Page Text
________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
મળે, માણસ ગમે તેટલી સાવચેતી પૂર્વક જીવન જીવે, પણ નિયતિમાં નિર્માણ થયેલુ બન્યા વિના નથી રહેતુ.
વસંતઋતુના દિવસો હતા. એક રળિયામણી સાંજે કુન્તાએ માદ્રીને કહ્યું કે ખાળકોને હું સાચવું છું, તું બહાર ફરી આવ. બંનેમાંથી કોઇ પાંડુ સાથે તેા બહાર જતા જ નહીં. ભાવિ કયારે માનવીને ભૂલાવે છે તે નથી સમજી શકાતું. માદ્રી આમ તે! રૂપનેા કટકા હતી, પણ એ રૂપ પતિની દૃષ્ટિએ ન પડવા દેતી. તે દિવસે કેણુ જાણે શું સૂઝયુ` કે ઠારેા કરીને ફરવા નીકળી પડી. ફરીને પાછા ફરતાં સાંજ પડી ગઇ અને રસ્તામાં જ પાંડુરાજાના ભેટો થઇ ગયા. સંયમી જીવન જીવવું એ ઉત્તમ છે પણ સહેલું નથી. સંયમ જો જીવનમાં સ્વાભાવિક રૂપ ન બની જાય અને ખળજબરી કે ભયથી તેનુ પાલન થતુ હાય, તો કોઇને કોઇ દિવસ એવા સંયમ માણસને દગો દઇ બેસે છે. દખાવી રાખેલી વિષય વાસના કોઇ વખત એવા ઉછાળા મારે છે કે જેથી સંયમની પાળ તૂટી પડે છે.
જગલમાં જેમ એકાએક દવ ફાટી નીકળે છે તેમ માદ્રીને જોઇ પાંડુનાં દેહમાં કામરૂપી અગ્નિ ફાટી નીકળ્યા. આમેય ક્ષયના દદી એની કામવાસના સતેજ હાય છે. માદ્રીએ કિંક્રમમુનિના શાપ યાદ કરાવી દયા ભાવે કહ્યું કે તમારા માટે તે મૈથુન અને મૃત્યુ બને ખરેખર છે, એ વાતથી દૂર રહેવા આજીજી કરતાં કહ્યું: “અગ્નિવડે જેમ શમન ન થઈ શકે તેમ ભાગથી તૃપ્તિ થવાને બદલે ભાગવૃત્તિ ઉલટી વકરે છે. અને વિચાર તે કર, ભેગના કારણે ન મનવા જેવું મની જશે તે લેકે મારા પર કેવા ફીટકાર વરસાવશે ? લે।કો મારા નામ પર થૂંકશે એને પણ તમને કશા વિચાર નથી થતા ? અનાદિ કાળથી સ્ત્રીનું લેડી હલકું માનવામાં આવે છે, એટલે લેક તે એમ જ માનશે કે મેં તમને લલચાવ્યા અને ઉન્માગે ચડાવ્યા. એકાદ મે
૨૧૨]
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
ક્ષણનેા ક્ષુલ્લક આનદ તમારા અને સાથે મારા નાશ નેાતરશે.”
પણ માદ્રીની કોઇ પણ દલીલ કામ ન આવી. વૈરાગ્ય વિનાના ત્યાગ પાણીના પરપેાટા જેવા છે, એ ટકી શકતા નથી. પતિ પાતે જ જ્યાં ભાન ભૂલે ત્યાં સતી પણ શુ' કરી શકે ? કામવૃત્તિ ગમે તેવા ડાહ્યાને પણ અધ બનાવે છે અને એવા માણસ પછી પોતાની શુદ્ધ યુદ્ધ ખોઇ બેસતા હેાય છે. પાંડુનુ પણ એમ જ બન્યું. ભાવિના લેખ મિથ્યા થતા નથી. શાપિત પાંડુ' મૈથુનના કારણે મરણને શરણુ થયા અને કુન્તા તેમજ માદ્રી ને વિધવા થઈ.
અયેાધ્યામાં અને સર્વત્ર આ વાત જાણવામાં આવી ત્યારે હાહાકાર ફેલાઇ ગયા. માતા સત્યવતી પણ ત્યારે હયાત હતા. પેાતાના અને પુત્રો તે તેને અધવચ્ચે જ મૂકી વિદાય થયા હતા, પણ હવે એ વિધવા પૌત્ર વધૂને મૂકી પાંડુને પણ દેહાત્સગ થઇ ગયા. તેના માટે જીવન એજારૂપ બની ગયુ, કારણ કે આવા કાતિલ ઘા જીવનભર
રુઝાયા વિના પીડા આપ્યા જ કરે છે.
કુન્તા મેાટી હતી એટલે બાળકો માદ્રીને સેપી તે સતી થવા તૈયાર થઇ માદ્રીએ રડતાં રડતાં કહ્યું; આપણા પતિનું મૃત્યુ મા નિમિત્તે થયું છે, માટે સતી થવાના મારા હકક છીનવી ન લેતાં મને રજા આપા માટી બહેન ! જે બાળકોને અગ્નિનુ'માટા કરવાની મારી ફરજ હતી, તે જે હુ
અભાગણી તમારા શીરે નાખતી જાઉં છું. તમારી કુપા વડે જ મને એ બાળકો પ્રાપ્ત થયા એટલે સાચી રીતે તેા તમે જ પાંચે સંતાનેાની માતા છે.”
આ રીતે માદ્રી પતિ સાથે સતી થઇ અને કુન્તા તે દિવસે ત્રણને બદલે પાંચેય સતાનાની માતા બની ગઇ. કેવા વિચિત્ર સ`સાર છે ? આ બધું આપણે જોઇએ છીએ, સમજીએ છીએ પણ જે ઘરડ પૂર્વક જીવન જીવીએ છીએ તેમાંથી મુકત થવાને બદલે બંધાવાનું જ આપણને ગમે છે !
[આત્માન' પ્રકાશ
For Private And Personal Use Only
| SR No. | 531825 |
| Book Title | Atmanand Prakash Pustak 072 Ank 12 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Jain Atmanand Sabha Bhavnagar |
| Publisher | Jain Atmanand Sabha Bhavnagar |
| Publication Year | 1974 |
| Total Pages | 42 |
| Language | Gujarati, Hindi |
| Classification | Magazine, India_Atmanand Prakash, & India |
| File Size | 17 MB |