________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
日产
www.kobatirth.org
* :* કા
ધર્મશિક્ષણની અનિવાર્યતા
અન`ત ઉપકારી શ્રી અરિહંત પરમાત્મા અને તેમના લોકોત્તર શાસન જોડે આપણે એવા સબધ બાધવા છે કે ભવાંતરમાં પણ આપણને આ શાસન ફરીથી મળે. વ્યવહારમાં પણ આપણે એવી કુને હથી જીવીએ છીએ કે, સબધામાં બન્નેની મીઠાશ જળવાઇ રહે, અને ફરીથી તે આપણને એલાવે. આમાં તમે ખીજા માટે જેટલા વધુ ઘસાવ છે, તેટલા સબધ વધુ સારા રહે છે; એકતરફી સ''ધ ટકતા નથી. તમે એક વ્યકિત માટે ક્રામ કર્યાં જ કરે અને સામેથી એના જવાબ ન મળે તા, અંતે થાકીને, તમારે તમારા સબંધની મર્યાદા સંકેલવી પડે છે, ઘટાડવી પડે છે. સામે પક્ષે, તમે કંઇ ન કરેા ને ખીજા તમારા માટે ઘસાતા જ
રહે, તેપણુ એવા સબધ ટકી શકતા નથી. આવા સંબંધા પરસ્પર સાપેક્ષ હાય છે. તે જ રીતે આપણને આ શ્રી જિનેશ્વરદેવના શાસને ઘણુ આપ્યું છે, હવે તેને સબધ જાળવી રાખવું હાય તા તેની ઉપાસના કરવી જોઇએ; જીવનમાં તેને સ્થાન આપવુ. એઇએ.
૪
**
*
પૂર્વ પ’. શ્રી પ્રદ્યુમ્નવિજયજી મહારાજ સાહેબ.
ઋણુને ફેડવાની ઇચ્છા, સમજ અને પ્રયત્ન સજ્જનાને હાવાં જોઇએ. આપણા માથે આ શાસનનુ' મેાટુ' કરજ છે. તે ચૂકવુ તે આપણી ફરજ છે. દુનાને દેવુ' કરવામાં જ રસ, ચૂક· વવાની વાતમાં તેમને રસ પડતા નથી. આપણે સજ્જન બનવું છે. શાસનના આપણી ઉપરના ઋણને સ્વીકારા.
સ'સારને સ'સર્ગ' નિર'તર રાખ્યું અને કોઇ
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
*********
દિવસ તે સંસ ́ને પુચ્છાપૂર્વક છેાડીને ધર્માંના સસ`માં આવ્યા નહીં, આવ્યા તે। એમાં મનને પાળ્યુ નહી. માટે જ આટલાં વર્ષોંથી નવકારને ગણવા છતાં એ હૃદયમાં સ્થપાયા નહી. નવકાર એ પાયા છે. જો તેના માટે જ આપણે આટલા બધા બેદરકાર છીએ, તેા ચણતર કેશિખર માટેની અપેક્ષા રહેવાની જ નહી. નવકાર એ બિન્દુ છે. આગળ જતાં સમુદ્ર જેવા વિશાળ ગણિતાનુયાગ, દ્રવ્યાનુયાગ, ધ કથાનુયાગ અને ચરણકરણાનુયાગ, જેવા કઠિન વિષયા આવે છે
For Private And Personal Use Only
તમારામાં બુદ્ધિ છે. વેપારમાં સરકાર જેટલા કાયદા ઘડે છે, તેની સામે તેટલાજ અપવાદ તમે શેાધી શકે છે. તેા હવે એ બુદ્ધિને તત્ત્વજ્ઞાનમાં વાપરો. સખ્યાની ઊણપ બધે જ-જિનમૂર્તિ, જિન. મંદિર વગેરે ક્ષેત્રામાં-એછી થતી ગઈ છે. પણ જ્ઞાનક્ષેત્રે આપણે ઘણા પાછળ છીએ; આપણે જ્ઞાનની ઉપેક્ષા કરીએ છીએ. “ ઉપાધ્યાય તે શિષ્યને સુત્ર ભણાવણહાર ”, એમ કહ્યું છે અને આપણે ત્યાં ઉપાધ્યાય અનેક છે, છતાં જ્ઞાનના ક્ષેત્રમાં દરિદ્ર છીએ. બીજા બધાં ક્ષેત્રામાં થાઢા-સમ ખાવા પૂરતા પશુ-આગળ વધ્યા છીએ, અને વિસ્તાર પણ સાધ્યા છે. બીજે વિપુલતા (Quantity) ભલે વધારી, પણ ગુણવત્તા ( Quality) અને ઊંડાણુ નથી આવ્યાં. તપશ્ચર્યાં, ક્રિયા, ઉજમણાની સ`ખ્યા વધારી છે, પણ જ્ઞાનવૃદ્ધિ માટે શુ કર્યુ”? પાઠશાળામાં કેટલાની હાજરી હાય છે? ત્રણસો ઘરમાં ૧૦૦ વિદ્યાથી જેટલી પણ સખ્યા થાય છે ખરી ? અને
આત્માન ́દ પ્રકાશ