________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
તી
www.kobatirth.org
સરસુંદરી.
13 05
(ગતાંકથી ચાલુ !
ધનવર્માનાં પુત્ર ધનદેવે પોતાના પ્રાણ હાડમાં મુકીને દેશમાં અને જયસેનને અધ્યાત્રા, અધારી ખાવાના જામાંથી અડાવીને પોતાના ઘરે લઈ ગયેા, ભાવથી ભાજત કરાવ્યું. અને બહુમાનથી વિદાય કર્યા.
પોતે કરેલા પરોપકાર પર લવલેશ માત્ર અભિમાન નથી. મારૂ કર્યુ બ્યુ મે મજાવ્યું છે. એ રીતે અંતરમાં ધનદેવને અપાર સ્થાન છે.
જગતમાં કેટલીક વાતો સિદ્ધ છે; કે કૌતુક ભરી વાત પ્રગટ થયા વગર રહેતી નથી. જેમ કસ્તુરીની સુવાસને ઢાંકવાના પ્રયત્ન કરવામાં આવે તે પણ તે ફેલાયા વગર રહેતી જ નથી. જેમ પણીમાં તેલનું ટીપુ ફેલાય છે. તેમ ધનદેવ બીજા પર કરેલ ઉપકારની વાત ચામેર પ્રસરી ગઇ. તે સાંભળીને કેટલાક અનુમાદના કરી તે કંર્યાં કરનારાઓએ પેટ ભરીને ઇર્ષ્યા કરી. કઇ હાથમાં ન આવ્યું તે! એક વાત હાથમાં ઇને ઈર્ર કરનારાઓ બલ્યા, જોયુ ને....કમાવાની તેવડ નથી અને બાપની મિલ્કત ઉપર તાગડધીન્ના કરે છે. અને પૈસા પાણીની જેમ વેડા નાંખે છે, આ વાતું નગ લેકમાં ચર્ચાવા લાગી, જગતનો નિયમ છે. કે પ્રશંસા કરનારા તો વરલા કોક જ હાય છે. બાકી નીંદા કરનારાને ગોતવા જવુ પડતુ નથી. ધનદેવના હૈયામા નીંદા કરનારા પ્રત્યે જરા પશુ દ્વેષ નથી. મહાન આત્માઓનું લક્ષજી હાય છે કે કરનારાઓ પાસે પણ પેાતાના જીવન માટેની
નવેમ્બર '૮૩
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
પ્રેરણા જ મેળવતા હાય છે
એક દિવસ પિતા ધનવાં પાસે હાથ જોડીને વિનય ગુણ આગળ ધરીને વિનવે છે, હું પિતાજી ! હુવે મારી ભાવના છે કે ધન કમાવા માટે પરદેશ જા, આપ મને આજ્ઞા આપે! પિતાજીએ કહ્યુ એના આપણી મિલ્કત કયાં આછી છે?' પ્રભુએ આપણને ઘણું ઘણું આપ્યું છે સુખેથી તે ભાગવે. પણ તમે મારાથી દૂર જવાનું નામ ન લેશે. બેટા! તું જઈશ તા મારૂ' કોણ ધ્યાન રાખશે ? ધનવંદે કહ્યુ પિતાશ્રી પુત્ર ખાળક હાય ત્યાં સુધી પિતાની મિલ્કતના ભાગવટા કરે તે તે ઠીક છે. પણ મોટા થયા પછી પિતાની મિલ્કતના ઉપયેગ કરે અને કોઇ વ્યાપાર-વ્યવસાય ન કરે તો સમાજ તેને નીંદ છે, અને ખરેખર મને પણ તે ચૈગ્ય લાગે છે, કે હવે હુ મેાટા થયા છું, મારે મારી જાત ઉપર ઉભા રહેતા શિખવુ જોઇએ. ધનદેવની વાત સાંભળી, પણ કેવળપુત્ર પ્રત્યેના વાત્સલ્ય ખાતર જુદા પડવાનું દુઃખ સહન કરવા તૈયાર ન હતા. છેવટે કચવાતા હૈયે પુત્રની વાતને મૌન પણે સોકારી,
શુદ્ધ યુદ્ધ ધનદેવે ખુબ કરીયાણા લઇ મોટા સાથે સાથે કુશાગ્રપુર તરફ પ્રયાણ કર્યું.
માગ ઘણા વિકટ ભર્યાં હતા. ચાર અને લુટારૂઓના વ પણ માથા પર ભમતા હતા. જો માગ ભૂલાય તે ભુખ અને તરસને લીધે માતાને જ લૂંટવુ પડે તેવા વિકટ પ'થે સાથે સાથે આગળ વધ્યાં, પણ ભાગ્યશાળી અને પરાક્રમી
૧૫
For Private And Personal Use Only