Page Text
________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
પ્રકારની કાયાની ચેષ્ટાઓને ત્યાગ કરવો. તે કાયાનુ દષ્ટિપાત કરી વિચારે છે, કે આ તે અચેતન પથર છે મૌન કહેવાય. ભગવાન તે આથી પણ ઉચ્ચ કક્ષાના કે સચેતન માનવું છે ? આટલી આટલી કદર્થના કરવા મીનને ધારણ કરતા હતા. લેકોત્તર પુwોની પ્રવૃત્તિ છતાં હાલતા ચાલતા નથી પુનઃ પુનઃ પ્રભુની સામે અલૌકિક હોય છે.
દષ્ટિપાત કરી દષ્ટિ સાથે દષ્ટિનું મિલન કરે છે. અનાર્ય દેશમાં વિચરતા વિચતા ભગવાન અસ્થિક
ખરેખર, જગતની કેઈ પણ પ્રકારની સૃષ્ટિનું સર્જન ગામમાં ‘શૂલપાણી' નામના યક્ષના મંદિરમાં આવ્યા.
દષ્ટિથી થાય છે. ભગવાનની અમીદષ્ટિ સાથે મિલન ‘શૂલપાણી” ખરેખર શેલ જેવા ફૂર સ્વભાવનો હતો.
થવાથી તેનામાં વાસિત થયેલા ફોધની જવાળાઓ તે યક્ષના મંદિરમાં કોઈ પણ રાત્રિવાસ કરતા તે
નષ્ટ થતાં પ્રેમની સૃષ્ટિનું સર્જન થયું. શૂલપાણીને પ્રાત:કાળે સૂર્યના ઉદયે તેનું અસ્તિત્વ આ જગતમાંથી
થયું કે ખરેખર આ વિભૂતિ કઈ અલૌકીક અને નષ્ટ થઈ જતું. નગરના લેકેએ પ્રભુને વિનંતી કરી
અદ્ભુત છે. “સંગ તેવો રંગ જાગે આજ કે સ્વામી ! તમે આ મંદિરમાં રાતવાસે ન રહેશે,
પર્યત તેનામાં રહેલી દાનવતા નષ્ટ થઈ માનવતા આ મંદિરમાં રાતવાસે રહેનારા યમરાજાના શરણે
સજાઈ. યહાને સત્ય વસ્તુનું ભાન થયું. પહોંચે છે.
હવે તે શૂલપાણી ભગવાનના ચરણ કમલમાં ફૂલ ભગવાન તે સાહસિક, ધીર, વીર, ગંભીર અને પાણી બનવા નતમરતક બની ગયો. આ હૃદયવાળો અપરિમિત વીર્યવાળા હતા. પુરુષાર્થને ફેરવે તે પુરુષ થયો. ભૂલનો પશ્ચાત્તાપ કરવા લાગે. હવે તે શૂલના કહેવાય. ભગવાન તે સમભાવ ધારણ કરી, ધ્યાનમાં જે કાંટાળુ સ્વભાવ ન રહ્યો. કિન્તુ ફૂલના જે. લીન બની, શૂલપાણીને ફૂલે પાણી બનાવવા મંદિરમાં કે મળ, મૃદુ અને નિષ્પ સ્વભાવવાળો બની ગયો. આ રહ્યા. રાત્રિનો પ્રારંભ થશે. સર્વત્ર અંધકારનું સામ્રાજય બધો પ્રતાપ કોને ? સંસર્ગ, સંયોગ અને સહવાસને. ફેલાય ગયું. આકાશમાં તારાઓ ટમટમી રહ્યા હતા.
જીવનને પરિવર્તન કરવામાં સંસ્કાર, સંયોગ અને સમગ્ર જગત નિદ્રિત થયું હતું. આ સમયે ભગવાન જાગ્રત બની આત્મ ધ્યાનમાં લીન હતા. જ્યારે જગત
સંપર્ક એ મુખ્ય ભાગ ભજવે છે. હવે પ્રાતઃ કાળ થ. ઊંધે છે, ત્યારે સંત મહાત્માઓ અને ત્યાગીઓ
લે કોએ માન્યું કે યક્ષે સંતને યમરાજાના શરણે જાગ્રત હોય છે.
પહોંચાડી દીધા હશે મંદિરમાં આવીને લોકો જુવે છે
તે યક્ષ સંતની સામે અંજલિ જેડી નત મરતકે મધ્યરાત્રિએ જ્યારે વિકરાળ સ્વરૂપને ધારણ કર્યું છેઠેલે છે. જોકે આશ્ચર્યચકિત બની જાય છે. હવે ત્યારે અભિમાનથી ધમધમતે શૂલપાણી આવ્ય સત્તાને સે કો પણ નિર્ભય બની ગયા. તે અરિક ગ્રામ મટી સ્વામી શૂલપાણી જ્યારે પિતાના મંદિરમાં રહેલા ધર્મના અસ્તિત્વ ધરાવતું ગામ બની ગયું. આ છે માનવને જુવે છે ત્યારે યક્ષના મન મંદિરમાં સુવું'ત સંતના પૂનિત પગલાનો પ્રભાવ દાનવતા જાગ્રત થઈ. એકદમ ક્રોધાવેશમાં આવી જઈ બોલવા લાગ્યો. આજે કોઈ માનવ માર્ગ ભૂલે લાગે ભગવાન છવાસ્થાવસ્થામાં હોવાથી મીની હતા. છેઠીક, ઠીક, આજે ઘણે દિવસથી લુધિત થયેલા કાંઈ પણ બોલતા ન હતા. છતાં પણ શૂલપાણીએ મારી સુધા શાંત થશે. એમ વિચારી નાચતે, કુત, ભગવંતને વિનંતી કરી કે આપ મારા મંદિરમાં હર્ષાવેશથી તાળીઓ પાડતો ભગવાનને કદર્શન કરવા ચાતુર્માસ કરે. મારા મનમંદિરમાં તો હવે તે લાગ્યો. ઘણું ઘણી કદર્થના કરવા છતાં પણ મેરૂ આપના વાસ જીવનપર્યત જ નહિ કિન્તુ જન્માતરમાં પર્વતની જેમ નિષ્કપ ભગવંત ધ્યાનમાંથી લેશ માત્ર પણ રહેશે. અહીં આપ ચાતુર્માસ કરો અને અધમ પણ ચલ્યા નહિ. ત્યારે શૂલપાણી ભગવંતની સામે એવા મારે ઉદ્ધાર કરે.
9]
[આત્માનંદ પ્રકાશ
For Private And Personal Use Only
| SR No. | 531820 |
| Book Title | Atmanand Prakash Pustak 072 Ank 05 06 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Jain Atmanand Sabha Bhavnagar |
| Publisher | Jain Atmanand Sabha Bhavnagar |
| Publication Year | 1974 |
| Total Pages | 54 |
| Language | Gujarati, Hindi |
| Classification | Magazine, India_Atmanand Prakash, & India |
| File Size | 21 MB |