Atmanand Prakash Pustak 080 Ank 04

SR No.: 531905
Original Sutra Author: N/A
Author: Popatlal Ravjibhai Salot
Publisher: Jain Atmanand Sabha Bhavnagar
Publication Year: 1982
Total Pages: 22
Language: Gujarati, Hindi
Classification: Magazine, India_Atmanand Prakash, & India
File Size: 3 MB

Page 13

પરિગ્રહ પરિમાણુ વ્રત
[ શ્રાવકાના ખાર વ્રત તેમાં પાંચમુ વ્રત, પરિગ્રહ પરિમાણ તેના પાલનથી ખીજા સર્વાં વ્રતનું પાલન થાય છે સુકાષ્ટ-અલ્પસ`ગવાળા અને આશ્રવને રોકનાર પોતે તરે છે અને ખીજા ગુણવાળાને તારે છે.]
પ્રિયંકર નામે એક ગામ. તેમાં વસે દેવદત્ત નામે વણિક. દરિદ્રતા સાથેના સુમેળ અજખ ગજબના તેની છાયાની જેમ સાથે ને સાથે મિત્ર પણ નિધન, નામ જો કે જયદત્ત.
એકદા દેવદત્ત ભાતુ સાથે લઇને ધન મેળવવા ગ્રામાંતરે જતા હતા. રસ્તામાં લય'કર અટવી આવી. ત્યાં કઈ નદીના તીરે ભાતુ ખાવા બેઠો ત્યારે વનમાંથી એક સ્ત્રી આવી. તેણીએ આ સ્વરે કહ્યું, ‘બધા ! મારૂં' વચન સાંભળ. અત્યારે ક્ષુધાથી મારા પતિના પ્રાણ જાય છે અન્ન જેવું કોઈ ઔષધ નથી. ” દેવદત્તે પુછ્યુ, “ તેઓશ્રી યાં છે ?” તે સ્ત્રીએ તેને પેાતાની પાછળ આવવા કહ્યું થેાડે દૂર જતાં, ભૂખથી પીડાતા શ્રાંત, ભ્રાંત અને સ'પતિ રહિત એવા પુરુષને જોયા. તેણે પેાતાના હાથ લાંખે ૉં. એટલે દેવદત્તે તેને ભાતું આપ્યું. ત્યારબાદ તે સ્ત્રીએ તેને પાણી લાવી આપવા કહ્યુ' જળ ક્યાં હશે ?-તેમ તે વિચારતા હતા ત્યારે તે સ્ત્રીએ તેને નજીકના સ્થળની વાત કરી. તે સ્રી આગળ ચાલી. તેણીએ પાણીના ખાડા બતાવ્યો. દેવદત્ત તેમાંથી જળ ખેચવા લાગ્યા ત્યારે તે કપટી સ્રીએ તેને ખાડામાં ધકેલી દીધા પડતાં પડતાં પુણ્યપ્રસારે વૃક્ષની એક શાખાને વળગી રહ્યો. તે વખતે તેની નજર એક વિવર પર પડી, તરતજ નિર્ભય રીતે, શાખાને છેડી વિવરમાં પ્રવેશ્વે..
આગળ જતાં તેણે વિદ્યાધરને પોતાની સ્ત્રી સાથે સિ'હુાસન પર બેઠેલા જોયે, દેવદો તે સ્ત્રીને
ફેબ્રુઆરી]
પ્રણામ કરી પુછ્યું, “બહેન ! આ શું ? તું અહિં કયાંથી આવી ?” તેણીએ કહ્યું, “હું અમૃતના સિંધુ ! આ રત્નચુડ નામે મારા સ્વામી છે. રથન પુરચક્રવાળના નૃપતિ છે. વૈતાઢય પતમાં મુખ્ય ભવન રૂપ એવુ... આ અમારૂ' ક્રિડા સ્થાન છે. આ અઢવીમાં અમે ક્રિડા કરવા આવ્યા ત્યારે નૃપતિએ ઘાટા આમ્રવૃક્ષેત્તુ વન જોઈ, આમ્રફ્લે ગ્રહણ કર્યાં. પણ વનદેવતાની રજા લીધી ન હતી. તે એક વ્યતરીનુ આશ્રમસ્થાન હતું. તેથી તે દેવીએ મારા પતિને બાંધી લીધા. ત્યારે હું દુઃખથી મારૂં મસ્તક ઇંદવા તૈયાર થઈ. દેવીએ મારા હાથ પકડી, કહ્યું, “ વત્સ ! આવુ’સ!હસ કેમ કરે છે ? તુ ઇચ્છિત વરદાન માગી લે” મે કહ્યુ', “ મારે તે મારા જે વર છે તે વર જ હા બીજા વરની જરૂર નથી મારા પતિને ખધનમાંથી મુક્ત કરી. ”
"
દેવીએ કહ્યું “હું ખ'ધના મેક્ષ તે કરીશ પણ જ્યારે તે કોઈ મુસાફરના ભાતાનુ` ભેાજન કરશે ત્યારે તે કન સજા થશે. પછી તારે તે મુસાફરને ચાલાકીથી કૂવામાં નાખી દેવા ”
દેવતાના કહેવાથી મૂઢ બુદ્ધિવાલી એવી મે' આપને જળમાં ધકેલી દીધા. હું બધુ ! તે અપરાધને ક્ષમા કરે। હવે આપ વૈતાઢય પર્યંત પર અમારી સાથે આવેા અને તૂકિચિત ઉપકારના બદલે વાળવાની અમને તક આપે !”
પછી ૬'પતિ દેવદત્તને પોતાના નિવાસસ્થાને [ ૬૯