિધારી તેને સુધારવા નિશ્ચય કરી શક્તિ અનુસારે વ્રત પશ્ચખાણ નિત્ય પ્રતિષ્કરવા ઢાળ પાડી અંતે–અંત વખતે સર્વ પ્રકારના આહારને તજવા ઉજમાળ થઈ સર્વ લલુતા તજી, તરવજ્ઞાન વૈરાગ્યથી આત્માને ભાવિત કરી, સર્વ વિષયવિકારથી વિરક્ત થઈ, સંસાર ઉપર ઉદાસીનભાવ પ્રગટાવી, ચારે આહાર પચ્ચખી (ગુરૂમહારાજ સમક્ષ) અનશન આદરવું યુદ્ધ છે. ઉક્ત અનશન આદરી ક્ષણે ક્ષણે વૈરાગ્યભાવની વૃદ્ધિ થાય તેવા ધન્ના, શાલીભદ્ર, અંધકમુનિ તથા મેઘકુમારાદિકના ઉદાર ચરિતું
સ્મરણ કર્યા કરવું. આવી ઉત્તમ રીતે અનશન આરાધનાર સંસારને અંત કરી શા મેક્ષ જઈ શકશે.
૧૦ સર્વ શાસ્ત્ર ઉપનિષભૂત ચાદપૂર્વ સાર મહિમાસાગર મહા મંત્રાધિરાજ શ્રી નવકાર મંત્રજ છે. ચિંતામણિરત્નની પેરે તે યત્નથી સંભારી રાખવા એગ્ય છે. એક જ વખત તેનું સ્મરણ કરતાં ૫૦૦ સાગરનાં પાપ પ્રલય જાય છે તે જે મહાભાગે તેનું નિરંતર એકાગ્રપણે સ્મરણ કરે તેનું તો કહેવું જ શું? અંત વખતે પણ તેમાં ઉપયોગ રહે તે તેના પ્રભાવથી સર્વ પાતક ગાળીને તે સ્વર્ગગતિ આપે છે. નવકારના પ્રભાવે સુખ સંપત્તિ પામેલા અનેકનાં દષ્ટાંત પ્રસિદ્ધ છે. શુદ્ધ મનથી તે મહા મંત્રનું મરણ કરનાર અક્ષયસુખ પ્રાપ્ત કરી શકે છે.