Page Text
________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
છે સમયથી ઉપેક્ષા &
પરમ પૂજ્ય પ્રભુ મહાવીરે વારંવાર કહ્યું, સુવર્ણ-સમ સમય કથીર બની ગયું છે તેને “હે ગૌતમ ! મા પ્રમાદ” એ પુનિત વાણી વહેમ પણ આવતો નથી. પણ જયારે સત્ સર્વે શ્રોતાજને માટે હતી. તેમજ આજની પેઢી પુરુષના સમાગમથી કે તેમના બધથી આંખ માટે પણ ખૂબ હિતકારક ચેતવણી છે. ઉઘડે છે ત્યારે સમજાય છે કે પરોપકાર કરવા
એક એક પળ કિમતી છે. વળી વિતેલા સમય માટે જો સહેજ પણ સમય આપ્યો નથી. જે પાછો આવતો નથી તેમજ તેટલું આયુષ્ય ઘટે તમ કર્યું હોત તો તે અમૂલ્ય મૂલ્યવાન બનત. છે. આ બધું સહુ કઈ સમજે છે, પણ તે અંતે જયારે વૃદ્ધાવસ્થા હલો કરતી આવે પ્રત્યેની બેદરકારી ખતરનાક છે.
છે ત્યારે પસ્તાવાનો વારો આવે છે. કવિ પ્રિયકાન્ત મણિયાર જણાવે છે કે, ભૂતકાળ પર દૃષ્ટિ નાખી, વર્તમાનને નિહાહવે આ હાથ રહેના હેમ,
ળતાં જણાય છે કે સમય-સુવર્ણની એક નાનકડી મળ્યું સમયનું, પરથમ વાવ્યું ફાવે તેમ. રેખા પણ ઉપયોગી થઈ પડે તેવી રહી નથી. તે વીસમી સદીના લેકે નવરંગી પિષક પાછળ, ઉં
હવે આત્માના ઉત્કર્ષ માટે કેવી રીતે ઘાટ ઘડાશે? રેશમી પેન્ટ, સુટ પાછળ અને દેહ પર તેની સજાવટ સહુ પિતાની જાતને પૂછે કે આપણી આવી પાછળ અને અણમોલ સમય વીતાવે છે. એટલું જ સ્થિતિ છે કે નહિ, હજુ પણ સંપૂર્ણ પાનખર નહિ પણ હવે દેડ કે શોભે છે? તે નિહાળવા ઘૂમી વળે તે માટે સુધા પીડિતોની સુધા શમાદર્પણમાં અવાર-નવાર જુવે છે. કરચલી ક્યાંય વવા, તૃષાતુરની તૃષા છીપાવવા, અબોલ પશુઓના નથી પડીને? કોલર તો બરાબર છે ને? બુટ ઘાસચારા માટે, ખોટા ખર્ચાઓ બંધ કરી, પહેરવામાં અને તેની દેરી બાંધવામાં પણ અછો બચત મુડી છૂટે હાથે વાપરો. દુ:ખીજનોનું સમય ગુમાવે છે. આ બધું શા માટે? દેહની દુષ્કાળનું વર્ષ ભલીભાંતી પસાર થાય તેવું કરી શોભા માટે ?
છૂટ. ભાઈ ! તારી જાતને પૂછ તે ખરે તારે આ અમૂલ્ય અવસર ફરી નહીં આવે. આ દેહ કાયમી છે ? નશ્વર દેહ માટે મળ, મૂત્ર અત્યારે કરેલું અન્નદાન, ઘાસદાન-સહસ્ત્રગણું એને લી’ટ સભર માટે આટલી બધી ખેવના? ફળ આપવા શક્તિવાન છે તે રખે ભૂલતા. અરે ભાઈ! તું ભાન ભૂલ્યા છે. અહમ્ આત્મા સોહમ-એ વિચાર. તેના ઢંકાયેલ ગુણોને
જિંદગીમાં “તડકા-છાયા” આવતાં હોય છે આવિર્ભાવ કર, નહીંતર ચોરાશી લાખ યેનના
માટે સુખી પરિસ્થિતિમાં હાથ લંબાવવામાં
અના ખંચકાશે નહિ. વંટોળમાં કયાંય ઘૂમતે રહીશ. ઉપર્યુક્ત સમયની બરબાદી કર્યા બાદ ભોજન
નહીંતર મૃત્યુ સમયે સર્વ સંપતિ એકી
સાથે વિના હસ્ત સ્પર્શે આપવી પડશે. પાછળ પણ સમય વીતે છે. વધેલો સમય ફગટ * વાતમાં-ખાલી બકવાદમાં વીતે છે, પરિણામે
ફેબ્રુઆરી-૮૬]
| |
For Private And Personal Use Only
| SR No. | 531929 |
| Book Title | Atmanand Prakash Pustak 082 Ank 04 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Popatlal Ravjibhai Salot |
| Publisher | Jain Atmanand Sabha Bhavnagar |
| Publication Year | 1984 |
| Total Pages | 20 |
| Language | Gujarati, Hindi |
| Classification | Magazine, India_Atmanand Prakash, & India |
| File Size | 3 MB |