________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
૧૩૫
જાય છે. પોતાને હાંસી થાય છે ત્યારે કેટલાકના અતિ કિંમતી જાનેા ભારે જેખમમાં આવી પડે છે, વળી પોતાની ભૂલ તે અવસર પામી સુધારી લેવાતી નથી તે પોતાનાજ શસ્ત્ર પેાતાને વાગે છે, અર્થાત પાતેજ તેથી . મેટા કુટમાં આવી પડે છે. આવા દુર્જન સ્વભાવતા જુએ ! પેાતાનું કઈ પણ વળે નહિં. છતાં પાતાને તથા પરને કેવા દુ:ખના ખાડામાં ઉતારે છે, અને આ ભ્રષમાં અનેક આપદા પામી દુર્ગતિને શરણ થાય છે. એમ સમજી વિનેક આણી સ્વપર દુઃખદાયક ચાડી ખાવાની કુટેવ યત્નથી પરીહરવી.
શ્રાવક તરીકે આળખાતા નાની ફએ.
(૧૫) પંદરમે રતિ-અતિ-અનુકૂળ-મનગમતા પદાથા ઉપર રાગ ધરવે અને પ્રતિકૂળ-અણુગમતા પદાથાપર ખેદ ધરવે. સમભાવ ધરવા યોગ્ય પદાર્થા વિષે આમ મમત્વનડે રાગદ્વેષ કરી મુંઝાઇ જવુ એ સમભાવ નડે કરી પ્રાપ્ત કરવા ગાગ્ય ઉત્તમ પ્રકારના સમ સુખમાં મહા અતરાયભૂત અને મનની મલીનતા કરનાર મેટું પાપસ્થાનક છે અને તેથીજ વિચક્ષણ્ જોએ આવા દરેક પ્રસંગે રામબાવે રહેવું ઘટે છે.
(૧૬) સાળંગે પર પિરવાદ-પરનિંદા-અપકર્ષ અને આત્મશ્લાધા-આમેકર્યું કરવા રૂપ આ પાપસ્થાન અતિધાર છે. જેમ મૃષાવાદી પરને ખાટા આળ દેનાર, અને ચાડીખારી કર્મચાળ કહેવાય છે તેમ પરિનંદા કરી કેવળ ખોટી આપ બડાઇ કરનારા પણ ઉક્ત પંક્તિથી બહાર નથી. અર્થાત્ તે પશુ કર્મચડાળજ છે. જો કે સ્વમુખથી પરમળ લઇ પેાતાના અંગને મલીન કરીને સામાને ઉજ્વળ કરનારા આવા દુર્જને પણ સજ્જનને તે એક રીતે ઉપગાર કર્તા થઇ પડે છે તેપ્યુ તેના અતિ અનાર્યે આચરણથી ધારાતિ થાર નરક નિગોદાદિક દુ:ખના ભાગી ચતા તેઓને દેખીને સજ્જનનુ કામળ હૃદય કમકમે છે-કંપી ઉઠે છે. માટે આ અતિ અનિષ્ટ અનાર્ય ટેવ અવશ્ય રાળી સનતાજ સદા સતી. ભૂલેચૂકે પણ દુર્જનના દુષ્ટ રસ્તે દોરાનુ’ નહિં. તે પેાતાનુ ભલું ઇચ્છતાંજ હા તે ઉત હિતશિક્ષા કદાપિ પણ વિસરશે નહિ, પણ લો ક્ષણે સંભારીને ચાલો,
!
(૧૭) સત્તરમે માયા મૃષાવાદ—એક માયા-કપટ અને ખીજું મૃા-અસત્યનુ સાથે સેવવુ-એટલે કહેવુ કઈ અને કરવું કઇ. કુંભારવાળા મિચ્છામિ દુક્કડ જેવુ આપમતિવડે અવળા ચાલ્યા છતાં પોતાની શાહુકારી જગાવવી, કેવળ બત્તિ સેવતાં છતાં બહારથી અચ્હા ડેળ રાખવા ખગવૃત્તિ ધારી જગને ઠગવું. પોતે અનેક દોયદ્રષિત છતાં જેમ લોકોના
For Private And Personal Use Only
