________________
૧૯ર
શ્રી જૈનધર્મ પ્રકાશ છે તેના ઉપાયમાં પણ કુદેવ અને કુગુરૂઓ પાપ બંધાય તેવી હિંસાયુક્ત કિયાઓજ બતાવે છે. એક હિંસક તુચ્છ દેવના નિવારણ માટે જન શાસ્ત્રકાર અડ્ડમાદિની તપસ્યા કે શુભ ધ્યાનાદિ બતાવશે ત્યારે મિથ્યાષ્ટિના દેવ, ગુરૂઓ કે શાસ્ત્રી તેને માટે અમુક ને વધ, બલિદાન અથવા કુપાત્રની પિષણ કરવાનું બતાવશે. અહીં ધવળશેઠ પોતાની માનેલી શકતદેવીને પુછવા ગયે એટલે તેણે બત્રીસલક્ષણા પુરૂષનું બલિદાન આપવાને ઉન પાય બતાવ્યો. લેભાઇ શેઠે તે વાત કબુલ કરી. એક બત્રીશ લક્ષણો પુરૂષ આ દુનીઆને કેટલો ઉપયોગી થઈ શકે અને પતાના આત્માનું પણ કેટલું હિત કરી શકે તેને વિચાર આ સ્વાર્થી શેઠને શેને આવે? તે તો તરતજ મેટી કિંમતનું ભેટશું લઈ ત્યાંના રાજા પાસે ગયા અને પિતાની મતલબ પ્રદર્શિત કરી. રાજા પણ તેના જેવો જ લાભ મળે એટલે તેના ભેટાથી લેભાય અને તે પુરૂષ શેધી લેવા હુકમ આપે. માત્ર તકરાર કજીઓ ન ઉઠવા માટે પરદેશી હોય કે જેનું સગુંસંબંધી કેઈ ભરૂચ શહેરમાં ન હોય તે પુરૂષ શોધી લેવાનું કહ્યું. ધવળશેઠને તે એટલું જ જતું હતું. તેના પિતાના સુભટના બળને તેને ગર્વ હતું એટલે તેઓને દોડાવ્યા, શ્રીપાળકુમારને મળ્યા ને તેને પકડવા જતાં તે મેટું રમખાણ મચ્યું. સહેલી ધારેલી વાત મુશ્કેલ થઈ પડી. પ્રાણી ધારે શું ને અંદરથી નીકળે શું !
અહી આપણે આષધીને અસાધારણ ચમત્કાર જોઈએ છીએ. બંને દળનાં અનેક પ્રકારનાં શસ્ત્રા માત્ર આષધીના બનથી કાંઈપણ અસર કરી શક્યાં નહીં. પુણ્યવંતનેજ આવી વસ્તુઓ પ્રાપ્ત થાય છે એટલું જ નહીં પણ તેનું કામ પડે ત્યાર અગાઉ સહેજે તે મળી આવે છે. •
ધવળશેઠના સુભટો પણ અભિમાનમાં ઉતરે તેવા નથી તેનાં વચને તેના હૃદયને અહંભાવ બતાવી આપે છે પણ મને હા બળવાન કુમાર તેનાં વચનને ગણકારતા જ નથી. -
આ રમખાણને પરિણામે જ્યારે બંને લશ્કર ભાગે છે ત્યારે ધવળશેઠ વાણુંઓગત રમી જાય છે. પણ સજજન પુરૂષે બીજાના
