Page Text
________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
માંસાહારનો પ્રચાર જોરશોરથી ચાલી રહ્યો છે. પર મૂકવા ગયો ત્યાં એના પગને આ સસલાનો
જ્યાં માંસાહાર ચાલતું હોય ત્યાં અભયદાનની સ્પર્શ થયે. હાથીએ જોયું કે એની પગ મૂકવાત ક્યાંથી સંભળાય?
વાની જગાએ એક સસલું બેઠું છે. જે એ પણ અભયદાનનું આચરણ કઈને કઈ પ્રકારના મૂકે કે મળ સસલું કચડાઈ જાય મૃત્યુના ત્યાગની અપેક્ષા રાખે જ છે, પરંતુ એ ત્યાગનું ભયથી બચવા તે આ સસલું આ સુરક્ષિત ફળ ખૂબ સુંદર હોય છે. મૂ ગા પ્રાણીઓના ભૂમિમાં આવ્યું છે. આશીર્વાદ અને પ્રેમ તે આનાથી સાંપડે છે,
હાથીનું મન કરુણાથી ઊભરાઈ ગયું. એણે
તો પણ માનવી પિતાને જીવનનો સવેતામુખી વીસ-વીસ પ્રહર સુધી એટલે કે અઢી દિવસ વિકાસ કરી શકે છે.
સુધી પોતાનો પગ ઊંચે જ રાખ્યો. દાવાનળ | મેઘકુમારને સમ્રાટ શ્રેણિક (બિંબિસાર)ને શાંત થયો. પશુપક્ષીઓ પોતાના સ્થાનમાં જવા પુત્ર તરીકે જન્મ થયે એની પાછળ અભયદાનના લાગ્યા. હાથીએ પિતાને પગ જમીન પર મૂકવા ફળસ્વરૂપ થયેલા જીવનવિકાસની અનુપમ કહાની પ્રયત્ન કર્યો પરંતુ અઢી દિવસ સુધી આવી રીતે રહેલી છે. મેઘકુમાર પૂર્વ જન્મમાં એક બુદ્ધિમાન ઊભા રહેવાને કારણે એના પગનું લેાહી જામી હાથી હતા અને જંગલમાં વિચરણ કરીને ગયું હતું. આથી પગ જમીન પર આવતા જ જીવન વ્યતીત કરતા હતા. એકવાર આ જંગ- એ ધરતી પર ઢળી પડયો. આવા કરુગુપૂર્ણ લમાં ભયંકર આગ લાગી. આગની જવાળાઓ ઉચ્ચ ભાવે સાથે હાથીનું મૃત્યું થયું અને એ જ જંગલમાં ચારે તરફ ફેલાવા લાગી. જ્યાં વૃક્ષ, પછીના મનુષ્ય જન્મમાં કોણિક રાજાને ત્યાં છોડ કે વનસ્પતિ હતા ત્યાં તે આ આગથી રાજકુમાર મેઘના રૂપે જન્મ લે છે. બચવાની કોઈ શક્યતા નહોતી. આવે સમયે એ બુદ્ધિમાન હાથીએ વિચાર્યું કે ઝાડપાન
આ છે અભયદાનના ફળરૂપે થતી મનુષ્ય વગરની મોટી ખુલ્લી જમીન બનાવી દઉં જેથી જ
છેજીવનની પ્રાપ્તિ અને ઉત્તરોત્તર વિકાસ લાભની એ જમીનમાં જગલના બધા ભયભીત પ્રાણીઓ કહીની. આનું રહસ્ય ભગવાન મહાવીર ત્યારે આવીને રહી શકે અને ભડભડતી આયાથી પ્રગટ કર્યું કે જ્યારે રાજમહેલને વૈભવ ત્યાગીને પિતાના પ્રાણની રક્ષા કરી શકે. હાથીએ તરત જ
- સાધુ બનેલા નવદીક્ષિત મુનિ મેઘકૃમારે પહેલી જ પોતાનું કામ શરૂ કર્યું. આગ ઘણી દૂર ,
જ રાત્રે બીજા મુનિઓની હરફરથી લાગતી હતી તેથી એક વિશાળ પ્રદેશમાંથી ઝાડ, છોડ, 8
* ઠોકરોથી ગભરાઈને અકળાઈ ઊઠે છે અને બીજે ઘાસ વગેરે હટાવી દઈને સમથળ ભૂમિ બનાવી.
( દિવસે પ્રાતઃકાળે જ બધા ધમ ઉપકરણ પાછા આગની જવાળાથી બચવા માટે પોતાના જીવ
આપીને ફરી મહેલમાં જવા તૈયાર થઈ જાય મુઠ્ઠીમાં વાળીને ભાગતા જંગલના પશુપક્ષીઓ
છે. મેઘમુનિનું મન પોતાના પૂર્વજન્મને અભયઆ ભૂમિમાં એકઠા થયા. આખી ભૂમિ જંગલના
દાનને અને એના ફળરૂપે મળેલી માનવજન્મ પ્રાણી આથી ખીચોખીચ ભરાઈ ગઈ. એવામાં
તથા સાધુ જીવનની પ્રાપ્તિ સુધીની વિકાસઆ બુદ્ધિશાળી હાથીએ શરીરને ખજવાળવા
યાત્રાની વાત સાંભળીને પુનઃ સંયમમાં સ્થિર માટે પોતાનો એક પગ ઊંચે કર્યો. બરાબર થાય છે. આ જ સમયે બીજે કયાંય જો ન મળતા એક જૈન ઇતિહાસમાં તીર્થકર શાંતિનાથ ભગ સસલુ આ હાથીએ ઉપાડેલા પગની નીચે વાનના પૂર્વભવમાં મેઘરથ રાજા દ્વારા અને લપાઈને બેસી ગયું. હાથી પોતાનો પગ જમીન મહાભારતમાં શિબિ રાજા દ્વારા શરણાગત
-
-
૨૪]
આત્માનંદ પ્રકાશ
For Private And Personal Use Only
| SR No. | 531960 |
| Book Title | Atmanand Prakash Pustak 085 Ank 01 02 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Kantilal J Doshi |
| Publisher | Jain Atmanand Sabha Bhavnagar |
| Publication Year | 1987 |
| Total Pages | 33 |
| Language | Gujarati, Hindi |
| Classification | Magazine, India_Atmanand Prakash, & India |
| File Size | 4 MB |