Page Text
________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
જો સાફ કર્યા પછી ભગવાનના મસ્તકે મૂકી શકાતું હતા. દીક્ષાની ક્રિયા શરૂ કરતાં પહેલાં આચાર્ય હોય, તે પશ્ચાત્તાપ દ્વારા પાપને બાળી નાખી માનવી અન્નિકાપુત્રે પુષ્યચૂલાને તેના જીવનમાં થયેલા પાપાશા માટે નિષ્પા૫ ન બની શકે ? કંચન જેમ અગ્નિ ચારની વાતને જાહેર એકરાર કરવાની આજ્ઞા કરી. દ્વારા શુદ્ધ બને છે તેમ પશ્ચાતાપ રૂપી અગ્નિ દ્વારા જમીન પર સ્થિર દષ્ટિ કરી અત્યંત ભારે હૃદયે જે દોષયુકત માનવી પણ નિર્મળ અને શુદ્ધ બની શકે છે.” પાપાચારનું કૃત્ય તેનાથી થઈ ગયું હતું, તે માનવ
આચાર્ય ભગવંતે પુષ્પચૂલાને નવી દષ્ટિ આપી સમુદાય સમક્ષ તેણે વર્ણવી બતાવ્યું અને જવાલાએટલે તેણે કહ્યું : “ભગવંત ! મારા જેવી પાપિણીને મુખીમાંથી જેમ લાવારસ ચારે બાજુ ફેલાતાં ચિચિદીક્ષા આપી આપની શિષ્યા બનાવી શકો ?' મારી ફાટી નીકળે તેમ માનવ મેદનીમાંથી જાતજાતના
આચાર્ય અગ્નિકાપુત્ર આ વાત સાંભળતાં એકાદ આકરા પ્રહાર થવા લાગ્યા. પળ માટે સ્તબ્ધ બન્યા પણ બીજી જ ક્ષણે કહ્યું : લોકમાનસ ભારે વિચિત્ર છે. જેને તે પહાડની
પુત્રી ! દીક્ષા તો હું તને આપી શકું, પણ તે ટોચ પર ચઢાવે તેને જ ઊંડામાં ઊંડી ખાઈમાં ધકેલી પહેલાં તારાથી થયેલાં અપરાધનો જાહેરમાં એકરાર દે છે. પુષ્પચૂલા અને તેને દીક્ષા આપવા તૈયાર થયેલા કરવો પડશે. આ માટે તારી તૈયારી હોય તો હું તને અગ્નિકાપુત્ર આચાર્ય વિરૂદ્ધ કાનમાં કીડા પડે એવા મારી શિષ્યા બનાવવા તૈયાર છું.
શબ્દમાં આકરા પ્રહારો શરૂ થયા. પાપને જાહેરમાં એકરાર કરવાની વાત સાંભળતો ચારે તરફથી અવાજો સંભળાવા લાગ્યાઃ “ આવી પુષ્પલા કંપી ઊઠી અને બોલી : “ભગવંત ! આવા ચાર
કલંકિની સ્ત્રી સાત ભવમાં પણ દીક્ષાને લાયક ન ઘોર પાપનો એકરાર કર્યા પછી શ્રમણ સંઘમાં મને
બની શકે”, “જે સ્ત્રીએ પોતાના સહોદર સાથે ભગ સ્થાન જ કયાંથી મળી શકે ? સમસ્ત સંઘના
વ્યવહાર આચર્યો, તે સ્ત્રી જીવવાને લાયક જ રહેતી માનવીઓ મારા પર થુંકશે, પથ્થરો મારશે, ફટકાર
નથી.” “આવી કુલટા, પિશાચણી, અધમ સ્ત્રીના દેશે અને મને જીવતી બાળી નાખવા પણ તત્પર થઈ
પડછાયામાં આવવું એ પણ મહા પાપ છે.” “આવી
હલકટ સ્ત્રી પાણીમાં ડૂબી મરવાને બદલે શું જોઈને અત્યંત શાંત અને સ્વસ્થતા પૂર્વક આચાર્ય ભગ- અમારી સમક્ષ તેના પાપાચારની વાત કરવા ઉભી વંતે કહ્યું: “એ તો હું પણ જાણું છું, પુત્રી ! પરતુ થઈ છે ?” “ અગ્નિકાપુત્ર આચાર્ય જે આ સ્ત્રીને દુઃખ અને વેદના દ્વારા જ માનવી માભિમુખ દીક્ષા આપવાનો આગ્રહ રાખે તો સાધુ તરીકેના તેના બની શકે. દ:ખ અને વેદનાના માર્ગે જ માનવી વસ્ત્રો અને પાતરાં પાછા લઈ તેને પદભ્રષ્ટ કરે.' આત્મ ગૌરવને અનુભવ કરી શકે છે.”
“આવી અધમ સ્ત્રીને દીક્ષા આપવાનો જેણે વિચાર પુષ્પચૂલાને નવું જીવન પ્રાપ્ત થયું, ભૂતકાળમાં કર્યો, તેણે સકળ સંધ પાસે પ્રાયશ્ચિત માગવું જોઈએ. પાપ, અનાચાર અને ભયંકર દુષ્કૃત્યથી ખરડાયેલી આચાર્ય મહારાજે લોકમાનસ જોઈ લીધું પણ પુષ્પચૂલાના જીવનનું રૂપાંતર થયું. તેણે પુગ્ગલની જ્યારે તેના સમગ્ર શિષ્ય સમુદાયને પણ એવો જ રજા લઈ આચાર્ય અગ્નિકાપુત્રની શિષ્યા થવાનો મત જાણ્યું ત્યારે તેના મનને સખત આઘાત લાગ્યો નિશ્ચય કર્યો અને થયેલા અપરાધના જાહેર એકરારને આચાર્ય અગ્નિકાપુત્ર ઉભા થયા અને સમસ્ત મેદનીને
સંબોધી કહ્યું: “મહાનુભાવો ! દેહને જકડનારી લેખ. દીક્ષાના શુભ પ્રસંગે આચાર્ય અગ્નિકાપુત્રના શિખ્ય ડની સાંકળો કરતાં અજ્ઞાનતાની સાંકળો વધુ ભયંકર સમદાય ઉપરાંત અનેક શ્રાવકો શ્રાવિકાઓ હાજર હોય છે. સર્વોત્તમ માનવનું ઘડતર તેમના દોષ વડે
જશે.”
ન જાય ત્યારે તેના મનને
દિવસ પણ આવી પોતાના જાહેર એકરારને
કાંકિની
૧૫
For Private And Personal Use Only
| SR No. | 531739 |
| Book Title | Atmanand Prakash Pustak 065 Ank 01 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Jain Atmanand Sabha Bhavnagar |
| Publisher | Jain Atmanand Sabha Bhavnagar |
| Publication Year | 1967 |
| Total Pages | 24 |
| Language | Gujarati, Hindi |
| Classification | Magazine, India_Atmanand Prakash, & India |
| File Size | 3 MB |