Page Text
________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
[ શ્રી આત્માનદ પ્રકાશ 1.22 Leden VA
C ATUL-BETUL. A પૂજ્યપાદ ગુરુદેવ મુનિરાજ શ્રી ભુવનવિજયા તેવાસી
પ. પૂ. આમપ્રજ્ઞ-તારક ગુરુદેવશ્રી MR જંબૂવિજયજી મહારાજ સાહેબના વ્યાખ્યાને જ
| [ હપ્ત ૮ મો]
ગુરાણી ભાગ-૧માંથી સાભાર.]
ખરેખર ! આ જીવનમાં કમાવા લાયક ચીજ ખર્ચ તે પણ કયાંય નામ ન આપીશ. નામ હોય તો તે ધર્મ જ છે. ધર્મરૂપી ઝવેત તો ભગવાન સિવાય કેદનું અમર થયું નથી મેળવવું મહાદુર્લભ છે. આજે જીવનમાં જે અને થવાનું નથી. છીછરાપણું છે તેને લીધે માણસ પોતાનામાં એક યુગમાં માણસો એવા સત્વશાળી હતા રહેલા ઉત્તમ ગુણોનું અવમૂલ્યાંકન કરી રહ્યો છે કે કંઈ પણ લેવા તૈયાર થતું નહીં. માણસે છે. જ્યારે માણસને પિત્ત થાય અને પિત્ત જ્યાં કહે-અમારે દાન ધમ કરો કઈ રીતે? એટલે સુધી મીટ થઈને બહાર ન નીકળે ત્યાં સુધી તને નવકારશીની, સ્વામિવાત્સલ્યની પ્રથા શરૂ થઈ. ચેન જ ન પડે. તેમ....જેનામાં આ છીછરા- નવકારશી વાંદવા માટે ગમે તે કાડાધિપતિ પણને ગુણ રહે છે તે માણસ જયાં હોય તો પણ આવે. આ પ્રમાણે ધર્મકાર્ય માં સુધી પોતે કરેલું સતકાર્ય ગાથ નહીં પસે ખર્ચતા. આજે તે એ સવ આ યુગમાંથી ત્યાં સુધી તેને ચેન જ પડતું નથી. નીકળી ગયું છે. પ્રથમ અમુક ગુણનું વર્ણન -
શ્રાવક પહેલે વિચાર શું કરે? ખાવાનો વિચારોમાં છીછરાપણું, સ્વભાવથી પણ કે ખવરાવવાને? ભેગો કે ત્યાગને? શાલિભદ્ર છીછરો, ધમકાર્યમાં પણ છીછરો, જેનામાં આ પૂર્વભવમાં એની દરિદ્ર અવસ્થામાં ખીર કોઈ અવગુણ રહેલો હોય તે માણસ ધમને લાયક દિવસ જોયેલી નહીં. જ્યારે એના હાથમાં આવી નથી. બોલે અને કરી બતાવો. આખું જગત ત્યારે એણે પહેલે શું વિચાર કરે છે તે મોટાભાગે છીછરું જ છે.
જાણે છે ને? ગુરૂ મહારાજને વહરાવીને પછી જીવનમાં ગભીરતા લાવે. સમુદ્ર ગભીર ખાઉં. તમને થાળીએ બેસતા કોઈ દિવસ વિચાર હોય છે. તે બધી નદીઓના પાણીને સમાવે છે. આવે છે ખરો? કારણ કે આપણા હદયમાં ગુરૂ
જ્યારે નાનાં ખાબોચિયા છીછરાં હોય છે. તે પ્રત્યેની એવી સંભાવના નથી. પાણીને સંઘરી શકતા નથી. અત્યારે મોટાભાગે એ દાનનું શાલિભદ્ર આટલું મોટું માણસો છીછરા થઈ ગયા છે. કોઈ પણ સકાય ફળ કેમ પામ્યો ? કારણ તેણે પર કરશે એટલે એને એમ થશે કે કયારે હું વહેરાવી ખરી પણ એનામાં ગંભીરતા બધાને કહ? જ્યારે ગભીર માણસ દાન આપે હતી તેથી તેણે તેની માતાને કહ્યું નહીં કે કંઈ પણ ઉત્તમ કાર્ય કરે તે તેમનો ડાબો કે માં મેં ખીર વહોરાવી દીધી. એ હાથ પણ ન જાણે. એક દિકરાને તેના બાપે ગભીરતાના ગુણથી જ તેને આટલું મોટું કહેલું કે બેટા ધર્મકાર્યમાં કે ગમે ત્યાં પૈસો ફળ મળ્યું.
For Private And Personal Use Only
| SR No. | 532045 |
| Book Title | Atmanand Prakash Pustak 095 Ank 09 10 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Pramodkant K Shah |
| Publisher | Jain Atmanand Sabha Bhavnagar |
| Publication Year | 1997 |
| Total Pages | 20 |
| Language | Gujarati, Hindi |
| Classification | Magazine, India_Atmanand Prakash, & India |
| File Size | 3 MB |