Page Text
________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
અહીં બુદ્ધાનદ બૌદ્ધોને અદૂભુત આનંદ એમ મલસૂરિનુ વચન સાંભળવામાં આવતા પમાડતે કહેવા લાગ્યા કે– મેં શ્વેતાંબર મુનિને બુદ્ધાનંદ જરા હસીને કહેવા લાગે “એ વાદમાં જીતી લીધા,” એવા ગર્વને વહન કરતાં બાળક તે વાચાલ લાગે છે, માટે તેની સાથે અભિમાનના ભારથી તેની ભ્રકુટી ઉંચે પણ થતી વાદ શો ? અથવા તે તે ભલે ગમે તે છે, ન હતી. વળી તે ધરાતલને જગદૂષષ્ટ અને કૃપા- પણ મારે તે શત્રુપક્ષને પરાજ્ય કર જ પાત્ર માનતે હતે જન મુનિઓને આવેલ જોઈએ; નહિ તે વખત જતાં અ૫ ત્રણની સાંભળીને તે સંધને વિશેષ ઉપસર્ગ કરવા લાગ્યા, જેમ તે અસાધ્ય અને દુર્ભય થઈ પડે છે.” તથા મહા-આક્રેશ લાવીને લે કેને તે વાદ પછી ટૂર મહતું તે વાદી અને પ્રતિવાદી વિવાદમાં ઉતારવા લાગ્યો. વળી તે અભિમાન બંને રાજસભામાં આવ્યા. એટલે સભાસદોએ લાવીને એમ બેલતે કે –“તાંબરીમાં વાદ પૂર્વવાદ મલસરિને આપે, જેથી તે છ મહિના મદ્દાવકે અપુષ્ય અને સ્યાદ્વાદ મુદ્દાને લીધે પયંત નયચક્ર મહા ગ્રંથના અભિપ્રાય પ્રમાણે પરવાદીઓને અજેય એવા તેમના પૂર્વજને પણ વિદ્વત્તાને ગ્ય અખલિત વચનથી બોલવા. સાગરને અગત્યઋષિની જેમ મેં પ્રગટ કરેલા પણ તે બૌદ્ધવાદી ધારી ન શક્યા, તેથી તે પિતાના સિદ્ધાંતથી જીતી લીધું. તે જેણે પિતાના સ્થાને ચાલ્યા ગયે, એટલે અદ્વિતીય વિદ્વાનોને જોયા નથી એ એ બાળક શું મતલ એવા મલસૂરિ જીત્યા ' એમ સૌ કોઈ કરવાનો હતે. એ તો ઘરમાં ગર્જના કરનાર કહેવા લાગ્યા. શાસનદેવીએ તેમના પર પુષ્પવૃષ્ટિ કતા સમાન પરાક્રમ રહિત છે. જે તેનામાં કરી. પછી રાજાએ મહોત્સવપૂર્વક તેમને સ્વએવી કોઇ શક્તિ હોય, તો તે રાજસભામાં મારી સ્થાને બિરાજમાન કર્યા. ત્યાં બુદ્ધિાનંદના પરિ. સમક્ષ આવીને ઊભું રહે, એટલે હરિને વરૂ વારને અપમાનપૂર્વક બહાર કાઢી મૂકતા રાજાને ની જેમ હું તેને ત્રાસ કરી જાઉં. ”
ગુરૂએ ખાસ આગ્રહ કરીને અટકાવ્યા ત્યારબાદ એ પ્રમાણે સાંભળતા મલસૂરિ તે લીલાથી રાજાએ આચાર્યને વાદી એવું બિરૂદ આપ્યું , સિંહની જેમ સ્થિર રહ્યા, અને ગવરહિત તથા એટલે જ્ઞાનનિધાન તે ગુરૂ મલ્લ વાદી એવા આંતર શત્રુના શ્રેષી એવા તે લે કે આગળ ગભીર નામથી પ્રસિદ્ધ થયા. વાણીથી કહેવા લાગ્યા–વિવાદ વિના નિર્મળ હવે એ પ્રમાણે પિતાનું અપમાન થતાં બુદ્ધિવાળા તથા શાંત એવા કે જૈન મુનિને બુદ્ધાનંદ નિરાલંદ થઈ ગયો અને શેકને લીધે મેં જીતી લીધે-એમ સ્વેચ્છાએ બેલવું, તે તે તે અત્યંત પ્રતિભા રહિત બની ગયો. તેથી માત્ર આડંબર છે. અથવા તે તે ભલે ગમે તે રાત્રે દી લઈને તે લખવા લાગ્યું. તેમાં પણ છે, પણ દઢ શલ્ય સમાન તે પોતાના મનમાં જે પક્ષ, હેતુઓ વિગેરે વિસ્મૃત થવાથી ભારે ભય મિથ્યા ગવ ધરાવે છે, તેને ઉદ્ધાર કરવા જય- અને લજજાના ભારથી દબાઈ જતાં તેનું હૃદય શીલ એ હું તૈયાર જ છું. તે સજજન હોય કુટી પડયું અને તે મરણ પામે. ત્યાં પ્રભાતે કે મિત્ર હોય, પણ મારી આગળ ઉભું રહેશેરાજાએ તેને હાથમાં ખડી સહિત જે, એવા માં ત્યારે હું જાણું લઈશ. પિતાના ઘરમાં બેસીને તેનું મરણ સાંભળતાં મલવાદી ગુરૂને શોક થયે તો લેકે રાજાની પણ નિંદા કરે, તેથી શું? કે- “ અહા ! એ વાદી મરણ પામ્યા. જ્યાં પણ રાજસભામાં પ્રાક્ષિકેની સમક્ષ જે જવાબ પ્રમાણથી એ પિતાની બુદ્ધિને પ્રગ૯ભ સમજ આપવા, તેમાંજ પિતાની બુદ્ધિની કુશળતા હતે? બાલ્યાવસ્થાના કારણથી તેણે અમારી જણાય છે.'
અવજ્ઞા કરી અને પોતે આ કાયર હતા.
૫૮
[આત્માનંદ-પ્રકાશ
For Private And Personal Use Only
| SR No. | 531962 |
| Book Title | Atmanand Prakash Pustak 085 Ank 04 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Kantilal J Doshi |
| Publisher | Jain Atmanand Sabha Bhavnagar |
| Publication Year | 1987 |
| Total Pages | 28 |
| Language | Gujarati, Hindi |
| Classification | Magazine, India_Atmanand Prakash, & India |
| File Size | 4 MB |