Page Text
________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
લીધે તો આજુબાજુના વૃક્ષ પર બળી ગયા છે. પક્ષી- ઉત્થાન છે. એ જ શાશ્વત ધર્મ છે. એ જ જીવનને ઓએ એ તરફ જવાનું છોડી દીધું છે. ચારે તરફ મૂળ મંત્ર છે.” સ્મશાનવત થઈ ગયું છે. ”
એમણે ઘોષિત કર્યું “પિતાને માટે, બીજા માટે, - વર્ધમાને વિચાર કર્યો -“શું હું સાપથી ડરી જાઉં ? પિતાના મિત્રો તથા સમા-સંબંધીઓ માટે કે કોઈના જે ડરી જઇશ તો અભયની આરાધને કમ થશે? શું પણ માટે હિંસા કરવામાં આવે છે તે કયાણદાયિની હું એની જોડે મૈત્રી ન કરી શકું? જો આમ હોય તો હાઈ ન શકે.” વિશ્વમૈત્રોને પાઠ કે શીખીશ?”
ઘણા લેકે માનતા હતા કે યજ્ઞમાં પશુને વર્ધમાનને પથવિચલિત થવું યોગ્ય ન લાગ્યું. તેઓ હસવાથી સુખ પ્રાપ્તિ થાય છે. મહાવીરે તેમને વિરોધ એ જ રસ્તે ગયા અને ચંડકૌશિકના દર પાસે ધ્યાન કરતાં સ્પષ્ટ શબ્દોમાં કહ્યું કે હિસાકાર કદિયે સુખ મળી લગાવીને ઊભા રહ્યા. એમના માનસમાં વિશ્વમૈત્રીને ન શકે. હિંસા કદિ ધર્મનું રૂપ ધારણ કરી ન શકે. સમુદ્ર લહેરાઈ રહ્યો હતે. ભયાનક ફંફાડા મારતે સપ
મહાવીરની અહિંસા શરીર પૂરતી જ મર્યાદિત ન બહાર નીકળે, પરંતુ વર્ષમાનને જોઈને સ્તબ્ધ થઈ
હતી. તેમણે કહ્યું –બીજાના વિચારની હિંસા પણ ન ગયે. એને થયું --“મને ક્રોધી, હિંસક અને મહા દૂર
કરવી જોઈએ. જ્યારે વ્યક્તિ પોતાનો અભિપ્રાય જ સમજનાર દુનિયામાં આજે વળી આ કોણ મારે અતિથિ
કરે છે ત્યારે કંઈ વિશેષ દૃષ્ટિકોણ સમક્ષ રાખતી હોય બનીને આવેલ છે ? આ કોણ હશે કે જે મધુર સ્મિત વડે
છે. આપણે તેના અભિપ્રાયને પોતાના દૃષ્ટિકોણથી મારા પર સ્નેહ વરસાવી રહેલ છે ?
પરખીએ છીએ અને એટલે એકદમ અસત્ય કહી દઈએ વર્ધમાને કહ્યું “સમજ, કૌશિક, સમજ! છીએ. પરંતુ જે તેના મંતવ્યને તેના દષ્ટિકોણ વડે
જોઈએ તો તે અસત્ય નહીં લાગે ભિન્નભિન્ન દષ્ટિકોણ એક જ શબ્દ વિષધરને અંતઃ પ્રવાહિત અમૃતની વસ્તુનું એકાંગી દર્શન કરાવતા હોય છે. આપણી સમક્ષ સ્ત્રોતને બદ્રિવાહિત કરી દીધે. વિષનું આવરણ હટી જેટલા દૃષ્ટિકોણ હશે તેટલા આપણે વધુ સમપ્રદર્શન ગયું અને સર્વમત્રીના રૂપે અંતરાત્મા પ્રગટ થયો. ત્યારથી તરફ વળશું. એથી કોઈને બેટા ઠરાવી એના વિચારોની અંડકૌશિક અહિંસક મહાત્મા બની ગયે.
હિંસા કરવાને બદલે આપણે તેના દષ્ટિકોણને સમજવાનો
પ્રયત્ન કરવો જોઈએ. જગતમાં મતમતાંતરોને લીધે જે બાર વર્ષોની કઠોર તપસ્યા અને નિરંતર સાધના
ઝગડાઓ ચાલે છે તે એથી શાંત પડી જશે.. પછી વૈશાખ શુકલા દશમે સદાનીરાને તીરે મહાવીરને કેવલ્ય લાગ્યું. એમણે પરમાત્મા અવસ્થા પ્રાપ્ત કરી, મહાવીરે જોયું કે બધા પ્રાણીઓમાં એક સરખે જીવનના રહસ્યને જાણી લીધું. આત્મ કયાણ કર્યા બાદ આત્મા છે. બધાના આત્મામાં અનંત શક્તિ છે, અનંત હવે તેમણે જગકલ્યાણ કરવા માટે પ્રસ્થાન કર્યું. જ્ઞાન છે, અનંત સુખ છે. પરંતુ જીવ પિતાના મૂળ રૂપને મહાવીરે જણાવ્યું “વિશ્વમાં અશાન્તિનું મૂળ હિંસા
ભૂલી જઇને અહીં-તહીં ભટક્યા કરે છે, પિતાને દુર્બળ
અને અજ્ઞ ની સમજે છે. મહાવીરે કહ્યું “પિતાના માને છે. સ્વાર્થ માટે મનુષ્ય બોજાને પ્રાણઘાત કરે છે,
ઓળખે. અને જાણ્યા પછી જ તમે દુનિયાનાં દુ:ખેથી બીજાની બુદ્ધિની હિંસા કરે છે, બીજાનાં સામાજિક
મુકિત મેળવી શકશે.” અસ્તિત્વની હિંસા કરે છે, બીજાના આત્માની હિંસા કરે છે. આ હિંસાને અટકાવવી એમાં જ આત્માનું મહાવીર સ્વાવલંબી હતા, સ્વાવલંબનના હિમાયતી
આત્માનંદ પ્રકાશ
For Private And Personal Use Only
| SR No. | 531723 |
| Book Title | Atmanand Prakash Pustak 063 Ank 05 06 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Jain Atmanand Sabha Bhavnagar |
| Publisher | Jain Atmanand Sabha Bhavnagar |
| Publication Year | 1965 |
| Total Pages | 66 |
| Language | Gujarati, Hindi |
| Classification | Magazine, India_Atmanand Prakash, & India |
| File Size | 7 MB |