________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
આ કેણ છે ? આટલે બધે ઠાઠ એણે શાને જે કહે તે પ્રાયશ્ચિત્ત શ્રદ્ધાપૂર્વક સ્વીકારતા. કયે છે? ”
અત્યારે પણ એજ કામ ચાલી રહ્યું હતું. એક દરવાને કહ્યું : “આ અમારા પંડિતજીની પછી એક વ્યક્તિઓ આવતી હતી અને પિતાના દીકરી છે, એ રાજદરબારે ગઈ હતી ત્યાં વિદ્વત્વ- પાપષ રજુ કરીને પંડિતજી જે ફરમાવે તે સભામાં કોઈ વિદ્વાને ન કરેલી લેકની પાદપતિ પ્રાયશ્ચિત્ત માથે ચડાવીને વિદાય થતી હતી. એણે કરી આપતાં, રાજાએ એનું આ સન્માન પંડિતજી પણ, વ્યક્તિ અને તેનાં દેષને સમકર્યું છે, એ સન્માન સાથે એ ઘેર પાછી આવી તેલ વિચાર કરીને, ઉચિત લાગે તે પ્રાયશ્ચિત્ત રહી છે.”
* શાસ્ત્રાધારે આપે જતા હતા. સમવસુ હજી વાત પૂરી થાય એટલામાં તે પંડિત આવીને બેઠે, ત્યાં જ એક બટુક આવ્યા. એણે પુત્રીએ ઘરમાં ઉલાસ પૂર્વક પ્રવેશ કર્યો અને પંડિતજીને વીનવ્યા : “પંડિતજી ! આજે મેં એના પરિવારે એનું ઉલટભેર સ્વાગત કર્યું સાપ્નામાં ગુરુપની સાથે અનુચિત કર્મ કરતો વાહ પંડિતજીને પરિવાર પણ કેટલો
2. મને જે. મને લાગે છે કે એથી હું જરૂર બધે વિદ્વાન છે ?” સમવસુથી સહસા બોલાઈ '
એક દૂષિત બન્યો છું કૃપયા મને પ્રાયશ્ચિત્ત આપીને ગયું. હવે એને પંડિતજીના દર્શન કરવાની શુદ્ધ કરો.” એવી ઉત્કંઠા જાગી કે બધાને અંદર જતા જોઈને
પંડિતજી સમજતા હતા કે આ બટુકે ઈરાદા
પૂવક કેઈ દેષ નથી આચર્યો. અને રવપ્ન કાંઈ દરવાનને પૂછ્યા વગર જ એ અંદર પેસી ગયે.
સ્વાધીન બાબત નથી. છતાં એના મનમાં સંદેહ પણ અંદર તે જાણે નાનકડી સભા જ રચાઈ છે. એ જ એની પવિત્રતા સૂચવે છે એટલે એને ગઈ હતી ! સભાના અધ્યક્ષ સમા ત્રિલોચન પ્રાયશ્ચિત્તની કોઈ જરૂર નથી છતા એના સંતેષને પંડિત, વચમાં મંડાયેલા ઉચ્ચ કક્કાસન પર ખાતર એને કાંઇક પ્રાયશ્ચિત્ત આપવાની ગણબેઠા હતા. એમને વૃદ્ધ ચહેરે જ્ઞાન અને તપના તરીથી એમણે કહ્યું : જે ભાઇ ! આ સામે સ્ત્ર નું તેથી એ તે ઝળહળી રહ્યો હતો કે પ્રથમ- લાહમય પૂતળું છે એને તપાવવું પડશે, ને એન વાર જેનારને પણ સહજ પ્રતીતિ થઈ જાય કે
તારે ભેટવું પડશે તે તારી શુદ્ધિ થશે.” આજ પંડિત ત્રિલેશનજી હશે.”
પેલો કબૂલ થયા, તરતજ પૂતળાંને અગ્નિથી - સેમવસ તે દરવાજે ઊભે ઊભે ૫ ડિતજીને તપાવવામાં આવ્યું. લલચોળ બની ગયેલા એ અને તેમની સભાને ઘડીભર તે જ રહ્યો, પૂતળાને ભેટવા માટે, પંડિતજીની રજા લઈને પાગુ ત્યાંજ પડતજીની નજર એના ઉપર પડી. જે પેલે બટક આગળ વધ્યા અને પૂતળાંને તરત જ એમણે એને નવાગતુક તરીકે ખૂબ નજીક પહોંચ્યા ત્યાંજ પંડિતજીના ઇશારાથી, આદરમાન સહિત અંદર બોલાવીને આસન ઉપર પડખે ઉભેલા માણસોએ એને ઝાલી લીધે બેસાડયો.
એજ વખતે પંડિતજી બોલી ઉઠયાં . “ બટુક ! પંડિતજી એટલી ખ્યાતનામ હતા, અને તું શુદ્ધ છે તારૂ પ્રાયશ્ચિત્ત થઈ ગયું. હવે તું લોકોને એમનાં જ્ઞાન અને વિશુદ્ધિ માટે એટલું જઈ શકે છે.” અને તરતજ, કેઈપણ દલીલ
ન હતું. માત્ર આ નગરમાં જ નહિ, પણ દૂર કર્યા વગર, શ્રદ્ધાના ભાવ સાથે એ બટુક ત્યાંથી પ્રદેશમાંથી પણ લેકા પાપશુદ્ધિ માટે એમણો ચાલ્યો ગયે. પાસે આવતાં, પિતાને ગંભીર પાપનો પણ પંડિતજીની આ વિક્તિા સમવસુનાં મન એની સમક્ષ ખુલે એકરાર કરતાં, અને તે પર ભારે અસર જન્માવી ગઈ. એ પણ તરતજ
[આમાન -પ્રકાર
For Private And Personal Use Only