________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
જે ન હોય તેમ વ્યાસેહ પામે છે.
सुत्तेसु यावी पडिबुद्धजीवी, न वीससे पंडिय आसुपण्णे ।
घोरा मुहुत्ता अबलं सरीरं, भारुण्डपक्खीव चरप्पमत्तो ॥ ५ ॥ સુતેલાઓમાં જાગ્રત રહેનાર (આસક્ત પુરુષોમાં નિકાસક્ત રહેનાર) બુદ્ધિમાન અને વિવેકી પુરુષે (તેઓના) વિશ્વાસમાં ન રહેવું. “કાળ ભયંકર અને શરીર દુબળ છે એમ સમજીને ભારુંડ પક્ષી જેમ સાવધાનીથી વર્તવું.
चरे पयाई परिसंकमाणो, ज किंचि पास इह मण्णमानो ।
लाभन्तरे जीवियं बूहइत्ता, पच्चा परिन्नाय मलावधंसी ॥ ६ ॥ જે કાંઈ (પિતા પાસે) હોય તેને ફાંસારૂપ માનીને તથા (ક્ષણે ક્ષણે) શંકાર રહીને માણસે વિચરવું. લાભ મળે ત્યાં સુધી સંયમિત જીવન લંબાવી પછી મલિન શરીરનો ત્યાગ કરે.
खिप्पन सक्केइ विवेगमेऊं, तम्हा समुठ्ठाय पहाय कामे ।
समेच्च लोग समया महेसी, अप्पाणुरक्खी चरमप्पमत्तो ॥ ७ ॥ આ વિવેક પામવા માટે કઈ શીઘ શક્તિમાન નથી. માટે કામોને (વાસનાઓને) છોડી દઈને તથા સંસાર સ્વરૂપને સમભાવથી સમજીને મહર્ષિએ આત્મરક્ષક બની અપ્રમત્તપણે વિચરવું.
मुहं मुह मोहगुणे जयंतं, अणेगरूवा समण चरंत ।
फासा फुसंती असमंजसं च, न तेसु भिक्खु मणसा पउस्से ॥ ८ ॥ વારંવાર મોહને જીતતા અને સંયમમાં વિચરતા શ્રમણને અનેક પ્રકારનાં વિષયરૂપ સ્પશે અનુકૂળ કે પ્રતિકૂળપણે સ્પશે છે. તેમ છતાં ય ભિક્ષુએ તે તરફ છેષ ન કરે.
मंदा य फासा बहुलोहणिज्जा, तहप्पगारेसु मण न कुज्जा ।
रक्खिज्ज कोहं विणयेज्ज माण, मायं न सेवे पयहेज्ज लोहं ॥९॥ મંદમંદ સ્પર્શે બહુ લેભાવનારા હોય છે પરંતુ તેઓને વિષે મનને જવા ન દેવું. ક્રોધથી બચતા રહેવું, માનને દૂર કરો, માયાને ન સેવવી અને તેમને તજી દે.
जे संखया तुच्छपरप्पवाई, ते पिज्जदोसाणुगया परज्झा ।
एए अहमुत्ति दुर्गच्छमाणो, कंखे गुणे जाव सरीरमेए ॥ १० ॥ " જેઓ સંસ્કારી હોવા છતાં તુચ્છ, પરનિંદા કરનારા, રાગ અને દ્વેષને પામેલા અને પરધ્યાયી છે, તેઓ અધમ છે તેમ સમજીને તેમની તરફ દુર્લક્ષ્ય કરતે સાધક શરીરને નાશ થતા સુધી ગુણે મેળવવાની જ ઈચ્છા કરે.
૧૭૨
આત્માનંદ પ્રકાશ
For Private And Personal Use Only
