Page Text
________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
૮૮
[ શ્રી આત્માનંદ પ્રકાશ
ગુરૂમહારાજ આ જુએ છે. પોતે સૂફમબુદ્ધિથી થાય અને આ બધી ચીજો પર નજર નાખ્યા વિચારે છે કે આ રીતે દેશનું પ્રાયશ્ચિત ન હોય. વિના પાછો ફરે તે આપણે તેને કે કહીએ? આમ કરતાં તે આ સંઘાડે ખલાસ થઈ પ્રમાણિક જ ને? હા, તે સાંભળો! વ્યાખ્યાન જરો. તેઓ બધા સાધુમહારાજને ભેગા કરે છે સાંભળનાર શ્રેતાઓ વ્યાખ્યાનમાં અમૂલ્ય અને એક દષ્ટાંત આપે છે.
ઝવેરાતથી પણ કંઈ કિંમતી એવા ધમરૂપી એક નગરમાં એક માણસ રહેતો હતો. તે ઝવેરાતને હાથ પણ લગાડયા વગર અરે ! નજર અગ્નિદેવને ભક્ત હેવાથી અગ્નિદેવને ખુશ
પણ નાખ્યા વગર પાછા ફરે છે ને ! આવા કરવા માટે રેજ કંઇકને કંઇક સળગાવીને દેવને લોકોને
ર લેકોને પ્રમાણિક ન કહેવા તે કેવા કહેવા? તપણ કરેતે હતો. કોઈ દિવસ ઘાસને પળે,
ધમ બાબત જ્યારે સૂમબુદ્ધિથી વિચારીએ કોઈ દિવસ જીણું – શીણ થયેલું મકાન વગેરે. ત્યારે ખ્યાલ આવે કે ધમ જગતને શાંતિ આપે રાજા પણ તેની અગ્નિદેવ તરફની ભક્તિને છે. કોઈ પણ જીવને પીડા કરવી એ ધર્મ નથી પ્રોત્સાહન આપતા હતા. છેવટે એક વખત અહિંસા વગેરેની ઉપાસના એ ભગવાનની એવો આવ્યો કે તેણે એક ઝુંપડી સળગાવી, ઉપાસના છે. પવન ફૂંકા અને આગ કાબૂમાં રહી નહીં, તુલસીદાસ આ પ્રમાણે કહે છે. આખો મહેલ્લો બળીને સાફ થઇ ગયે. આ કથા ઘા મૂર હૈ, પાપ મૂછ સમિકાન, રીતે ગીતાથ ગુરૂમહારાજ કહે છે કે શિષ્યને તુસી યા ન છોકિછે, નવ ત મેં જ. દેશનું પ્રાયશ્ચિત આપવાને બદલે તમે તો રેજ “દયા એ ધર્મનું મૂળ છે, ધમની માતા છે.
એમના પાપને પ્રોત્સાહન આપે છે. આજે એક પાપનું મૂળ અભિમાન છે. જ્યાં સુધી આત્મામાં શિષ્ય કરશે, કાલે બીજે શિષ્ય એનાં એ પાપો પ્રાણ છે, ત્યાં સુધી ધમ છોડશે નહીં”. કરશે. જેમ પેલે મહોલ્લો બળીને ખાખ થઈ ધર્મનાં મૂળ પાયાનાં તો- અહિંસા, ગયો તેમ તમારે આખો સમુદાય ખલાસ થઈ
સત્ય, અસ્તેય, બ્રહ્મચર્ય, નિષ્પરિગ્રહતા, આ જશે. આ રીતે સૂમબુદ્ધિવાળા ગીતાથ
મહવના પાંચ તત્વ છે. સાધુ ધમના આ પાંચ ગુરુમહારાજે બીજા છીછરીબુદ્ધિવાળા સાધુ- મહાવતે છે. મહારાજને બંધ આપે.
આખા ભારતવર્ષની અંદર પતંજલિએ આત્મા એ પરમાત્મા છે તેથી આપણે રચેલ યોગગ્રન્થ પ્રખ્યાત છે. એમાં આ પાંચ કઈ પણ ખોટું કાર્ય કરતા હોઈએ તો એક તત્વની વ્યાખ્યા બહુ સરસ કરેલી છે. અહિંસાવખત તો અંદરથી અવાજ ઉઠે કે તું આ ખોટુ જેની અહિંસાની સાધના પરાકાષ્ઠાએ પહોંચેલી કરે છે. પણ આપણે એ અવાજને બહાર આવવા હોય એવી વ્યક્તિની પાસે જતાં બીજા માણસના દેતા નથી, અંદર જ દબાવી દઇએ છીએ. બધા વૈરવિકારો નષ્ટ થાય છે વૈરભાવના જ દૂર
એક માણસે કહ્યું કે વ્યાખ્યાનમાં આવેલા થઈ જાય છે. જે સમાગમ માત્રથી આવા દૂષણોથી માણસે ખૂબજ પ્રમાણિક કહેવાય. ત્યાં બીજા બચી જવાતું હોય તે જીવનમાં અહિંસા ભાઇએ પૂછયું કે ભાઈ કેવી રીતે? પિલે માણસ આવે તે જીવન કેટલું પવિત્ર બની જાય ! કહે કે ભાઈ જે ઘરમાં રત્નોના ઢગલા પડયા ભગવાન મહાવીરની અહિંસાની સાધના હેય, કિંમતીમાં કિંમતી દાગીના છૂટા પડયા પરાકાષ્ઠાએ પહોંચેલી હતી. તેથી સમવસરણમાં હેય એવા ઘરમાં કઈ માણસ અ દર દાખલ વાઘ અને બકરી બન્ને સાથે બેસતા હતા.
For Private And Personal Use Only
| SR No. | 532046 |
| Book Title | Atmanand Prakash Pustak 095 Ank 11 12 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Pramodkant K Shah |
| Publisher | Jain Atmanand Sabha Bhavnagar |
| Publication Year | 1997 |
| Total Pages | 21 |
| Language | Gujarati, Hindi |
| Classification | Magazine, India_Atmanand Prakash, & India |
| File Size | 3 MB |