Page Text
________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
વિદ્યાની સાચી અધિકારી છે. તેથી તે દિવસથી બેચાર બિન્દુઓ દડી પડ્યાં અને સીધાં ગેપી. તેણે મેનાવતીને વિદ્યા શીખવવી શરૂ કરી. ચંદન સાથળ પર પડ્યાં. ગોપીચંદે ઊંચે જોયું - મેનાવતી તે પછી દિવસનો સેટ ભાડા રોગ અને માતાને આંખે લૂછતાં જોયાં. તેના સ્નાનને સાધનામાં પ્રવૃત્ત રહેવા લાગ્યાં. શિયાળાના દિવસે
- આનંદ ઊડી ગયે. વિચાર આવ્યું. મારી માતાને ચાલતા હતા. રાજમહેલના પાછલા ભાગની અટા. શા માટે રડવું પડે? અનિછા છતાં મારા કલ્યાણ રીમાં બેસી મેનાવતી સૂર્યસ્નાન કરી રહ્યાં હતાં. માટે તો તેને પરાણે જીવવું પડ્યું અને તેમ છતાં તેવામાં તેની દષ્ટિ નીચેનાં ચેકમાં પડી. ગોપીચંદમાં
મારા જીવતા પણ તેને રોવાનો વખત આવ્યો? રૂપ, દેહસૌષ્ઠવ અને યુવાની ત્રણેને સંગમ થયે
સ્નાનનું કાર્ય જલદીથી આટોપી લઈ માતા પાસે હતે. નવ નવ પત્નીઓ પતિરાજને પ્રેમપૂર્વક
જઈ સાષ્ટાંગ નમસ્કાર કરી કહ્યું : “માતા ! રોવાનું સ્નાન કરાવવાની તૈયારીમાં પડી હતી. કેઈ તેલ
ખરું કારણ નહિ કહો ત્યાં સુધી મારે અન્નને ચળતી, કેઈ અત્તર ચળતી અને મુખ્ય રાણી
દાણા હરામ છે.” લેમાવતી દૂધ વડે સ્નાન કરાવવાની વ્યવસ્થામાં માતાપુત્રનો વાર્તાલાપ ગોપીચંદની મુખ્ય રાણી તલ્લીન થયેલી હતી.
લેમાવતી છૂપી રીતે પાસેના ખંડમાં ઊભા રહી મેનાવતીની દ્રષ્ટિએ આ દશ્ય નજરે પડ્યું અને
સાંભળતી હતી. સ્ત્રીઓએ પોતાના પતિદેવની ચારે પિતાને ભૂતકાળ ઊમટી આવ્યા. બરાબર આજ
તરફ ચોકી રાખવી પડે છે, કારણ કે આ માયાવી રીતે તે પોતાના પતિને સ્નાન કરાવતી. ગોપીચંદ
સંસારમાં સુખમાં પલિતે ચંપાતા વાર લાગતી તે જાણે પતિની મૂર્તિમાંથી કંડારેલી બીજી મૂર્તિ
નથી. બાળકને સાચવવું સહેલું છે પણ પતિ જ જોઈ લે. આબેહૂબ પિતાની પ્રતિકૃતિ. એને
દેવની સંભાળ રાખવી એ ભારે કઠિન છે. થયું. સ્વપ્નનાં દશ્ય જેમ ક્ષણિક આભાસ છે,
પુત્રને પ્રશ્નને જવાબ આપવાનું મેનાવતીએ એ જ સમગ્ર સંસાર પણ છે. અતિ પ્રા. પ્રથમ તે ટાળ્યું, પણ ગોપીચંદે જ્યારે બહુ ભંગુર અને નાશવંત છે. પતિની હયાતિમાં જે દબાણ કર્યું ત્યારે માતાએ સંસારની અસારતા, મેં આ જાણ્યું હોત તે, એની પાછળ હું ઘેલી
થી બાહ્ય સુખની પોકળતા અને ભોગોની વિરુપતા ન બનત અને એમને પણ મારી પાછળ ઘેલા થવા
જ સમજાવી કહ્યું: “માનવજીવનની સાચી સાર્થકતા ન દેત! પણ આ તે બધું રાંડ્યા પછીનું ડહાપણું.
તે એવી રીતે જીવન જીવવામાં છે, કે જેથી પતિદેવને તે જે થયું તે થયું પણ એમની પતિ, જન્મ-મરણને સદા માટે અંત આવી જાય. કૃતિ જેવા અમારા પુત્રને તે અત્યારે જ આ
આપણા ગામમાં જલંદરનાથે આવ્યા છે તેને સંસારનું ભાન કરાવી દેવું જોઈએ કે જેથી જે
સહવાસ સાધી ધર્મને માર્ગ સમજી લે એવી ભૂલે, આઘાત અને વેદના મને થયા તેમાંથી તે મારી ઈચ્છા છે.” બચી જઈ શકે. આવાજ સુંદર દેહને સુખડનાં ગોપીચંદે વિવેકપૂર્વક કહ્યું: “માતા ! તમારી લાકડાં વચ્ચે ધરાળ થતાં મેં જોયે. હવે આ વાત સાચી છે, પણ ધર્મ માટે યોગ્ય વય થશે બધું જોયાં પછી આ નશ્વર દેહ પર વિશ્વાસ એટલે હું મારું સર્વ લક્ષ તે પર કેન્દ્રિત કરીશ.” કયાંથી રહે?
કરુણાદ્રભાવે મેનાવતીએ આછા મિતપૂર્વક વિચારધારા આગળ ચાલી અને નીચે લેમાને કહ્યું: ‘જીવનને શે ભરોસે? તારી માફકજ તારા વતી દૂધને લોટો લઈ સ્નાનક્રિયાની શરૂઆત પિતાજી વિચારતા હતા અને કરે કાળ એકાએક કરતી હતી, ત્યાં મેનાવતીનાં ચક્ષુમાંથી અશ્રુનાં આવી તેને ઘસડી ગયે. આવતી કાલે હું જીવન્ત
૧૬૪
આતમાન પ્રકાશ
For Private And Personal Use Only
| SR No. | 531792 |
| Book Title | Atmanand Prakash Pustak 069 Ank 09 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Jain Atmanand Sabha Bhavnagar |
| Publisher | Jain Atmanand Sabha Bhavnagar |
| Publication Year | 1971 |
| Total Pages | 22 |
| Language | Gujarati, Hindi |
| Classification | Magazine, India_Atmanand Prakash, & India |
| File Size | 4 MB |