Page Text
________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
માનવ કે માનવેતર પ્રાણીઓએ આપેલી પીડા અને હતા. શાસ્ત્રકાર લખે છે કે એમને જ્ઞાન પ્રાપ્તિ થઈ ત્રાસ તે એટલી પરાકાષ્ઠાનાં હતાં કે એની સ્મૃતિઓ ત્યારે સાયંકાળનો સમય હતો અને ભગવાન ત્યારે આજ પણ આપણને કમકમાવી મૂકે છે છતાં ધી-વીર- ઋજવલિકા નદીને કાંઠે શ્યામક નામના ખેડુતના ગંભીર મહાવીરે એ બધા જ ઉપસર્ગો સમભાવે સહી ખેતરમાં ગે સને બેઠા હતા એ દિવસ વૈશાખ કેવળ પ્રેમ અને કરૂણાથી જ એને પ્રતિકાર કર્યો હતે. શુદિ ૧૦ને હતો.
એક ગોપાલકે રસેઈ બનાવતાં એમના પગ બાળી જ્ઞાન પ્રાપ્તિ થઈ એ રાત્રે જ એમણે પોતાનો ધર્મમુકયા હતા. બળા ચારવા આવેલા એક કિસાને વળી બધા દેવો શરૂ કર્યો પણ દેવ-વૈભવમસ્ત ધનિકેની એમના કાનમાં લાકડાની ખીલીઓ મારી એટલે ત્રાસ એ સભા હાઈ કાઈને એ બંધની અસર નહતી થઈ આપ્યો હતો કે ઇવક નામના વૈદે ખૂબીથી એ ખીલીઓ કારણકે એ બધા રાગભોગમાં ડૂબેલા હતા તેમજ તે કાઢી નાખી પણ લેહીની ગાંઠ સાથે એ ખીલીઓ પિતાની વૈભવ-સતાનું એમને અભિમાન હતું. બહાર આવવાથી જે ભયંકર પીડા થઈ હતી એથી એ સમભાવી મૌન મુનિના મુખમાંથી પણ એક કારમી
- ધર્મ તે મેટે ભાગે સરલ નિષ્પાપ-મુંઝાયેલી અને ચીસ નીકળી ગઈ હતી. બંગાળના રાઢ પ્રદેશનાં જંગલી
જીજ્ઞાસુ આમ જનતાના હૃદયમાં જ પ્રગટે છે આ
જેમાં રાત્રી હોવા છતાં વિહાર કરી ભગવાન અપાપામાણસ એમના પર કૂતરા છોડતા ને એ એમના પગ કરડી ખાતા. કઈ એમને સોટીથી મારતા, કેઈ ગળચી
પુરીમાં પધાર્યા અને પિતાને સૂઝેલા સત્યને જનતાને પકડી પાણીમાં હડસેલી મૂકતા તો કોઈ વળી રડે
એમણે બોધ કર્યો. ત્યાં પહેલેજ ધડાકે એમણે ગૌતમ બાંધી જેલમાં પણ પૂરતા. છતાં એ સમયમાં પણ એમના
સુધર્મા જેવા ૧૧ મહાપંડિતને પ્રતિબંધ પમાડ્યો. ધ્યાનગો કે ઉપવાસો તે એના એ જ ચાલતા.
એથી એ બધા ભગવાનને શરણે આવ્યા અને પિતાના
હજારો શિષ્યો સાથે પ્રભના હાથે દીક્ષિત બની એ આલ સંગમ નામના એક દુષ્ટ દેવે કરેલા ઉપસર્ગો તે આજે માની પણ ન શકાય એવા ત્રાસજનક હતા. છતાં એ ગુઓ કે ગણધરોના પદે સ્થાપિત થયા. વિરપુરૂષ નથી કદી એનાથી કંટાળ્યા કે નથી સહેજે એ દામાં નારીઓ પણ હતી. એમાંથી જે જે
થી. ઉલટ જવાં પણ આપત્તિ જણાય ત્યાં ત્યાં સામે પ્રતિષેધ પામી એવી ચંદનબાલા સમેત સે કડે નારીપગલે ચાલીને એને આહ્વાન અાપતા અને રાગ એને ભગવાને દીક્ષા આપી દીધી આમ નારી વર્ગ રહિત સમભાવપૂર્વક અને એ સહી લેતા. આ વીર માટે આત્મસાધનાને ન માર્ગ ઉઘડશે અને એ રીતે વૃત્તિને કારણે એ ચંડકૌશિક નામના નામના રાફડા નીચામાં નીચા થર સુધી પહેચી સમાજમાં એમણે પાસે ધ્યાનસ્થ બની ઉભા રહેલા. ભયંકર નાગ ઝેર એક નવી કંતિ પેદા કરી. આમ શ્રાવક શ્રાવિકા સમેત એક એમના પર વિશ્વ જવાલા ફેકતા હો, બીજી તુધિ સંપરી રહ્યા કરી ભગવાને સામાજિક બાજ દેન અધતિ ઈદ્ર એ જ વખતે એમના સુધારણા અને સત્યના પ્રચાર અર્થે પછી ગામે-ગામ, ચરણમાં છક હતા છતાં સહાટ-બતરાગ એવા રે નગર બહાર કર શરૂ કર્યો અને એ રીતે મહાવીરે બન્નેને સમાનભાવે જ નીરખ્યા હતા. નાની એમણે ૩૦-૩૦ વર્ષ સુધી ધર્મચક્ર પ્રવર્તાવી પ્રજાનું એમનામાં કોઈ પ્રયે રાગદ્રષ્ટિ કે નહતી કોઈ પ્રયે નવ ઘડતર કર્યું. અને ચામા આવતા જૂના મૂલ્યાંકન બુદ્ધિ.
બદલી નાખી અહિંસા અને ત્યાગના ભય મંત્રથી પ્રજાને સાડાબાર વર્ષની ઘોર સાધના પછી એ પણ સંસ્કારી બનાવી એનું ઉદ્યાન કર્યું. વીતરાગી સર્વજ્ઞ અને સમદર્શી બની બહાર આવ્યા ૩૦ વર્ષના આ ગાળામાં એમણે એક વિશાળ સંધ
ભગવાન મહાવીર
૧૦૧
For Private And Personal Use Only
| SR No. | 531723 |
| Book Title | Atmanand Prakash Pustak 063 Ank 05 06 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Jain Atmanand Sabha Bhavnagar |
| Publisher | Jain Atmanand Sabha Bhavnagar |
| Publication Year | 1965 |
| Total Pages | 66 |
| Language | Gujarati, Hindi |
| Classification | Magazine, India_Atmanand Prakash, & India |
| File Size | 7 MB |