________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
જીર્ણ પુસ્તકેદ્વાર.
૪૫ પૂર્વે સ્વીકારેલી રી ની જ વળગી રહેશું તે તે રીતી હાલતે આપણને ખાસ નુકશાનકર્તજ ની પડે તેમ છે, કારણ કે વર્ષોના વર્ષો સુધી ગોંધી રાખેલા પુસ્તંકે સદના તેમજ ઉદેહી વિગેરેના ભોગ થઈ પડીને તેના રક્ષણનો માર્ગ ઉલટ તેના ભક્ષણરૂપ થઇ પડશે. દરેક બાબતમાં સમયાનુકુળ વર્તવું તેજ સુજ્ઞ જનોનું લક્ષણ હોય છે તે આ સમયને અનુકુળપણે વર્તવા માટે આ પણે તેવા ભંડારે જાહેરમાં મુકી તેવા ભંડારમાં રહેલાં પુસ્તકોને સારા રક્ષણ સાથે સારા પુસ્તકાલયમાં ગોઠવી તેની ટીપ, નૈધ વા વીણ વિસ્તાર સાથે તૈયાર કરાવી સર્વની જાણ માટે છપાવીને પ્રસિદ્ધ કરવું જોઈએ.
એ એવા ગુરુત ભંડારેના તેમજ જાહેરમાં આવેલા ભંડારોના જે કબજેદાર હોય છે તેની સ્થિતિ અજ્ઞાનતાની પ્રબળતાથી એવી થઈ પડી છે કે તેઓ તેને સારી સ્થિતિમાં મુકી શકતા નથી અને તેમાં રહેલાં અને પૂર્ય ગ્રંથો જેના લખાવનારે તેનો ઉપયોગ કરીને અનેક ભવ્યજીવો પિતાના આત્માનો ઉદ્ધાર કરશે એમ માનેલું તેની માન્યતા બાજુ પર રહીને તેને કેદખાને જ રાખવામાં આવે છે, આ તેઓની ભૂલ આપણે તેમને સમજાવવી ઘટ છે, તેઓ પોતાની સમજણ પ્રમાણે કામ કરે છે. તેથી તેમાં તેમની એટલી ભૂલ નથી કે જેટલી આપણે તે બંકરમાં હેલા અપૂર્વ પુસ્તકોને કેવી રીતે ઉપયોગ કરવા, વિનાશમાંથી બચાવવા વિગેરે જાણતા છતાં કાંઈ પણ ન કરીએ તો તેની ભૂલ છે . ત્ તેમાં આપણી ભૂજ વધારે ગણાય તેમ છે. આ બાબતમાં એક નાનું સરખું દૃષ્ટાંત આપની પાસે કહી બતાવું છું જે ઉપરથી કેની ભૂલ વધારે ગણાય તેને આપ સાહેબોને ખ્યાલ આવશે.
એક ભરવા ની પાસે એક વાણીઆને એક રૂપી ઓ લેણે હતો. બહુ વખત ઉઘરાણી કર્યા છતાં ભરવાડ તેનો રૂપીઓ આપતો નહીં. એક વખત ઉધરાણીએ આવતાં વાણીઆની નજરે એક બકરીના ગળામાં બાંધેલો ચકચકત પથ્થર પડે. વળી આ એ બેચાર આનામાં જે આ પથ્થર આપે તો તે છોકરાને રમવા થશે, અથવા તેનું તેલું થશે, એમ વિચારી તેની માગણી કરી. ભરવાડે કહ્યું કે તમારા રૂપીઆમાં એ પથ્થર લઈ જાઓ પછી મારે કંઈ લેવું દેવું નથી. - વાણીઆએ પહેલાં તે જીકર કરી પણ પછી જાણ્યું કે અંતે જ્યારે આ ભરવાડ કાંઈ આપતેજ નથી ત્યારે જે મળ્યું તે ખરૂં એમ ધારી
For Private And Personal Use Only
