________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
ઉત્કૃષ્ટ પ્રેમ
પ્રબળ
આ પ્રેમ ગજબ છે. એમાં કેટલી અને વિવિધ પ્રકારના ત્યાગની શક્તિ રહેલી છે. એ પ્રેમ કેઈ વિશિષ્ટ સંબધમાં જ પ્રગટે છે એવું નથી. પતિ-પત્ની વચ્ચેના પેાતાનું આત્મવિલેપન કરી નાખતા ઉત્કૃષ્ટ પ્રેમના અનેક દાખલા જોવા મળ્યા છે. માતાસતાન વચ્ચેના પણ એવા ત્યાગમય પ્રેમની અનેક વાર્તા માંભળી છે. મિત્રાના પ્રેમને પણ લેખકે એ અનેક વાર બિરદાવ્યા છે. ભાઈબહેન વચ્ચેના નિર્દોષ પ્રેમની યશગાથા કાવ્યમાં વાંચી છે; પણ એક નાની એવી શાળાએ જતી પદર વષઁની છેાકરીના હૃદયમાં પેાતાના નાના ભાઇ-બહેન માટે આટલા અખૂટ ત્યાગમય પ્રેમના સાગર ભર્યો હશે એ તે ભાગ્યે જ કલ્પી શકાય.
સામાન્ય રીતે નાનાં હાય ત્યારે ભાઈ– બહેન દરેક નાની નાની ચીજો માટે ઝઘડતાં હાય છે. એ ઝધડા નિર્દોષ હાવા છતાં એમાં રહેલી સ્વાંની આત્મસુખની ઇચ્છા તે એ દ્વારા પ્રગટ થાય જ છે, ત્યારે એ ઝઘડવાની આવી ઉંમરે આ પંદર વર્ષની છોકરી કેવી રીતે અને કયા હૃદયમાં આવે! પ્રેમ સમાવી શકી હશે? આ સત્ય ઘટના વાંચું છું ને મન ગદ્ગદ્ થઇ જાય છે. પૃથ્વી પરના પરમમ ગલ તત્ત્વ પ્રેમની ઝાંખી કરાવતા એ પ્રસગ ખરેખર જાણવા જેવા છે.
યુરોપના અત્યંત ઠંડા પ્રદેશની એ વાત
છે. જે દિવસે આ બનાવ બન્યા તે દિવસે માર્ચ મહિનાની એ સવારે તે દિવસ સરસ ઊગ્યા હતા. વાતાવરણ સારું પ્રકાશિત હતું. માઈનર નામના ખેડૂત આપ ખેતરે ગયા, બાળક શાળાએ ગયાં, ખેડૂત પતિ-પત્નીને મે, ૧૯૭૬
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
લેખિકા : કલાવતી વારા
આશા હતી કે રાત સુધીમાં ખરફ એગળી જશે. આન ંદથી માઇનરે કામ કર્યું ને અપેારે ખાણું લીધા પછી માઈનર જ્યારે રસેાડાની ખારી બહાર જોઇ રહ્યા હતા ત્યારે વાયવ્ય દિશાની ક્ષિતિજમાંથી એક કાળા ધારદાર વાદળાએ ડોકિયુ કર્યુ. ધીરે ધીરે ચેરીછૂપીથી લપાતું લપાતું એ નિઃશંક અને નિર્ભયપણે આકાશમાં વિચરી રહેલા સૂર્ય પર આક્રમમના હેતુથી તેની તીક્ષ્ણ ધાર ફેલાવતું આગળ ધસી રહ્યું.
ખેડૂત પતિ-પત્ની આ આકારવિહાણા, ચહેરાવિહાણા, રાક્ષસની આગેકૂચ જોઇ રહ્યાં. માઈનરને એ સૂચમાંથી કંઈક સ ંકેત સંભળાયે ને તેણે પત્નીને કહ્યું :
‘તું ઢોરને અંદર લઈ લે ને હું શાળાએ જઈ બાળકોને લઈ આવુ. મને આ વાદળાને દેખાવ ઠીક લાગતા નથી.’
પેાતાના માનીતા અને ઉત્તમ ઘેાડા પર ખૂબ જાડા ગરમ કપડામાં સજ્જ થઈ અને
બાળકો માટેના કાટ, ધાબળા વગેરે મૂકી તે ઊપડયા. શાળા ત્યાંથી અઢી માઈલ દૂર હતી. આટલી વારમાં તે એ વાદળાએ મેટુ' રાક્ષસી મણી અને સ્થિર ખની ગઈ હતી. સ્વરૂપ લઈ લીધું હતું અને આ પ્રકૃતિ બિહા
થોડી વારમાં તા બરફના એક મેાટા ઢગલાએ ઘેાડા પર અને ઘેાડેસ્વાર પર આક્રમણ
કયુ", ને ઘોડેસ્વારને દિશા ન સૂઝે એવું ત્યાં
ધુમ્મસ ફેલાઇ ગયુ.
ગમે તેમ કરી માઈનર શાળાએ પહેચ્યા. શાળામાં આવતા ઘણા ખરા બાળકાને પેાતાની
૧૧૫ :
For Private And Personal Use Only