Page Text
________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
મે-જુન-૯૫ ]
અનપણીએ બેનપણીને સાંભળેલે કરૂણ સાદ :
ધર્મશે તે તેની ઘરડી માતાને ઘરની બહાર કાઢી, ગ’ગામા સામા એટલા ઉપર જઇને બેઠા. બેઠા-બેઠા બ્રુસ્કે ધ્રુસ્કે રડે છે. મારી પાછલી જીૠગીમાં દીકરાએ મારી આ દશા કરી ? ઘડપણમાં જવું કાં? તેના ઘરથી ત્રણ ચાર મકાન દુર તેમની અનપણીનું ઘર હતુ. બેનપણીએ ગ’ગામાનેા રડવાના અવાજ સાંભળ્યે, તેણે દીકરાને કહ્યું-તું જા, જો તે ખરા. આ તા તારા માસીનેા રડવાના અવાજ લાગે છે. તરત દીકરા ત્યાં થયા, જઈને કહ્યું-માસી કેમ રડા છે? આજે તમને શુ થયુ છે? ગંગામા શું ખેલે ? ઘરની વાત કોને કહેવાય ? તેમણે વાત બદલી કહ્યું-બેટા મને ઠીક નથી, અરે ! માસી તમે તમારા દીકરાને ડૉકટર બનાવ્યા છે તમને ઠીક નથી તા દીકરા ઇલાજ કરતા નથી ? બેટા! હવે તેને માતાની જરૂર નથી, તે ઇલાજ શા માટે કરે ? ચાલેા માસી મારી બા તમને મેલાવે છે. ગડગામા કહે મારે તારા ઘરે આવવુ' નથી. આ સમયે ધર્મેશ જમવા બેઠે હતા, તેની નજર રડતી મા ઉપર પડી, એક મિનિટ તા આંચકા લાગ્યા. તેના હાથમાંથી બટકુ પડી ગયું, નીલા કહે બહાર શું જુએ છે? ધર્મેશે વાત છુપાવી દીધી, તેના મનમાં થયુ` કે જો નીશા વાત જાણશે તે ખરાખર આગ લાગી જશે તેથી તેણે વાત છુપાવી દીધી.
સાચીબેન અનીને આપેલુ આશ્વાસન ;
ગ’ગામા બેનપણીના ઘરે જવા તૈયાર થયા. જતાં જતાં ઘર સામે અને દિકરા તરફ દૃષ્ટી પડતા તેમનુ હૈયુ ભરાઇ આવ્યુ. અરેરે....જે દીકરાને મે મારી જાત નીચાવીને ભણાબ્વે, ડાકટર બનાવ્યેા, જે દીકરા તીની જેમ મારી પૂજા કરતા હતા, તે દીકરાએ મારી આ દશા કરી? જે ઘરમાં મારી જીંદગી પૂરી થવા આવી
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
૪૩
એજ ઘરમાંથી સગા દિકરા મને જાકારે દેશે. એવી તે કલ્પના પણ ન હતી. કમ`રાજા! તારી કેવી ખલીહારી છે! છેવટે દુ ખાતા હૈયે ગંગામા એનપણીને ઘરે ગયા. મેનપણીએ પુછયુ-ગ’ગાજૈન શુ થયું ? આ બેનપણી સાચી બેનપણી હતી. દુઃખમાં ભાગ પડાવે તેવી હતી. આજના મીત્રાને એનપણીએ તે બધા કહેવાના, ખિસ્સા ભારે તેા મીત્ર રહેવાના અને ખિસ્સા ખાલી તે મીત્ર નહિ. સાચા મીત્રા અને બહેનપણીએ તો તે છે કે જે દુઃખમા ભાગ પડાવે. આ અેન પણીએ પુછ્યું--અન ? શુ' થયુ'! કાંઇ નહી એન ! કાંઇ કારણ વગર એટલે એસીને રાખશ? બેન! મારા પતિતા નાનપણમાં ચાલ્યા ગયા. કાળી મહેનત કરીને પેટે પાટા બાંધીને દીકરાને ડાકટર બનાવ્યા, તે તેા તમે પણ જાણેા છે કે મારી કઇ દશા (હાલત) હતી. તે દીકરાએ મને ઘરમાંથી કાઢી મુકી. બેનપણી કહે- એન! આ તે સ'સાર છે. ચાલ્યા કરે. ધર્મરો ભલે આજે ભુલ કરી પણ કાલે તેને જરૂર ભુલ સમજાશે બધા સારાવાના થશે. આપ મનમાં દુઃખ ન ધરશે. આ ઘર તમારૂ છે એમ માનીને મારા ઘરે રહે. એ ચાર દિવસ થયા છતાં દીકરાને એમ નથી થતું કે મારી મા કયાં ગઇ હશે ? અનુ શુ થયુ હશે ? આ તમારે સ'સાર! તમે જેને મારા માનીને વળગી પડ્યા છે. પણ કાણુ કેવુ છે?
મારૂ' મારૂ' કરીને,
જગતમાં તુ' મેહી રહ્યો; જ્યાં કાઇ નથી કેાઈનું,
પછી તું રામ શાને કરી રહ્યો. ગંગામા બેનપણીને ઘરે રહે છે, બેનપણી તથા તેમના દીકરાએ બધા માસીને શી વાતે રાખે છે, પણ ગંગામાને પેાતાનુ દુઃખ ભૂલાતું નથી. એક દીવસ ગગામાને ખૂબ તાવ આવ્યેા, બેનપણી ગગામાને લઇને ધમે શના દવાખાને લઈ ગઈ. ડૉકટરને કહ્યું- ગંગામાને ખૂબ તાવ આવે છે અને છાતીમાં દુખે છે. તમારે
For Private And Personal Use Only
| SR No. | 532026 |
| Book Title | Atmanand Prakash Pustak 092 Ank 07 08 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Pramodkant K Shah |
| Publisher | Jain Atmanand Sabha Bhavnagar |
| Publication Year | 1994 |
| Total Pages | 24 |
| Language | Gujarati, Hindi |
| Classification | Magazine, India_Atmanand Prakash, & India |
| File Size | 3 MB |