Page Text
________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
નથી કરી શકતા. પક્ષપાત મનુષ્યના ભૌતિક શરીર ઉ૫૨ ત્રણની જેવા છે. જેનાથી મનુષ્યની ઇચ્છાશક્તિ દ્રવિત થઇને ઘટતી જાય છે. તમારા વિચાર ઉદાર રાખા, પ્રત્યેક દન અને પ્રત્યેક ધર્માંને માટે તમારા હૃદયમાં સ્થાન રાખા, મનુષ્યની યેાગ્યતા, સ્વભાવ તથા વિકાસાવસ્થા પ્રમાણે કોઈપણ દેશમાં કોઇપણ ધર્મ અનુકુળ હેય છે. બધા સોંપ્રદાય તથા સમાજ કપાત-સમાધિમાં રહે છે. પેાતાને ઉપયેગી ઉદ્દેશ લઈને કામ કરે છે. પક્ષપાત કેવળ મુક્તિવગરની તુચ્છતા છે, તેને પ્રયત્ન અને શુદ્ધ વિચાર વડે દૂર કરવા જોઇએ.
તમારા માનસક્ષેત્રને શુદ્ધ કરા, પ્રિયપાત્રને પધરાવવા માટે આસન તૈયાર કરો. ઇહલોકિક વિચારાને હઠાવી દે કે જેથી તમારૂ માનસક્ષેત્ર પ્રભુના સિ'હ્રાસનને ચેગ્ય બની શકે.
વ્યવહાર કરતી વખતે કામમાં લગાડે છે. તેને વિવિધ ચેતના પ્રાપ્ત થયેલી છે. તેને (બ્રહ્મભાવના) પરમાની સાથેાસાથ જગદ્ભાવના (વ્યવહાર)નુ પણ જ્ઞાન રહે છે. જગતને તે પેાતાની અદર સ્વપ્ન સમાન દેખે છે, તે જ તેનું સ્વરૂપ લક્ષણ છે. પ્રત્યેક મનમાં શું ચાલી રહ્યું છે તે તે જાણે છે. જ્ઞાની પુરૂષ હમેશાં
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
સુસ દશામાં મન સૂક્ષ્માવસ્થામાં રહે છે, વૃત્તિએ પણ સૂક્ષ્માવસ્થા પ્રાપ્ત કરે છે.
હજારો કામનાએએ તમારા હૃદયને ખાઈ બનાવી છે. લાખે। અભિલાષાએ અને ઉદ્દેશ્ય ભરેલા છે. જ્યાં સુધી પ્રભુનાં રાજ્ય(તમારૂં હૃદય) માંથી એને દૂર નહિ કરેા ત્યાં સુધી તેને બેસાડવાને તમે સ્થાન કેવી રીતે તૈયાર કરી શકશે ?
ભાષાએ જુદી જુદી હોય છે, પરંતુ વિચાર એક જ હાય છે. સ* મનુષ્યેામાં માનસિક આકૃતિ એકજ પ્રકારની હોય છે. વાણી (ધ્વનિ)ના ચાર રૂપ અથવા ભાવ હાય છે. પરા, પશ્યન્તી, મધ્યમા અને વૈખરી. સાધારણ વાતચીત (ભાષા)ને વૈખરી કહે છે. તે જુદા જુદા દેશેામાં જુદી જુદી જાતની હાય છે, પરંતુ પરા, પશ્યન્તી અને મધ્યમા સત્ર એક અને સમાન રૂપે જ હાય છે. ખરા અભેદવાણી (ધ્વનિ) છે જે બ્રહ્મામાં સુતેલી રહે છે. દેવતાએની ભાષા, માનસિક ભૂમિની ભાષા એક હોય છે તેને મધ્યમા કહે છે. કારણ શરીરનું ચક્રાકાર ક પશ્યન્તી કહેવાય છે. એ જ તમારૂ યથા નામ છે. જ્યારે તમે તમારા કારણુ શરીર દ્વારા ક્રિયાશીલ બને છે, જ્યારે તમે મતદૃષ્ટિથી કારણ શરીરને જુએ છે ત્યારે તમે પશ્યન્તી યેગી પુરૂષ આત્મસયમ અને આત્મ-ધ્વનિ (વાણી), જે તમારૂ વાસ્તવિક નામ છે, શાસનદ્વારા એક જ વખતે એ સ્થાનેામાં કામ કરતા શીખે છે, અર્થાત્ એવે સમયે તે પેાતાના શરીરમાંથી નીકળીને ભૌતિક ક્ષેત્રમાં કામ કરે છે. એટલા માટે લખતી અને વાતચીત કરતી વખતે પોતાનાં સૂક્રમ શરીર વડે બીજું જ કામ
કંપન
આપણે સ્ત્રી, પુત્ર, ધનના ત્યાગ કરી શકીએ છીએ, પરંતુ અભિલાષા, નામ તથા યશને ત્યાગ કરવા અત્યંત કઠિન છે. યશની અભિ લાષા ચેગમાં મહાન્ વારૂપ છે. એ માયાનુ એક અત્યંત જબરજસ્ત અસ્ર છે, જે વડે તે સાંસારિક પુરૂષોનો નાશ કરે છે.
તે સાંમળી શકે છે.
ઐન્દ્રિય વિષયે તથા સાંસારિક વાસનાએથી અસતેષ થવાથી આત્મજ્ઞાનની ઉત્કટ ઇચ્છા ઉત્પન્ન થાય છે. તે ઉત્કટ ઇચ્છામાંથી અમૂત ભાવના આવે છે, અને અમૃતભાવ
કરે છે. યાગીની આવી વાત છે તે પછી પૂનાથી મન એકાગ્ર થાય છે. ચિત્તની એકાગ્રતાથી
જ્ઞાનીની શી વાત કરવી? કે જે પેાતાના સ્વરૂપમાં સ્થિત હાય છે. તે બ્રહ્મસૃષ્ટિમાં રત હાવાથી પેાતાના અન તથા શરીરને યંત્રવત્
ધ્યાન થાય છે અને ધ્યાનથી સમાધિ (અર્થાત્ આત્માનુભવ)ની પ્રાપ્તિ થાય છે. (વૈરાગ્ય) વગર કશુ' પણ સ'ભવિત નથી.
ડીસેમ્બર, ૧૯૭૭
5
For Private And Personal Use Only
: ૧૯
| SR No. | 531845 |
| Book Title | Atmanand Prakash Pustak 075 Ank 02 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Jain Atmanand Sabha Bhavnagar |
| Publisher | Jain Atmanand Sabha Bhavnagar |
| Publication Year | 1977 |
| Total Pages | 20 |
| Language | Gujarati, Hindi |
| Classification | Magazine, India_Atmanand Prakash, & India |
| File Size | 10 MB |