Page Text
________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
ધાડ નાની હોય કે મોટી હેય, પણ જયારે હાંકતા જાય અને દુશ્મને ઉપર ઘા કરતા જાય. ધર્મ ઉપર આક્રમણ થાય ત્યારે વિચાર કરવા આમ એક ગાઉ દૂરથી ધીંગાણ વધતું વધતું બેસાય જ નહીં. અને જે ધર્મરક્ષા માટે હેમાવા ગામના ઝાંપા સુધી આવી પહોંચ્યું. એક બાજુ તૈયાર થાય છે એનું ધર્મ જ રક્ષણ કરશે. બાકી ખુશાલ અને તેના મિત્રો હતા અને બીજી બાજુ અમે ત્રણ હોઈએ તે તમે પણ બોજ ને! શું મોટી સંખ્યા હતી ખુશાલ પુરો ઘવાયે હતે. તમે બધા મરેલા પડ્યા છે? એટલે જેનામાં આખું શરીર લેહીથી લદબદ બની રહ્યું હતું. ધર્મપ્રેમ હશે એ મને સાથ આપશે જ, કાયર માથે પડેલી તલવારના ઝાટકાથી એ નીતરી રહ્યો હેય તે ભલે ઘરમાં ચુડી પહેરીને સંતાઈ રહે.” હતા. લેહીના રગેડાઓથી આંખો ભરાઈ જતી
આમ કહી ખુશાલે ધાડ ગયાના માગે છેડા હતી. લેહી સાફ કરે ત્યારેજ દેખી શકાતું. આવી છૂટા મૂક્યા. દૂર દૂર ધૂળની ડમરીઓ દેખાતી સ્થિતિમાં એ ગામના ઝાંપા સુધી આવી પહોંચે હોઈ લુંટારા નજીકમાં જ હેવાની ખાત્રી થઈ આથી હું
હતું. ત્યાં તે ગામમાં જે મર્દવીર હતા એ પણ એમણે ઘેડાઓને પૂરપાટ દોડાવી મૂકી લુંટારાઓને
શસ્ત્રસજજ બની હવે સહાયમાં આવી રહ્યા હતા આંબી લીધા.
એથી ગામને ઝાંપે ભારે ધીંગાણું ચાલ્યું. અને
પક્ષે ભારે ખુવારી થઈ છતાં માલ કજે આવ્યો “ખબરદાર! તૈયાર થઈ જાઓ. આ કાંઈ અને ધર્મની રક્ષા પણ થઈ શકી. એમ છતાં હજુ માટીને માલ નથી તે લઈને ભાગ્યા છે. અને એક બાજુ ધીંગાણું ચાલી રહ્યું હતું ત્યાં ભેરૂએ ભાગી ભાગીને હવે કેટલું ભાગશો? યાદ રાખો આવી જણાવ્યું કે મૂર્તિઓ સહિસલામત સ્થળે કે આ ખુશાલના ઝપાટામાંથી એક પણ જીવતે પહોંચાડી દીધી છે. આ સાંભળીને ખુશાલના નહીં જાય.” આમ કહીને એણે સટાસ્ટ તલવારે હૈયામાં આનંદને પાર ન રહ્યો. અને એ આનંદમાં વિઝવા માંડી અને જેનામાં ધર્મરક્ષાને ઉકળાટ જ એણે દેહ છોડી દીધું. શરીર પર સેંકડો ઘા હોય છે એનામાં ન કલ્પેલી શક્તિ પણ ઉભરાય થયા હતા. લેહી વહેતું હતું અને નાડે પણ છે. એથી એણે જોતજોતામાં ૫-૬ જણાને પાડી હવે તુટવા માંડી હતી છતાં એને જીવ જતો નાંખ્યા. ૨-૪ ઘાયલ થયા અને બાકીના આગળ નહોતે. પણ જ્યારે ધર્મરક્ષા થયાની વાત સાંભળી નીકળી ગયેલાઓને સંદેશો પહોંચાડવા ભાગી ત્યારેજ એણે શાંતિથી કર્તવ્ય બજાવ્યાના પૂર્ણ છૂટયાં. લુંટને માલ ભરેલ ઉટો વજનના કારણે સંતોષ સાથે દેહ છોડી દીધું. એના બે મિત્રે કાંઈક પાછળ રહી ગયેલા હેઈ, ખુશાલે બધાજ પણ એની સમીપજ એવું જ વીરત્વ બતાવીને માલ કબજે કર્યો. પણ એમાંથી ભગવાનની મૂર્તિઓ સદાને માટે પિઢી ગયા. કાઢી લઈ એ જલ્દી ગામમાં સહિસલામત સ્થળે પહોંચાડવા માટે એક ભેરને દોડતે ઘોડે વિદાય આ બે મિત્રમાં એક હતે ભાવસાર અને કર્યો. અને જણાવ્યું કે એ મૂર્તિઓ પહોંચાડ્યા એક હતે કંદોઈ. આજે પણ વદ ગામના ઝાંપે પછી મને ખબર આપજે કારણકે આગળ ગયેલા તળાવની પાળ ઉપર એ ત્રણે મર્દવીરોની ખાંભીઓ ધાડપાડુઓ ફરી ત્રાટક્યા વગર રહેવાના નથી. ઉભી છે જે ધર્મરક્ષા ખાતર આપેલા ભવ્ય
આ બલિદાનની શૌર્યગાથા વર્ષોથી સંભળાવ્યા કરે છે. માલ ભરેલા ઉટ સાથે ખુશાલ પાછો ફર્યો પણ ત્યાં તે જોતજોતામાં પડકારા-દેકારા કરતાં ધન્ય છે ધર્મને ખાતર શહીદ બનનાર ધાડપાડુઓ આવી પહોંચ્યા. બંને મિત્રે ઉંટને ખુશાલને અને એની ધર્મવીરતાને!
૧૫૨]
આત્માનદ પ્રકાશ
For Private And Personal Use Only
| SR No. | 531823 |
| Book Title | Atmanand Prakash Pustak 072 Ank 09 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Jain Atmanand Sabha Bhavnagar |
| Publisher | Jain Atmanand Sabha Bhavnagar |
| Publication Year | 1974 |
| Total Pages | 24 |
| Language | Gujarati, Hindi |
| Classification | Magazine, India_Atmanand Prakash, & India |
| File Size | 11 MB |