Atmanand Prakash Pustak 095 Ank 11 12

SR No.: 532046
Original Sutra Author: N/A
Author: Pramodkant K Shah
Publisher: Jain Atmanand Sabha Bhavnagar
Publication Year: 1997
Total Pages: 21
Language: Gujarati, Hindi
Classification: Magazine, India_Atmanand Prakash, & India
File Size: 3 MB

Page 19

ભાવનાનાં મેાતી
લેખક : શ્રી લક્ષ્મીચ'દુભાઇ છે. સ`ઘવી )
શ્રી શત્રુંજય તીથ...........જૈનેાની શ્રદ્ધાનું એ પુનિત ધામ.
મહામ`ત્રી ઉદ્દયની ખ્વાહિશ હતી કે શત્રુ ંજય તીથનાં દેરાસરાના જીણોદ્ધાર કરવા. પરંતુ એ ખ્વાહિશ અધૂરી જ રહી ગઇ. હવે પિતાની ખ્વાહિશ પૂરી કરવી એ પુત્રને ધમ પુત્ર વાહડે તીદ્ધારનું ભગીરથ કાય માથે લીધું. એની પાસે સ'પત્તિને સુમાર નહતા, અઢળક ધન આ શુભ કાય'માં વાપરવાના એણે મનસૂત્રેા કર્યાં. કાઇની પાસેથી એક પાઇનુંય ઉઘરાણું નહિ કરવાનુ ને છોદ્ધારમાં જે ખચ આવે તે પોતે જ એકલાએ કરવાને એણે સકલ્પ કર્યાં.
લાગ્યા. “
શત્રુંજયના તીર્થોદ્ધાર ચાલતા હતા, પણ એક તરફ્ લેાકેા વાહડની વિરૂદ્ધમાં વાતા કરવા ‘....વાડને શત્રુજયના તી દ્વાર દ્વારા પેાતાની કીતિ વધારવાની વાંછના છે. પેાતે ધનવાન છે એટલે આવા ધર્માંના કાર્યમાં પણ બીજાને લાભ લેવા દેતા નથી. ” વાહડના કાને આ વાત પહોંચી. પહેલાં તે એ ચાંકી ઉઠયા, પણ એને લાગ્યું કે લેાકેાની વાત કાંઈ તદન ખાટી તે નહાતી જ. એણે પેાતાના સંકલ્પ બદલ્યા. સ્વેચ્છાએ આમાં ધન આપવા આવે તે ઇન્કાર ન કરવા. લોકોને આનંદ થયા. સહુ શક્તિ પ્રમાણે જીર્ણોદ્ધારના એ ધમ કાય માં ફાળા
આપવા લાગ્યા.
એવામાં એક વાર એક દરિદ્ર માનવી વાડની પાસે આવી પહોંચ્યા. વાહુડના ચરણે વંદન કરતા એ ખેલ્યા : “મહારાજ ! હું નિધન છું, છતાં મારે આ તીર્થોદ્ધારના કાર્યમાં ફાળા આપવેા છે. મારી પાસે માત્ર સાત પૈસા જ છે. મારી વિન'તી છે કે મારેા એટલે ફાળા આપ જરૂર સ્વીકારો.” વાહુડ એ આગ'તુકને તાકી જ રહ્યો. ના ન પાડા, મહારાજ ! આ તે મારા પરસેવાની કમાણી છે.... મારી જીવનભરની સપત્તિ છે.’ વાડે એને બાથમાં લઇ લેતાં પૂછ્યું : ‘ ભાઇ, તારા આ ફાળા જરૂર સ્વીકારીશ. તારું નામ શું ?’‘મારું નામ ભીમે છે, મહારાજ !' • ભાઈ, તું ખરેખર મહાન છે. મૂલ્ય પૈસાનું નથી. છે ભાવનાનુ, તારી વિશુદ્ધ ભાવના લાખા રૂપિયા કરતાં અનેકગણી વધારે છે.' પેલા દરદ્ર માનવી હર્ષોંનાં આંસુ વેરતા પાડાની શક્તિ પ્રમાણે દાન આપીને ત્યાંથી વિદાય લઇ ચાલ્યા ગયા.
તીર્થોદ્ધારનુ કાર્ય પૂર્ણ થયું ત્યારે ફાળા આપનાર દાતાએકનાં નામેાની યાદી શિલા ઉપર કાતરાવીને મૂકવામાં આવી હતી. એમાં એક શિલા પર સઘળા દાતાઓની યાદી હતી, જ્યારે બીજી એક શિલા ઉપર વિશેષ નોંધ મૂકવામાં આવી. ‘જેણે પેાતાની જિંદગીની તમામ કમાણી તીર્થોદ્ધાર માટે આપી દીધી તે ભીમાની અમર ભાવનાને....' ધન્ય છે એવી શુદ્ધ ભાવનાવાળા ભીમાને, ને ધન્ય છે ભીમાની એ શુદ્ધ ભાવનાના પારખનાર વાડને !
પરિણામ કરતાં પ્રયત્નનું મૂલ્ય વધારે છે ને પ્રયત્ન કરતાંય ભાવનાનું મૂલ્ય વધારે છે. ધ ને નામે ધન વાપરનારા તા ઘણા છે, પણ એ ધનની સાથે ભાવના ન ભળે, ત્યાં સુધી તે ધૂળ ઉપરનું લીંપણુ જ ગણાય! ચાલેા, આપણા હૃદયને વિશુદ્ધ ભાવનાથી છલકાવી દઈએ.... [લેખકશ્રી લક્ષ્મીચ’દભાઇ છ. સ`ઘવીના પુસ્તક ‘દૃષ્ટાંત રત્નાકર' માંથી જનહિતાથે સાભાર]