Page Text
________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
[શ્રી આત્માન પ્રકાશ
ગયા એટલે ઊઠવા બેસવાની શક્તિ તેમનામાં ન પતનના માર્ગે પડેલે માનવ ખરેખર પાગલ જ રહી. આ બધી ક્રિયામાં નિર્વાણિકા અત્યંત ભક્તિ બની જાય છે. ભાવથી મુનિરાજને મદદરૂપ થતી. કામેષણ અને
અંતે વધુ પડતા નિકટના પરિચય અને ભેગેષણાને જાગ્રત થવા માટે પણ કોઈ ને કાંઈ
સંસર્ગના કારણે નિર્વાણિયા (માગધિકા) મુનિ નિમિત્તની જરૂર અવશ્ય રહે છે. આ બંને વૃત્તિઓ
રજને અધઃપતનની ઊંડી ખાઈમાં ઘસડી ગઈ, માનવના આધ્યાત્મિક વિક સમાં મુખ્યપણે
મુનિરાજનું આવું અધ:પતન પેલા તૂપના વિનાશનું બાધકરૂપ છે. પ્રેમના સેહામણા શબ્દકવચમાં તે હમલે કરે છે અને મનુષ્યને ભેળવી તે સત્યા
કારણ બન્યું અને રતૂપને વિનાશ કુણિકના નાશના પંથે લઈ જાય છે.
વિજયમાં પરિણમે. સાધુ થયા પછી અને ઉગ્ર
તપ કર્યા છતાં કૂલવાલક મુનિ તેના જૂનાં સંસ્કાએક દિવસે હાથમાં પંખો લઈ જ્યારે રેને નાશ ન કરી શક્યા. જ્યાં સુધી માનવીના નિર્વાણિક મુનિને પવન નાખી રહી હતી ત્યારે જીવનમાંથી મલિન સંસ્કારોને જડમૂળથી નાશ મુનિનું મન વિચારશૂન્ય બની ગયું હતું. નથી થતો, ત્યાં સુધી આત્મશુદ્ધિ થવી શક્ય નથી. નિર્વાણિકાની આવા પ્રકારની સેવા શુશ્રુષાથી મુનિનું નિમિત્તોને દૂર રાખી ઈન્દ્રિયેને યેનકેન પ્રકારે આંતરમન પ્રસન્નતા અનુભવતું, પણ ધર્મશાની વિષયથી અલગ ભલે રાખી શકાતી હોય, પણ જો દષ્ટિએ આ વાત તેને રૂચતી ન હતી. મુનિરાજે એ પરિસ્થિતિ સ્વાભાવિકતામાં ન પરિણમે, તે તેથી નિર્વાણકાને કહ્યું. “વૈયાવચ્ચની બાબતમાં ફરી નિમિત્તા પ્રાપ્ત થતાં ઇન્દ્રિયે માનવીને દશે પણ નિયમનું પાલન તે થવું જ જોઈએ એમ દીધા વિના નથી રહેતી-જેમ ફૂલવાલક મુનિનાં તમને શું નથી લાગતું !”
જીવનમાં બન્યું તેમ, સદ્દવિચાર, શુદ્ધ વ્યવહાર મોહક સ્મિતપૂર્વક નિર્વાણકાએ જવાબ અને વર્તન તેમજ સ્ફટિક જેવું નિર્મળ અને આપતાં કહ્યું: “ભગવાન મહાવીરે જ શું નથી કહ્યું પવિત્ર જીવન–આ બધુ માનવીના મૂળ સ્વભાવ કે જે બીમારની સેવા કરે છે એ મારી જ સેવા રૂપ બની જવું જોઈએ. સાધનાની શરૂઆતમાં આ કરે છે–તેથી આપની થતી સેવા શaષા એ પણ કદાચ કઠિન જરૂર લાગે, પણ અંતે તે કઠિનતા મારા માટે તે ભગવાનની જ સેવા કર્યા બરાબર છે ઓગળી જવાની અને સાધના સ્વાભાવિક બની ને ! આ તે એક પ્રકારનો આપદુધર્મ છે. મુકરર
પર જવાની. ત્યાગ, તપ અને સંયમનો મૂળ હેતુ
જ સિદ્ધાંતના જડેચોકઠાની ઉપરવટ પણ જે એક જીવનને આ રીતે ઘડી આત્મશુદ્ધિ પ્રાપ્ત કરવાને ધમ છે તેનું જ નામ આપદધમ. એટલે આ છે, અને તેમાં જેટલા અંશે માનવી સિદ્ધિ પ્રાપ્ત પ્રકારે થતી સેવાશથષા અંગે આપને શાક કે શેચ કરે તેટલા અશે તેનું જીવન સફળ થાય છે. ન થવા જોઈએ.”
દીઘ કાળ પર્વત તમય જીવન જીવ્યા નિર્વાણિકાનાં જ્ઞાન અને દલીલશકિત જોઈ મુનિ
0 પછી પણ આત્મશુદ્ધિના અભાવે કૂલવાલક મુનિ
પતિ બન્યાં અને મૃત્યુ બાદ તેને જીવ નરકરાજનો આમા આનંદવિભેર બની નાચી ઊઠ. તેના મનમાં એક પ્રકારનો પ્રકંપ જાગી ઉઠય.
વાસી બન્યા. તેથી જ કે તત્વજ્ઞાની આ આવી નારીના સહવારામાં જીવન જીવવાનું મળે
સંબંધમાં સાચું જ કહ્યું છે કે – તે સવાર્થસિદ્ધ વિમાનના સુખો પણ તેને તરછ જ્યાં લગી આતમા તત્ત્વ ચિત્યે નહિ, દેખ થા. મુનિરાજની કેવી કરુણ આત્મવંચના ! ત્યાં લગી સાધના સર્વ જૂઠી.
For Private And Personal Use Only
| SR No. | 532040 |
| Book Title | Atmanand Prakash Pustak 094 Ank 11 12 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Pramodkant K Shah |
| Publisher | Jain Atmanand Sabha Bhavnagar |
| Publication Year | 1996 |
| Total Pages | 21 |
| Language | Gujarati, Hindi |
| Classification | Magazine, India_Atmanand Prakash, & India |
| File Size | 4 MB |