Page Text
________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
શ્રી આત્માનંદ પ્રકાશ વર્ષ : ૩ અંક ૬, ૧૬ એપ્રિલ ૨૦૦૩]
ભદ્રંકરવિજયજી મ. ઉપર આચાર્ય પદવી લેવા માટે | ખૂબ ખૂબ દબાણ આવ્યું ત્યારે હું લુણાવામાં (રાજસ્થાન) ૫૨મ નમસ્કાર મહામંત્રારાધક પૂ. પં. શ્રી ભદ્રંકરવિજયજી મહારાજ પાસે હતો. મારા ઉપર પૂ. પં. શ્રી ભદ્રંકરવિજયજી મહારાજનો અમદાવાદથી પત્ર આવ્યો લુણાવામાં પૂ. પંન્યાસજી મહારાજને પૂછજો કે મારે શું કરવું? પૂ. પં.શ્રી ભદ્રંકરવિજયજી મહારાજે પણ આચાર્યપદવી ન લેવાની સલાહ આપી હતી. તે પછી કેટલાક સંયોગોને કારણે આચાર્ય પદવી લેવાની એમને ફરજ પડી ત્યારે કેટલા કેટલા દુ:ખાતા મને અતિ વ્યાકુળ હૃદયે એમણે એ પદવી લેવી પડી હતી તે તેમના શિષ્યો સારી રીતે જાણે છે. પદવી લીધા પછી પણ પત્રમાં ચારે ય એ ‘ભદ્રંકરસૂરિ’ એમ લખતા નહોતા. મારા ઉપરના પત્રમાં છેવટે ભદ્રંકર એવા નામથી જ સહી દફ્ક્ત કરતા હતા. આ તેમની નમ્રતા તથા નિસ્પૃહતા અજોડ છે અને સ્મૃરણીય છે. વ્યાખ્યાન પણ તેમનું અત્યંત સૂક્ષ્મ ચિંતનથી ભરેલું હતું ઘણે ભાગે દૂર દૂર વિચરવાને કારણે તેમનું વ્યાખ્યાન સાંભળવાના મારે બહુ ઓછા પ્રસંગ આવેલા હતા. પણ જ્યારે સાંભળવાનો પ્રસંગ આવેલો ત્યારે એમનું સૂક્ષ્મચિંતન હજુ પણ મારા કાનમાં ગુંજે છે.
પ્રાચીનતા એમને ઘણી જ પ્રિય હતી. નવી નવી ફેશનેબલ વસ્ત્ર-પાત્ર આદિ ચીજો તરફ એમની ઘણી નારાજગી હતી. મેં મારા ઓઘા ઉપર પ્લાસ્ટીક ચડાવ્યું હતું તે જોઈને મને તરત કહ્યું કે આ અનાર્યચીજ કેમ ચડાવી છે.
જ્ઞાન-દર્શન-ચારિત્રની આરાધનામાં એ નિરંતર ડૂબેલા રહેતા હતા. કોઈ આવીને બેસે અને નિરર્થક વાતો કરે તો કહે કે આ નવકારવાળી ગણવા લાગ. ફોગટ વાતો ચાલે એ એમને જરા પણ પસંદ નહોતું. આરાધના વિના સમય જાય એ
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
[પ
એમને ગમે જ નહિ. ખરેખર એ આરાધક હતા. પ્રસિદ્ધિથી તદ્દન દૂર રહેવાનું એ પસંદ કરતા હતા.
|
પૂ. આ. મ. શ્રી વિજય મેધસૂરીશ્વરજી મ.ના પ્રથમ શિષ્ય તે મનોહરસૂરિજી મહારાજ અને છેલ્લા શિષ્ય તે મારા પૂ. પિતાશ્રી ભુવનવિજયજી મહારાજ. પૂ. મેઘસૂરિજી મ.ના સ્વર્ગવાસ પછી મારા ગુરુમહારાજે પૂ. મનોહરસૂરિજી મ.ને વડીલ તરીકે સ્વીકાર્યા હતા. મેઘસૂરિજી મહારાજનો સ્વર્ગવાસ વિક્રમ સંવત ૧૯૯૯માં થઈ ગયો હતો.
|
પૂ. આ. મ. શ્રી મનોહરસૂરિજી મ.ના સ્વર્ગવાસ પછી પૂ. આ. મ. શ્રી ભદ્રંકરસૂરિજી મહારાજને અમે વડીલ તરીકે સ્વીકાર્યા હતા.
વર્તમાનકાળમાં ગચ્છાધિપતિ તો કોઈ છે જ નહિ. મારી દીક્ષાને ૬૬ વર્ષ થયાં. પણ ગચ્છાધિપતિ શબ્દ અમે વર્ષો સુધી સાંભળ્યો જ નહોતો. કારણ કે ખરેખર અત્યારે કોઈ તપગચ્છના અધિપતિ છે જ નહિ. પૂ. જગદ્ગુરુ હીરસૂરિજી મ. પછી સકલ તપગચ્છ ઉપર પ્રભુત્વ ત્રણ-ચાર પાટ સુધી જ ચાલ્યું છે. બાકી તો બધા પોત-પોતાના સમુદાયના જ અધિપતિ છે. પોતાની મેળે જ કોઈ ગચ્છાધિપતિ લખાવે કે તપગચ્છના રાજાધિરાજ લખાવે તો કોઈ ના પાડતું નથી. જ્યારે ગચ્છાધિપતિ સાંભળવામાં આવે છે ત્યારે મને ઘણું અજુગતું લાગે છે. આ ખોટી પદવી કેમ ચાલી રહી છે એની મને નવાઈ લાગે છે.
જેને સમગ્ર જૈન શાસનની--જૈન સંઘની ચિંતા હોય તે જ આ પદવીને લાયક બની શકે. જેને ભારતમાં જૈન શ્વે. મૂ. તપાગચ્છના અનુયાયીઓ ક્યાં ક્યાં છે એની પણ કશી ખબર ન હોય--એની ખબર રાખવાની લેશ માત્ર પણ જેને ૫૨વા કે ચિંતા પણ ન હોય એ ગચ્છાધિપતિ કહેવાય જ શી રીતે? હું તો અનેક દેશોમાં ફરતાં
For Private And Personal Use Only
| SR No. | 532083 |
| Book Title | Atmanand Prakash Pustak 100 Ank 06 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Pramodkant K Shah |
| Publisher | Jain Atmanand Sabha Bhavnagar |
| Publication Year | 2002 |
| Total Pages | 28 |
| Language | Gujarati, Hindi |
| Classification | Magazine, India_Atmanand Prakash, & India |
| File Size | 3 MB |