Page Text
________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
ત્યાં તે ચેલ્રણાને નિદ્રામાં બબડતી સાંભળી એ બિચારાને આવી ઠંડીના કારણે કેવુ' અસહ્ય દુઃખ થતુ' હશે !'
૨૨
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
મધરાતે સ્વપ્નમાં પણ તેના કયા યારનું રટણ કરી રહી હશે ? સ્વગત ખેલ્યે: ‘જેનુ હરહુ મેશ ચિ ંતન કર્યો કરું છું, તે તે મારે બદલે કેાઈ ચિંતા સેવી રહી છે. નારીને મન પુરુષ તા અન્ય પુરુષની ઝંખના કરી રહી અને તેની રમવાનુ રમકડુ ! નારી હૃદયના
જાણે
ઊંડાણના
તાગ લેવાનું કાર્ય તા બ્રહ્મા જેવા માટે પણ કઠિન છે, તા મારી જેવાનું શું ગજું ? '
ચેલ્લણાના આવા શબ્દોથી શ્રેણિકના મનમાં તેના ચારિત્ર અ ંગે કુશ કા જાગી તેના હૈયા પર હતાશાનું હિમ છવાઇ ગયુ. વિચારને
ધાધ જ્યારે ઉછળે છે ત્યારે મહાપુરુષ પણ પેાતાનુ સાનભાન ગુમાવી દેતા હોય છે. સ્ત્રીના કારણે દાઝેલા કેાઈ કમનસીબ પુરુષે કરેલી વાત યાદ આવી કે, અસત્ય-સાહસમાયા મૂર્ખાઇ-લાભીપણુ અશેાચપણુ નિ યપણુ અને બેવફાપણું એ તેા નારી જાતના સ્વાભાવિક દુગુ ણા છે. આમ વિચારે છે, ત્યાં તા ચેલણા નિદ્રામાં જ પડખું ફેરવતા પાછી ખબડી; ‘અરે! એ બિચારાને કેમળ દેહુ આવી 'ડીની કાતિલ
એક બાજુ ચેલ્ણા શાંતિ પૂર્વક નિદ્રા લઇ રહી હતી, તા ખીજી બાજુ પૃથ્વીના પેટાળમાંથી નીકળતા લાવારસ જેમ દરેક ચીજને ભસ્મ કરી નાખે છે, તેમ શ્રેણિકના હૃદયમાં ઊકળતા લાવારસ તેની સમગ્ર ચેતનાને હણી રહ્યો હતા. સ્નેટોનર્થ” ાળનું રાગ એજ બધા અનર્થાંનું મૂળ છે. વધુ પડતા સ્નેહનુ
'
વેદના કેમ કરી સહન કરતા હશે ? ' અજ ંપાનામોટામાં માટું દુ:ખ પ્રેમી પ્રત્યેની શકાકુશકા છે. તેથી જ કહેવાય છે કે ગત સ્નેહઃ પાવરાની અને આ કારણે જ સુખી દાંપત્ય જીવનમાં હોળી પ્રગટતી હોય છે. શ્રેણિકે મગજની અસ્થિર હાલતમાં નિર્ણય પણ લઈ લીધા કે, સાપ અને પાપ પ્રત્યે જેમ દયા દાખવવાના હાતા નથી, તેમ આવી ભ્રષ્ટ નારી પ્રત્યે દયા દાખવવાને બદલે તેને સદા માટે અંત લાવી દેવે એ જ ચેાગ્ય ઇલાજ છે.
કારણે પછી તે। નિદ્રા શ્રેણિકની વેરણ બની ગઇ. કોઈ પણ પ્રસંગ કે સંચાગેાના પ્રત્યાઘાત માનવમન પર તેના સ્વભાવ અને વિચારશૈલી પ્રમાણે જ પડતા હાય છે. સરળ રીતે વડી જતાં પ્રેમ ભર્યો દાંપત્ય જીવનમાં જે શ'કારૂપી એકાદ પણ કાંકરી પડે તે પ્રેમ ભર્યું દાંપત્ય જીવન ઝેરરૂપ બની જાય છે. એકી સાથે સે'કડા વીંછીએ ડંખ મારે અને જે પીડા થાય એવી પીડા તેના આંતરમનમાં થવા લાગી.
શકાનુ` ભૂત માનવીના મનને જ પીને બેસવા દેતું નથી. શકા તે સાપનું મચ્છુ છે, ફેણુ પછાડતા વાર ન લાગે ! શ્રેણિકે વિચાયુ કે ખરેખર ! પ્રમદા બુદ્ધિ પગની પાનીએ, સત્પુરુ·
માનવ મન ભારે વિચિત્ર અને અવળચ ંડુ છે. ચેહ્વણુા જે ગઇ કાલ રાત સુધી તેના પ્રાણ સમાન હતી અને જેના વિના એક પળ પણ તે રહી શકતા નહિ, તે જ સ્ત્રીને અંત લાવવા, નહિ જેવા તુચ્છ કારણે તે તૈયાર થઇ ગયા.
ષાએ સાચુ જ કહ્યું છે કે, ‘સ્વભાવેા દુરતિક્રમ:’દુનિયાની સઘળી કઠોરતાને એકઠી કરીને હો પુરુષ જાતનું સર્જન નહિ કરવામાં આવ્યુ હાય ? પુરુષ જાતની દાદાગીરી તાજીએ ! પેતે મનગમતી ગમે તે સ્ત્રીને પોતાના અંતઃપુરમાં બેસાડી શકે, પણ એની જ પત્ની ભૂલે ચૂકે પણ પરપુરૂષને મનમાં વિચાર કર, તા
કોલસાને ગમે તેટલા ધોઈએ, પણ તે શુ કદાપિ સફેદ થઇ શકે ? ચેલ્લણાની માયા અને જાદુમાં હું અધ ખની ગયા. હવે તેને શી શિક્ષા કરું ? તેને જાતજાતના તર્કવિતર્યું થવા લાગ્યા. તેની વિચારધારા આગળ ચાલી કે આ અધમ નારી
માનદ પ્રકાશ
For Private And Personal Use Only
| SR No. | 531835 |
| Book Title | Atmanand Prakash Pustak 074 Ank 01 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Jain Atmanand Sabha Bhavnagar |
| Publisher | Jain Atmanand Sabha Bhavnagar |
| Publication Year | 1976 |
| Total Pages | 34 |
| Language | Gujarati, Hindi |
| Classification | Magazine, India_Atmanand Prakash, & India |
| File Size | 13 MB |