________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
૧૭
समकित ( થ્યાયામનંદનની કથા.) (સાંધણ પાને ૯૬ થી.)
તે દિવસે મળેલું રત્ન બીજા કોઇપણ મનુષ્યનેન બતાવતાં પેતેજ ભેંશના ગાય (છાણુ)માં દબાવી દીધું. બીજે દિવસે આામનંદન પોતે કરેલી હર્ષનાની સત્યાસત્ય પરીક્ષા કરવા માટે કરંબાની થાળી પામે ઉભા રહ્યા. તરતજ મા આવ્યા ને કરં ખાવા લાગ્યા. પહેલે દિવસે જેમ એક મક્કે રત્ન મુક્યું હતું તેમ આજે નહતું, આજે તા સઘળાએએ જેને થાળીમાંથી કરો ખાધા તેમાં એકએક રત્ન મુક્યું. પોતાની કરેલી કલ્પના ખરી પડી અને તે અકસ્માત અગણિત દ્રવ્યના અધિપતિ થયા તેથી કુંવરને ઘણાજ હર્ષ પ્રાપ્ત થયો. તાપણ તેણે પોતાના ભાગ્યોદય અથવા બુદ્ધિના ગર્વ ખતાવવાને હકીકત સાથેના દાસ દાસીમાં ક્રેઇની પાસે પ્રગટ કરી નહીં. દરરોજ જે રત્ના ભેટ મળવા લાગ્યા તે લખ,તેની ઉપર સ્વહસ્તે નિશાની કરી છાણામાં દાખ્યા. તે છાણા રત્ન શિવાયના છાણાથી જુદાં મુકાવ્યાં. તેણે વિચાર્યું કે પરિક્ષા કર્યા શિવાય અથવા અનુભવ્યા શિવાય કોઈપણ મનુષ્ય પાસે મર્મની વાત કહેવી નહીં, કારણ કે મર્મને જાણનાર દુજૈન સજ્જનને સંતાપત થઈ પછે. આ પ્રમાણે કુંવરને દરરોજ કરંભાની થાળીમાંથી સેંકડો રત્ન મળવાલાગ્યાં,
For Private And Personal Use Only
અન્યદા તેણે સમુદ્ર રસ્તે પેાતાના સ્થાનક તર± આવતી એક નાવિકા જોઇ. પોતે જેમાં બેસીને કંચુક લેવા માટે લક્ષ્મીપુર પાટણ સુધી આળ્યે હતેા તેજ હોડી તેÛ એમ તેને તરતજ જણાયું, તેથી સમુદ્ર કિનારે ઇંડી વખત સુધી ઉમેા રહ્યા તેવામાં તે હોડી સમીપ ભાગે આવી અને જે માછી પેતાની સાથે હાડીમાં હતા તેનેજ તેમાં, બેઠેલા જોયા. આ ખ઼નાવથી આશ્ચર્ય પામી પોતાના ભાગ્યેાદયના વિચાર કરવા લાગ્યા.
