Atmanand Prakash Pustak 095 Ank 03 04

SR No.: 532042
Original Sutra Author: N/A
Author: Pramodkant K Shah
Publisher: Jain Atmanand Sabha Bhavnagar
Publication Year: 1997
Total Pages: 20
Language: Gujarati, Hindi
Classification: Magazine, India_Atmanand Prakash, & India
File Size: 3 MB

Page 9

જાન્યુઆરી-ફેબ્રુઆરી- ૯૮]
જાયેગા' પર તુ અને તે કલ્યાણ જોઇતું હેતુ પણ સોનાના ઢગલા જોઇતા હતા તેણે બાવાજીને કચુ' કે બાવાજી મારે તે ધન સાનુ જોઈ એ છે. જગત આખુ સોના પાછળ પાગલ બનેલુ છે. એક બ્લેક આવે છે કે –
यस्यास्तिवित स नरः कुलीनः
છે.
स एव वक्ता स च दश नीयः । स पण्डितः स श्रुतवान् गुणज्ञः सर्वे गुणाः काङ्खनमाश्रयन्ते ॥ અર્થાત્ જેની પાસે ધન છે તે માણસ કુલીન જ વક્તા છે, તે જ દ"નીય છે, તે જ પડિત છે અને તે જ સત્ત છે, ગુણવાન છે. બધા ગુણા સેનાના આશ્રયે છે, સેનાએ બધાને સૂના કરી દીધા છે. બાવાજીએ કહ્યુ` કે ભાઈ જો તારે સોનાના ઢગલા જોઇતા હાય તા મારી પાસે પારસમણિ છે તે તને આપું જા. પેક્ષા સામે લેાખંડના ડબલામાં એક પારસમણિ પડયા છે તે લોખંડનું ડબલુ લઇ આવ. પેલો લેત્રા ગયા તેને વિચાર આવ્યો કે પારસમણિ લાખડના ડબ્બામાં કેવી રીતે રડે. કારણ કે તેના સ્પ`માત્રથી જ લેખડ સેનુ ખની જાય. તે। આ ડબલુ લેાખંડનુ કેમ ? આ બાવાજી છેતરતા તેા નથી ને ? તેને વિચારમાં પડેલા જોઈ ને ખાવાજી ઉભા થયા ડબલ માંથી પારસમણિ કાઢયા અને લેખડના ટુકડાને અડાડયા. તરતજ લેખ'ડ સાનામાં ફેરવાઈ ગયુ, એટલે પેલા માણસે પૂછ્યું કે ખાવાજી આમ કેમ ? આ ડબલું` પણ લે ખંડનુ છે તે કેમ સાનાનુ` ન બન્યું ? બાવાજીએ કધુ કે ભાઈ વર્ષોથી એ ત્યાં ને ત્યાં પડયે છે તે ખસામાં ચારે બાજુ જાળાં બાઝી ગયા છે. એ જાળાઓ ઉપર પારસમણિ પડયા છે તે ડબલાને અડતા જ નથી, માટે ડબલું સોનાનું થતું નથી. અરે બાવાજી ! આવે! પારસમણિ હોવા છતાં તમે કેમ તિજોરીમાં સાચવી નથી રાખતા ? બાવાજી કહે કે ભાઈ આની કોઇ જ કિંમત નથી. સાચે પારસમણુ ભગવાનનું નામ મારા હાથમાં છે. આવા કાચના ટુકડાને હાથે ય કાણુ લગાડે. આ સાંભળતાં પેલા ભાસના ભાવા પલટાય છે અને તે તે પણ સન્યાસ
૨૩
સ્વીકારે છે. આ ધર્માંરૂપી પારસમણિ આપણી પાસે હોવા છતાં આપણે કેમ સેાનાના બનતા નથી ? કારણ કે આપણને એ સ્પ`તે નથી. ધમ અને આપણી વચ્ચે સાંસારની આધિ-વ્યાધિ અને ઉપાધિ રૂપી જાળ.એ પથરાયેલાં છે. આજે પરિગ્રહ માટે ભગવાનને કે ધર્મને છેડત્તા વાર નહીં લાગે. જેણે ભગવ.નની રાત-દિવસ સેવા કરી છે અને મંદિરની પ્રતિષ્ટા કેમ વધે એની સતત ચિંતા કરી છે એજ લોકો આજે આ નવે પવન વાતાં પોતઃના સ્થાનને-જન્મભૂમિને કાચી મિનિટમાં છેડી દે છે, કારણ બીજી જગ્યાએ પૈસાની કમાણી વધારે છે. પૈસા માટે પ્રભુને છોડીને ચાલ્યા જાય છે. આજે ગામડાંઓની દશા જુએ. ઘણા ગામડાએમાં ભગવાન પૂજારીને સેકંપાઈ ગયા છે તો ધણાં ગામડાંઓમાં મ`દિરની સાર-સભાળ લેનાર પણુ કાઇ નથી. આવે સગવડેયા ધં સુખ કેવી રીતે આપે?
અષાડ વદ
૧૧
સસારનું સ્વરૂપ જ એવું છે કે જીવા એક પછી એક યાતનામાં પીતાડા રહે છે. અનંતકાળથી ચાલી આવતી દુઃખની હારમાળામાં માણસ અટવાયા કરે છે. જ્યાં સુધી તેને સ ંસારની અસારત્તાનું ભાન થતું નથી ત્યાં સુધી જીવ એક એક જન્મેામાં વધારે ને વધારે યાતના ભોગવતા જાય છે. પ્રમાદ એટલે કે ખેસી રહેવું એ પ્રમાદ નથી. પરંતુ વિષયેાની જ આખા દિવસ વિચારણા કરવી એ પણ એક જાતના પ્રમાદ જ છે. જ્ઞાનીઓએ જીવનમાં પંચ પરમેષ્ઠિની ઉપાસના માટે કહેલુ છે જ્યારે આપણે તેની ઉપાચના કરીએ છીએ જણા છે ? પાંચ ઇન્દ્રિયના સુખની. સમાજને અડધા વગ (સ્ત્રી) ખાવાન જ ધંધામાં રોકાયેલો છે તે 1 સવારે શું ખાવું અને શુ બનાવવું. ખરે, સાંજે, મહિનામાં શું ખાવું છે, અરે ! વર્ષમાં શું ખાવું છે એની પણ તૈયારી કરતા હોય છે. છૂંદા, મારખા, પાપડ વગેરે... આ જીવે આહારની ચીજો અન ંતી ખાધી છતાં આ જીવ તૃપ્તિ પામ્યા નથી. ‘ગતિ ચારે કીધ આહાર અનત નિઃશંક, તાય તૃપ્તિ ન પામ્યા જીવલાલ ચીયા `ક...
-