Page Text
________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
તે માનવ કહેવાય. માનવમાં માન કષાયને ઉદય આત્માઓને નિર્બળ બનાવી દે છે. લલિતાંગ હોય છે. માન કષાયના ઉદયથી નમ્રતા ગુણને મુનિને સુધાવેદનીયને ઉદય થયો. સુધા વેદનીય નાશ થાય છે અને માનવી અધઃપતનના માર્ગે કમંતે અશાતા વેદનીય કર્મને જ એક વિભાગ છે. ફેકાઈ જાય છે. જે માનવી માનનું કારણ ઉપ. ઘણીવાર પુરુષાર્થ બળવાન હોય છે, તો ઘણીવાર સ્થિત થયે છતે નમ્રતા ગુણમાં સ્થિર બને છે, પ્રારબ્ધ બળવાન બની જાય છે. લલિતાંગ મુનિ તે આત્મા આત્મકલ્યાણના પથને પથિક બની સુધાવેદનીય પરિષહને સહન કરવામાં પુરુષાર્થ પિતાનું કલ્યાણ સાધી જાય છે, અને અંતે તે કરે છે, પરંતુ એને સહી શકતા નથી. મુક્તપંખીની જેમ મેક્ષમાં મહાલે છે. ગીતા ગુરુભગવંત આજ્ઞા આપે છે કે,
તુરમણિ નામની નગરી હતી. તે નગરમાં છે લલિતાંગ મુનિ! સંયમની સાધના માટે ક્ષુધાપરાક્રમી કુંભરાજા રાજ્ય કરતા હતા. કુંભ- વેદનીય ઉપશમાવવા માટે, બેંતાલીશ દેવથી રાજાને લલિતાંગ નામને ગુણવાન પુત્ર હતો. રહિત એવી શુદ્ધ ગોચરીની ગષણા કરો. ગુરુ શરીરની કાંતિ, કમનીયતા, મનહરતા,લાવણ્યથી મહારાજની આજ્ઞા લઈ લલિતાંગ મુનિ ભિક્ષા જાણે એ સાક્ષાત્ પૂર્ણિમાને ચંદ્ર જ ન હોય તેવા જાય છે. હંમેશાં ગોચરી લેવા ફરતાં એ શોભતે. કુમારની બાલ્યાવસ્થામાં જ માત- લલિતાગ મુનિને લેકે કુરગડુ મુનિ તરીકે પિતા વડે વ્યાવહારિક તેમજ ધાર્મિક સંસ્કારોનું ઓળખવા લાગ્યા. બીજ રોપાયું હતું. એક દિવસ તે નગરમાં
કુરગડુ મુનિ સુધાવેદનીયના કારણે બાહ્ય તપ મહાન જ્ઞાની, ધ્યાન, ત્યાગી, તપસ્વી ગુરુભગ વંત પરિવાર પધાર્યા. ગુરુભગવંતની મુખાકૃતિ
કરી શકતા નથી. પરંતુ રસત્યાગ વગેરે જરૂરથી પ્રશાંત અને ગંભીર હતી. એમનામાં જનમ
કરતા હતા; અને હંમેશાં એવી ભાવના પણ
ભાવતાં કે મારામાં પણ બાહ્ય તપ તથા અત્યંતર જનમના તાપ શમાવવાની શક્તિ હતી.
તપ કરવાની શક્તિ કયારે પ્રાપ્ત થશે! માવના आकृतिर्गुणान्कथयति ।
મવનાશની –ભાવના તે ભવને નાશ લલિતાંગકુમાર માતપિતાની સાથે ગુરુ કરવાવાળી છે. ભગવંતને વંદન કરવા માટે જાય છે. ત્યાં ગુરુ પર્યષણ મહાપર્વના મહામંગલકારી દિવસ મહારાજના મુખથી ધમ દેશનાને શ્રવણ કરી
આવ્યા. સૌ પિતપેતાની શક્તિ અનુસાર માસતેને સુષુપ્ત આત્મા જાગી ઊઠે છે, અને તે
ક્ષમણ, પાસખમણ વગેરે તપની આરાધના કરે છે. માતપિતાની પાસે સંયમની અનુમતિ માંગે છે. માતપિતા તેને ચારિત્ર પંથની વિષમતા
ચાર મુનિઓએ માસક્ષપણની ઉત્કૃષ્ટ આરાધના
કરી છે. આવા પવિત્ર દિવસે માં પણ કુરગડુ સમજાવે છે. પરંતુ જેમ ધનના અથ જીવને
મુનિ તપધર્મની આરાધના કરી શકતા નથી. શીત પણું, ઉષ્ણ પણું કાંઈ પણ દુસહ
ગુરુમહારાજની આજ્ઞા લઈ આહાર લેવા જાય લાગતું નથી, તેમ સંસારથી ઉદ્દવિગ્ન થયેલા
છે, અને આહાર લાવીને ગુરુભગવંતને બતાવી આત્માર્થી જેને કાંઈ પણ દુસહ નથી લાગતું. એટલે મનને મક્કમ રાખી એ ચારિત્રને સ્વીકાર
• આલેચના કરે છે. સાધુ-સાધ્વીને આચાર છે
કે, ગેચરી-પાણી લાવે તે ગુરુમહારાજને કરે છે અને ગુરુભગવંત સાથે દેશ-વિદેશમાં
દેખાડ્યા વિના વાપરે નહિ. આ કુરગડુ મુનિ વિહાર કરતાં વિચરે છે.
માસક્ષમણ કરનાર ચારે તપસ્વી મુનિઓને પણ પરંતુ કર્મસત્તા બળવાન હોય છે, કમરાજા પોતાની ગોચરી બતાવે છે. તે અવસરે તપસ્વી
આમાન દ પ્રકાશ
૨ ૫૨ :
For Private And Personal Use Only
| SR No. | 531842 |
| Book Title | Atmanand Prakash Pustak 074 Ank 10 11 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Jain Atmanand Sabha Bhavnagar |
| Publisher | Jain Atmanand Sabha Bhavnagar |
| Publication Year | 1976 |
| Total Pages | 42 |
| Language | Gujarati, Hindi |
| Classification | Magazine, India_Atmanand Prakash, & India |
| File Size | 14 MB |