________________
શ્રી જૈનધર્મ પ્રકાશ
હાથમાં ખડગ લઈ ઘણા શુરવીર જન, દિન રાત ઉભા રહી જેહને સંભાળતા; એવા નર ચાલ્યા ગયા, કહે સુર ઇંદુ યારા, મરવું જરૂર માટે પ્રભુ ન વિસારતા.
ચિતા ચિંતાના સંવાદ.
મનહર ૭.
ચિંતા અને ચિતા બેઉ બેનપણી ભેગી મળી, એક મીજીનું વૃત્તાંત મુખથી ખેલાય છે; ચિતાને ચિંતા કહેછે એની તુજને ધિકાર, અનેક મનુષ્યના તું ભક્ષ કરી જાય છે; ભક્ષ કરે પણ ભૂખી પેટ ન ભરાય તારૂ, નિત્ય નિત્ય નવાં નવાં, મૃતકને ખાય છે; દયા નહિ રાખે એની અંતરમાંહી લગાર, રૂપ તારૂ' જોઇ લેાક ચિંતાતુર થાય છે. ચિતા-ભક્ષ કરૂં હુતા એની નિરજીવના સદાય,
પણ તુ સજીવને અહેાનિશ ખાયછે; મારો ભક્ષેલા મનુષ્ય, ભક્ષ્યા પછી છુટી જાય, પણ તારા ભક્ષેલા તે દુઃખીયા સદાય છે; જેની પાછળ તું લાગે તેના રૂપ ગુણ જાય, લોહી માંસ મળી જઇ હાડકાં દેખાય છે; દયાહીણ દૃષ્ટણી તું સજીવ મનુષ્ય માળે, તેથી કાળથી અધિક લેાકમાં મનાય છે.
અમીચંદ કરશનજી. વાંકાનેર.
ચિંતા
