________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
તી
સી
લેખક પ.પૂ.આ.વિજય અમીર તાષિય પૂ મતિરાજ મોટા વેજાજી મા
[હપ્તે ૫ મે ગતાંકથી ચાલુ]
પીડાતુ
ધનદેવે સુપ્રતિષ્ઠને પ્યાલે ભરીને પાણી આપ્યું સુપ્રતિષ્ઠનુ હૈયુ દુઃખના દર્દથી હતું. આંખ માંથી આંસુ વહી જતા હતાં ધનદેવે પીઠ પર વાત્સલ્ય ભર્યાં હાથ પ્રસરાવતા કહ્યું... ભાઈ....! શાંત થાઓ. મનમાં સહેજ પણ દુઃખ હવે લાવશે નહિ. ધનેદેવે શાત્વન આપ્યુ. પાણીના પ્યાલે ધનદેવે સુપ્રતિષ્ઠના હાથમાં માપ્યું. પણી ના ઘુંટડો પીને જાણે શાંત્વન ભ અમૃતનું પાન કર્યું. અંતરથી હાસ.... ના ઉદ ગાર નીકળ્યા. ક્ષણના પૂર્ણ વિરામ પછી સુપ્રતિષ્ઠે
પેાતાની વાત આગળ ચલાવી.
હે ધનદેવ ! દ્રવ્ય ક્ષેત્ર કાળ અને ભાવમાં કાળ, પણ ઘણેાજ મહત્વના ભાગ ભજવે છે. મારા પિતાના સ્વભાવ ઘણાજ કોમળ હતા. તેઓ જમવા બેસતા.... મને પણ પોતાની પાસે જ બેસાડે અને પેાતાના હાથે કાળીયા લઈ પહેલા મને જમાડતા હતાં અને તેને આનંદ માણવા પૂર્વક પોતે જમતા. તેઓ મને લગારે અળગા ના મૂકે પોતે જ્યાં જાય ત્યાં હું તેમના પડછાયા ની સાથે સાથે ફરતા. મને લવલેશ દુઃખ ન હતું મારા દુઃખે તેએ દુઃખી થતા પણ આ વાત ને વર્ષો વીત્યાં આજે તે કોઈ કાળ ના પ્રભાવે તેમના જીવનમાં મેટા ફેરફાર થઇ ગયા. ચંપાપુરીના કીર્તિ ધમ રાજ્યની રાજપુત્રી કનકવતી સાથે તેમણે ખીજી વારનું લગ્ન કર્યું. વેલડી વૃક્ષના આધારે ટકી રહે તેમ મારી અપર મા ના
ફેબ્રુઆરી]
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
વચન પર જ પાતે પેાતાના જીવન ને સમર્પિત કર્યું. કાળના પ્રભાવે તે મેહાંધ બન્યાં.
સમય....સમય....ના વહેણુ વહેવાજ માંડયા
અને કનકવતીને પુત્ર અવતર્યાં. તેનુ નામ સુરથ કુમારે રાખ્યુ. પા જન્મ પછી ખટપટોની પર પરા શરૂ થઇ.
મારી અપરમાને હુ' કાંટાની જેમ ખુંચવા લાગ્યા. પેાતાના વ્હાલા પુત્ર સુરથ ગાદી ઉપર આવે એટલે માટે તેમણે કાવાદાવા શરૂ કર્યાં અને મારી પેાટી રીતે હલકી છાપ ઉભી કરવા માટે મારા પિતાના કાન ભભેરવા માંડી. મારા પિતા ન્યાયથી
કઈ પણ કાળે વિચલીત થતા ન હતાં. તેમણે મને જ ગાદી ઉપર બેસાડવાના નિ ય કર્યાં હતા પણ કનકવતીના પ્રપંચથી એ વાત વિલીન થઈ ગઈ અને છેવટે મને કેદમાં નાંખીને સુરથને ગાદી ઉપર બેસાડવાની તૈયારીએ ચાલી. ધનદેવને પેાતાની વિતક કથા જણાવતા સુપ્રતિષ્ઠા ઉડા શ્વાસ લેતા હતા ત્યાંજ ધનદેવે કહ્યું... તમને કેવી રીત ખબર પડી કે તમને કેદ કરવાના છે. ?
સુપ્રતિષ્ઠે કહ્યુ` એક વૃદ્ધ દાસીએ રાજા-રાણીની વાતા કાનેાકાત સાંભળીને તેમણે મને સાવ ચેત કર્યાં દાસીએ મને સમાચાર ન આપ્યા હોત
તે
આજે હું કારાગારના કેદી બન્યા હોત. સુપ્ર· તિષ્ઠની વાત સાંભળતાં જ ધનદેવથી ખેાલાઈ ગયું.
(૫૭
For Private And Personal Use Only