Page Text
________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
વિજળીના ભયંકર અવાજે તો સમગ્ર નગરીને - સુખદુઃખની વાત હું કેની પાલખીમાર જાણે હચમચાવી નાંખી મેટા કડાકા સાથે પડેલી જીવન હવે મને પણ મૃત્યુ સમું ભાસે છે. વિજળીએ કાળો કેર વર્તાવ્યું. રાણી કમલાવતીએ મંત્રીશ્વર આની ચિતા સાથે હું પણ બળીને મેટી ચીસ પાડી, રાજમહેલ તરફ બુમરાણ મચ્યું. ભરમ થાઉ, મારે હવે જીવવું બહેત્તર છે. લોકે બચાવે.. બચાવડદેડો... ની મંત્રીશ્વરે કહ્યું રાજન ! સ્ત્રીની ચિતા પર અમે મારતા રાજ મહેલમાં દોડ્યાં, રાજાએ જોયું પુરૂષે બળી મરવું એ તે કાયાનું કામ, આપને કે લે કે રાજમહેલ તરફ દેડે છે. તે નક્કી કાંઈક ના શેભે. આપ શાંત થાઓ, આવો કલ્પાંત બન્યું હશે. રાજા સુગ્રીવ પાછો રાજામહેલમાં કરીને મનને ઉગમાં ન લાવે. આવ્યો. લોકોના ટોળા વચ્ચે રાણી કમલાવતીને પ્રતિષ્ઠ પિતા પાસે આવીને નિરાધાર વદને નેઇ પડેલી જોઈ તેનો દેહ બળીને શ્યામ રૂદન કરતો આવીને ઉભે. પિતાએ મને માથા થઈ ગયા હતા.
પર હાથ ફેરવીને શાંત્વન આપ્યું. રાજા તે પોતાની પ્રાણ વલ્લભા કમલાવતીની સમય થતાં રાણીની મરણોત્તર ક્રિયાની આવી દશા જોઈને કલ્પાંત કરવા લાગ્યા. તૈયાયારીઓ ચાલી. નગરની સ્પશને જતિ નદીના
રે વિધાતા તેં આ શું કર્યું? મારૂ સમગ્ર કિનારે રાણીના અંતિમ દેહને અગ્નિદાહ દેવામાં સુખ તે છીનવી લીધુ. મારી પ્રાણપ્રિયાને આ . રહેંસી નાંખી રે કુદરત ! મેં તારૂં શું બગાડયું! રાણીને નવ દેહ પંચભૂતમાં વિલીન થયો. કે મને એકાએક દુઃખના દરિયામાં ફેંકી દીધા. “ દુઃખનું ઔષધ દહાડા” સમય જતા દુઃખ
વિલાપ કરતે રાજા રાણીની દશા જોઈ મૂછ ઓગળવા લાગ્યું, રાજા પોતાના રાજ્ય કારોપામ્યા–સેવકએ શીતોપચાર કરીને રાજાને ભારમાં લાગી ગયે. સ્વસ્થ કર્યા. દુખિતહૃદયે રાજા બોલ્યા.
હે ધનદેવ! મને મારા પિતાએ મારી માતાના હે હાલી પ્રાણેશ ! તને આવું એકાએક શું અવસાન પછી આઠ વર્ષે કલાગુરૂ પાસે અભ્યાસ થઈ ગયું બેલને....કેમ નથી બોલતી. પિતાના કરવા મૂકો. મારી બુદ્ધિ અનુસાર સારી રીતે ખોળામાં પ્રાણપ્રિયાનું મસ્તક લઈ હૈયાફાટ રૂદન અભ્યાસ કરી હું આગળ આવ્યા. “સમયના કરતા રાજાને જોઈ લો કે નિરાશ વદને આંસુ વહેણ વહ્યા જ કરે છે” સમય જતા હ યેગ્ય સારી રહ્યા છે
વયનો થયે એટલે પિતાએ મને એક હજાર સુમતી મંત્રીએ નજદિક આવીને રાજાને ગામનું સ્વામિત્વપણું આપ્યું. કહ્યું, રાજન ! બનવાકાળ બની ગયું. આ રીતે એક દિવસ રાજા સુગ્રીવ રાજસભામાં બેઠા વિલાપ કરવાથી હવે શો ફાયદે. આપ સમજી ત્યાં એક સુભગ નામના દ્વારપાલે આવીને સમાછે, જ્ઞાની છે. આવા સમયે તે આપે જ અમને ચાર આપ્યા કે રાજન ! ચંપાપુરીથી કીર્તિધર્મ શાંત્વન આપવું જોઈએ.
રોજાને મહાત આપના દર્શનાર્થે આવ્યા છે. મંત્રીશ્વર ! મને સમજાતું નથી આવું એકા- રાજાએ કહ્યું ખુશીથી આવવા દે. એક કેમ બની ગયું. મારૂ સર્વસ્વ સુખ ક્ષણમાં રાજાની પાસે આવીને મહાતે પ્રણામ કરી ચાલ્યું ગયું. હવે મારે જીવીને શું કામ છે. યોગ્ય સ્થાન લીધુ, રાજાએ તાંબુલ આપીને પૂછ્યું આનંદ કિલ્લોલ કરતી મારી વલ્લભીને કાળના કહે શાને માટે આવવાનું થયું. વિકરાળ પંજાએ ક્ષણમાં પીંખી નાંખી, હવે મારી આવેલ આંગતુકે કહ્યુ, રાજન ! ચ પાપુરીની ૧પ૬]
આત્માનંદ પ્રકાશ
For Private And Personal Use Only
| SR No. | 531923 |
| Book Title | Atmanand Prakash Pustak 081 Ank 10 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Popatlal Ravjibhai Salot |
| Publisher | Jain Atmanand Sabha Bhavnagar |
| Publication Year | 1983 |
| Total Pages | 20 |
| Language | Gujarati, Hindi |
| Classification | Magazine, India_Atmanand Prakash, & India |
| File Size | 3 MB |