Page Text
________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
બાળાજીના હાથે જે અડદના બાકળાનું પારણું બેડી, અને આ આંસુની ધાર હેય, આવા થયું તે અભિગ્રહવાળું તપ હતું આ તપમાં અભિગ્રહ હતા. પ્રભુ જ ભિક્ષા માટે નગરમાં વિશની સંખ્યા પહેલેથી નક્કી ન હોય. એટલે પધારે છે. નગરનાં યોગ્ય ભકિતવંત શ્રાવક શ્રાવિકા રોજ મધ્યાહન સમયે ભિક્ષા માટે પ્રભુ નગરમાં પ્રભુને શેને આભગ્રહ હશે. જ્યારે પૂર્ણ થશે ? પધારે. દ્રવ્ય ક્ષેત્ર કાળ ને ભાવથી એમ, એવી ચિંતા કરે છે અભિગ્રહ પૂર્ણ ન થાય એટલે
જે ચાર પ્રકારને અભિગ્રહ હોય તે જ જ્યાં એક પહોર વીતે એટલે પાછાં ગામ બહાર જઈ એ ચારે પ્રકારનો અભિગ્રહ પૂર્ણ થાય ત્યાં ભિક્ષા કાઉસગમાં લીન બની જાય. સ્વીકારે, રોજ જ જવાનું, અભિગ્રહમાં એક
આમને આમ પાંચ માસ અને પચ્ચીસ દિવસ નિયમ છે કે જે બનવાનું હોય, બની શકે તેમ હોય તેને જ અભિગ્રહ લેવાનું. આપણને કયારેક
વીતે છે. છવ્વીસમાં દિવસે જ આ ઘટના બને છે એમ લાગે કે ગમે તે અભિગ્રહ લઈએ તે પણ આ બાજુ ધનાવહ શેઠને ત્યાં રાજપુત્રી ચંદના થાય ? હા પૂર્ણ થાય જ પણ કયારે તે નક્કી પ્રત્યે મૂલા શેઠાણીને રોષ થયે છે હેરાન કરવા નહીં. તમારી પાસે ધીરજ જોઈએ. આ મેકે શોધે છે. એમાં ધનાવહ શેઠ બહારગામ કાળમાં પણ આ બની શકે છે, બને છે. જેમ કે ગયા છે. જોઈને લાગ મળી ગયો ચંદના તે એક મુનિવરે એવા અભિગ્રહ લીધેલું કે મારે કમળનું ફૂલ. હજામને બોલાવી માથે મુંડન લીલું શાક ત્યાગ, કેઈ આઠ વર્ષની દીકરી રોતી કરાવ્યું. હાથમાં બેડી નંખાવી નીચે ભેયર માં રોતી ચપાથી શાક બહેરાવે તે ખપે. કે પૂરી દીધી. ખાવા પીવાનું કશું મળતું નથી વિચિત્ર લાગે તેવો અભિગ્રહ છે. પણ આ પૂણ મનમાં નવકાર ગણે છે. પુરાણાં રાજમહેલનાં
સાત વર્ષ પૂર્ણ થયો. પોતે ગોચર તે દિવસો યાદ આવે છે ને આંખે આંસુ ઉભરાય છે. જતા જ એમાં એક વાર મોડા જવાનું થયું. દિવસ ઉપર દિવસે વીતે છે. ત્રણ દિવસ ગયા છે. ઘ માં બે જણા માં અને દીકરી. માં ચેકડીમાં ધનાવહ શેઠ આવી ગયા છે. આવતા વેત પૃચ્છા વાસણ માંજતા હતા. દીકરી નાની રીસાયેલી, કરે છે, પણ મૂલા ગલાં તલાં કરે છે. જવાબમાં નિશાળે જવાની ના પડે. માં એ ઠપકો આપે. કહે છે એ તે ક્યાક રખડતી હશે. મને શી તણી રંડ. તેમા મુનિ મહારાજે ધર્મલાભ કહ્યો. ખબર. પછીને દિવસ એટલે ચોથો દિવસ, તે માના તે હાથ કાચા પાણીએ અડેલાં છે. દીકરી દિવસે તે જમવા ટાણે ધનાવહ શેઠ ન માન્યા, સિવાય કંઈ નથી. ઘરના બધાએ જમી લીધું છે. નોકર-ચાકરને પુછયું. ચંદના કયાં છે? કણ એટલે બીજુ કાંઈ નથી માત્ર થોડું શાક છે. તે બેલે, બધાને મૂલાએ ડારો દીધો હતો પણ ધના હરાવવાનું કહ્યું. હરાવવા ચમચી નથી. જે વહને એક ઘરડી દાસીએ જોખમ લઈને પણ હતી તે માંજવામાં છે. એટલે બાજુમાં પડેલું ચપુ કહી દીધું. ધનાવહ દાદરો ઉતરી ભંયરામાં દેડયા લીધું. ચંપા વડે હોવે છે, આ રીતે અચાનક જ અંધારામાં કશું દેખાય નહી, દીવો કર્યો કમાડ
મુનિ મહારાજને સાત વર્ષ અભિગ્રહ પૂર્ણ ખોલીને જુવે તે ચંદનાની એ ખામાંથી શ્રાવણ થયા. પ્રભુને પણ અભિગ્રહ છે તે દુષ્કર છે દ્રવ્યથી ભાદર વરસે છે. હાથે પગે બેડી છે તેને ઉપર સૂપડાંમાં અડદના બાકુળા, ક્ષેત્રથી એક લ્ગ ઊબ- ડીને બહાર ઓરડામાં ઉમરા પાસે લઈ આવ્યા, રાની બહાર અને એક પગ ઊબરની અંદર કાળથી ચંદનાનું પડી ગયેલું નીમાણું મોટું જોઈ ધના. બધા રિક્ષાચરો મિક્ષા લઈ ગયા હોય, ભાવથી વહને થયું કે આને પહેલા કાંઈ પણ ખાવાન રાજપુત્રી, દાસી બને શી માથે મુ ડી, હાથે પગે આપવું જોઇએ. દાસીને કહ્યું જ તે લાવી
એ ઘ લ ૯૨)
For Private And Personal Use Only
| SR No. | 531999 |
| Book Title | Atmanand Prakash Pustak 089 Ank 06 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Pramodkant K Shah |
| Publisher | Jain Atmanand Sabha Bhavnagar |
| Publication Year | 1991 |
| Total Pages | 20 |
| Language | Gujarati, Hindi |
| Classification | Magazine, India_Atmanand Prakash, & India |
| File Size | 3 MB |