Page Text
________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
જેમ કે આપણે ત્યાં પાંચ ઇન્દ્રિયના ત્રેવીશ વિષ- આ બાજુ સુનંદાએ યોગ્ય સમયે બાળકને
ની વાત આવે છે. તેમાં અનેન્દ્રિયના આઠ જન્મ આપ્યો હાજર રહેલી સુનંદાની સખીઓથી વિપણની વાત છે, આમ તે એ આઠ વિષય જાણીતા એવા વિના ન રહેવાયું બધી એકી અવાજે છે. ચાર જેઠક જ છેશીતવ અને ઉષ્ણ, કઠિન બેલી, અહાહા . આ બાળક તે કેટલું અને મૃદુ ગુરુ એટલે કે ભારે અને લઘુ એટલે કે સુંદર અને સોહામણુ છે. જે તેના પિતાએ દીક્ષ હળવા, રૂક્ષ એટલે કે લખે પશે અને આઠ ન લીધી હતી અને તે હાજર હોત તે આ નિષ્પ સ્પર્શ. આ આઠ થયા. તેને વિદ્યાર્થી બાળકનો કે જમત્સવ કરત! સખીઓન સરળતાથી યાદ રાખી શકે તે માટે અધ્યાપક તેને મુખમાંથી સહજ રીતે જ સરી ગયેલા દીક્ષા શબ્દ શરીરમાં જ એ આઠે આઠ સ્પર્શને પરિચય આ બ ળકને જગાડી દીધે દીક્ષા શબ્દ સાંભળો. કરાવે તો તેને તરત જ યાદ રહી જાય.
એ યાદ રહી જાય. વેત તેને જાતિ મરણ જ્ઞાન થયું. જન્મતાંવેંત જેમકે આપણું કાનની બુટ જેને સંસ્કૃતમાં
બ, દીક્ષા લેવી એ ગયા ભવમાં કરેલે સંક૯પ યાદ કપાલી કહે છે તે હમેશા શીતલ ઠંડી જ હોય ?
અ અને તેણે વિચાર્યું કે આ દીક્ષામાં બાધક છે. સભા કણ પાલીને અટકીને કહે છે કે શું અને સાધક શું ? વિચારતા ખ્યાલ આવી , શીતળ છે. બગલને ભાણ ઉષ્ણુ જ હોય છે,
ગયે કે મારા માતાના મામા ઉપર ઘણું જ મ ડું પગના તળીયા કઠણુ જ હોય છે જીભનું તાળવું
છે તે મોહ નહીં ઘટે ત્યાં સુધી મને એ મારી
મનગમતી ચીજ નહી મળે બસ એ જ ક્ષણથી જીની નીચેનો ભાગ મૃદુ-મુલાયમ જ હાય છે.
માતાને મેહ ન થાય અને હેય તે પણ ઘટતે હાડકા ગુરુ-ભારે હોય છે અને વાળ કાયમ હળવા જ હોય છે. ગમે તેટલું ઘી પીવા છતાં જ
જાય તે માટે ઉપાય અજમાવે શરુ , બાળ, લખી જ હોય છે. અને આપણી આંખના ખૂણા
એ અવસ્થામાં બીજું શું કરી શકે? તેણે રડવાનું સદા નિગ્ધ ચીકણું જ હોય છે. આમ અવા
શરુ કર્યું. સુનંદા તેને અડી નથી ને તણ ડે જ્ઞાનીનો સંપર્ક થાય તે જ્ઞાન કેવું તુ મળે છે.
તા નથી. બ ળકે જોયુ કે આ ઉપ છે કારણ સંપર્ક અને ઉઘમને એકસાથે પૂર્ણ સફળ
* નીવડી રહ્યો છે. ભય, જેમ સુન દા વધ: તાની ટોચે પહોંચેલા જેવા હેય તે આપણને તે
હેતથી તેને તેડવા-રમાડવા જાય તેમ તે વધા શ્રા વાસવામીજી મહારાજના જીવનમાં જેવા
જોરથી રડે. એના કરતાં કાંસાના રણકર વધશે મળે છે. આપણે ત્યાં શ્રી સંઘમાં શ્રી વાસ્વામી.
હેય. સાચા રૂદન કરતાં ખોટું કૃત્રિમ રુ નવ જી મહારાજના જીવનના ઉત્તરાર્ધ ભાગ બહ
અવાજવાળું , વધારે બેલ હાય માં છે.
વખતમાં કંટાળી જઈ. એક પખી પ્રીત કેટલી જાણીતા છે. જો કે એ પણ બહુ જ રોચક, પ્રેરક
નભે. વન-વે વ્યવહાર લ બ ન ચાલે તમે ફોન અને પ્રોત્સાહક છે. આ પણ એ ભાગ સ સંપમાં
કર્યા કરે ને સામે રેગ ન બ ગ ન બ બેલા જોઇને પેલો મહત્વનો ભાગ વિસ્તારથી જોઇએ.
કરે તે તમે શું કરો ? અવન સન્નિવેશ, ધનગિર શ્રા કપુત્ર, જન્મથી સહજ રીતે જ ભવ પ્રત્યે વેરાગી લગ્નની સાવ નાની વયમાં કેવી તાલાવેલી ફી અનિચ્છા, છતાં માતા પિતાના આગ્રહથી સુનંદા તમન્ના? કેવી નિષ્ઠા ? બસ...આપણ આ બિઠાનું સાથે લગન, સુનંદા સગર્ભા થાય અને તે સંસા- પગેરું શોધવું છે. હજી આપણે ઘેડ આગળ રનો ત્યાગ કરીને પ્રભુના માર્ગે ચાલી નીકળ્યા. જઈએ. પછી પાછા પલે એના સગડ શોધવા શ્રી સિંહગિરિજી પાસે શ્રાવક ધમ વીક. જઈશું. ૩૨
(આ માન પ્રકાશ
For Private And Personal Use Only
| SR No. | 531997 |
| Book Title | Atmanand Prakash Pustak 089 Ank 04 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Pramodkant K Shah |
| Publisher | Jain Atmanand Sabha Bhavnagar |
| Publication Year | 1991 |
| Total Pages | 16 |
| Language | Gujarati, Hindi |
| Classification | Magazine, India_Atmanand Prakash, & India |
| File Size | 3 MB |