Page Text
________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
માં મે પ્રાણ છેાડયા હોત તેા ઘણાજ પ્રશ્ચાતાપ થાત અને ભવાંતરમાં રઝળવું પડત
એક વાત તે એવી કહી કે કુનનકમાળા નભાવાહનને વરવા માગે છે. તે અડધી સાચી ખાટી વાત હતી. તે નભાવાહનને લગ્ન કર્યા પછી અદૃશ્ય થઈ જશે અને પછી આખરે મારા સમાગમની આશા રાખશે. આ કલ્પના નહિ પણ દેવીવાણી છે. કનકમાળા ગળે ફાંસો ખાવા જતી હતી ત્યારે આકાશવાણી થઈ હતી. આ વાત જાણ્યા પછી મને મારી ભૂલ સમતઇ. શ્રદ્ધામાં શકા જન્માવવી તે નર્યું” ગાંડપણ છે. હું પછી તો સ્વસ્થ થયા.
તે આશ્વાસન આપનારે મને કહું કે કનકમાળા અને તમારા બંનેના મન તમે જાણી શકયા છો એક જ નગરમાં રહેા છે, તમે મારી કથા સાંભળે છે તો હું માનું છું કે તમે તમારૂ દુઃખ ભૂલી જશે. અજાણ્યા પુરૂષના વચને સાંભળીને મારી જીજ્ઞાસા વધુ બળવત્તર બની. મેં કહ્યું મારી અને તમારી સમાન કક્ષાએ દુ ખ ભરી કથની છે. તમને હરકત ન હોય તા તમારું જીવન વૃતાંત મને જણાવા.
વાત.
ત્યારપછી પોતાની જીવન ક્રુથા તેણે કહેવી શરૂ કરી. જેમ દર્દીને બીજા દર્દીના જીવનની કથા સાંભળવામાં રસ પડે છે પણ તેના કરતાંયે એમની વાતમાં કાંઇક અધિક હતું. એમણે એવા માગ શોધી કાઢયા કે તમે જ્યારે સાભળા ત્યારે આશ્ચર્ય અને આનંદ પામ્યા વગર ના રહા.
ભાઈ તમારી ઇન્દ્રો છે, તો સાંભળી મારી
સુરેનદન નામના નગરના સ્વામી હરિશ્ચંદ્ર રાજાએ સસારની અસારતા જણીને રાજ્યને ભાર પોતાના મોટા પુત્ર પ્રભુ જનને સોંપીને દીક્ષા લીધી પ્રભજન પ્રામાણીકપણે રાજ્ય વવા લાગ્યા. અનુંક્રમે તેને બે પુત્રો થયાં એકનુ નામ જવલનપ્રભ અને બીજાનું નામ કનકપ્રભ
નવેમ્બર-૮૪
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
રાખ્યું અને પુત્રો એક સરોવરમાં એ હ ંસ ગેલ કરતા હોય તેમ બાલ્યાવસ્થા છેાડીને ચુવા વસ્થાને આંગણે આવીને ઉભા રહ્યાં.
એક વખત પ્રભ’જન રાજા આકાશમાં ઘેરાતાં વાદળાની શેશભા જોઈ રહ્યા હતાં, મેઘના વિવિધ રંગા ખીલ્યા હતાં.
પ્રભ’જનના પુત્રોમાં કાઈ અકળ કળાએ ખટપટના બીજ રોપ્યાં. જવલનપ્રભુ મોટો
હાવાથી પિતાએ તેને રાજગાદી આપી અને એકકનકપ્રભુને પ્રાપ્તિ વિદ્યા આપી. તેણે વિદ્યાના બળથી ગર્વિષ્ઠ બનેલા કનકપ્રભ વાતવાતમાં
પાતાના નાટાભાઇને ધમકાવવા લાગ્યા. ઘરમાં કલેશ ન થાય અને સામતા કે માંડિલકામાં રાજકુટુબની હાંસી ને ચાય તે કારણે જવલનપ્રભ રાજય છેાડી પોતાના સસરા ભાનુતિ પાસે અમરા નગરીમાં જઇ ને રહ્યો. અને કનકપ્રભુ સ્વછંદપણે રાજતંત્ર ચલાવવા લાગ્યા. મહારાજા પ્રભજનને એક બહેન હતી, તેનુ નામ ચલા-બંધુમ્રુદરી હતું. તેના પાતનુ નામ ભાનુતિ હતું. ભનુગતિને એક પુત્ર એક પુત્રી એટલા જ પરિવાર હતા, પુત્રી ચિત્રલેખા (વલપ્રભની
[૧૫
જેમ ચીત્રકાર ભાતભાતના રંગોથી સુંદર ચીત્ર ઉપસાવે છે. તેમ કુદરત આજે આકાશમાં વિવિધ રંગાથી સૌંદ ભર્યા દળ્યા અંકીત કરતી હતી વિવિધ ચિત્ર ઉપસતા હતા. તેને જોવામાં પ્રભંજન જ્યાં આખા સ્થિર કરે ત્યાંજ તે ચિત્ર ક્ષણમાં જ વિલિન થઈ જતુ હતું'. આવુ કુદરતનું નૃત્ય જોઈ પ્રભજનના હૈયામાં ઘેરી અસર થઈ આકાશમાં રંગબેરંગી વાળાથી આલેખાતા નચનરમ્ય ચિત્ર જોઈને આનદ થયા, પણ બીજી જ ક્ષણે તે ચિત્ર વાદળમાં વિખરાતુ જોઇ સોંસારની અસારતા પણ આવી જ છે. સંસારનું ક્ષણિક સુખ વાદળા જેવું છે. સર્વક્ષણિક છે. તેવું વિચારતા વિચારતા અંતરમાં વૈરાગ્ય ર બન્યા અને સસારના ત્યાગ કરી સુઘોષ નામના મુનીદ્ર પાસે પોતાનું જીવન સમર્પણ કર્યું
For Private And Personal Use Only
| SR No. | 531926 |
| Book Title | Atmanand Prakash Pustak 082 Ank 01 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Popatlal Ravjibhai Salot |
| Publisher | Jain Atmanand Sabha Bhavnagar |
| Publication Year | 1984 |
| Total Pages | 23 |
| Language | Gujarati, Hindi |
| Classification | Magazine, India_Atmanand Prakash, & India |
| File Size | 3 MB |