Page Text
________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
આગળ જતાં એક નવા જ પંથનું રૂપ ધારણ કરે એવી તે ખરું જોતાં આત્મધર્મ છે, વ્યક્તિગત વસ્તુ છે. શક્યતા છે, પંડિત અને બાબૂપાને નામે પશુ દિગંબરમાં પોતાની આસ્થા, માન્યતા અને બાહ્યાચારમાં તમે તેનું બે વર્ગ જોવા મળે છે, અને પંડિતમાં પણ અત્યારે તે પાલન ગમે તે રીતે કરે, પણ જ્યાં જૈનત્વને પ્રશ્ન છે, બે સ્પષ્ટ રીતે અલગ જૂથે દેખાઈ રહ્યા છે. વેતામ્બર જૈન જગત અને જૈનેતર સમાજ સાથે ! સંબધોને સંપ્રદાયનાં પણ મૂર્તિપૂજક અને મૂર્તિવિરોધી-બે પૃથક પ્રશ્ન છે, જૈન ધર્મ અને સંસ્કૃતિના પ્રચાર-પ્રસાર તથા ઉપસંપ્રદાય છે. મૂર્તિપૂજકામાં પણ યતિઓ અને પ્રભાવનાનો પ્રશ્ન છે, સાર્વજનિક રીતે જૈન પર્વો ઉજવશ્રીપૂજ એમ બે પ્રકાર છે. અમૂર્તિપૂજકે અથવા વાને અને જૈન તીર્થો, જેને પુરાતત્ત્વ અને કલાકૃતિઓ સાધુમાગીઓમાં એક સંપ્રદાય સ્થાનકવાસી કહેવાય તેમજ સાહિત્યકારના સંરક્ષણનો પ્રશ્ન છે ત્યાં તે પ્રત્યેક છે-એમાં પણ ૨૨ ટુકડીઓ છે અને પંજાબી-ગુજરાતી જૈનને એક જ મત હોવો જોઈએ, ત્યાં કોઈ પ્રકારે એવા ભેદ છે. બીજો તેરાપંથ કહેવાય છે, જેના હાલના મતભેદ, જૂથબંધી અથવા સાંપ્રદાયિક ભેદ બાધક ન શાસક તુલસીગણી છે.
બનવા જોઈએ. જેન ધર્મ અને સંસ્કૃતિનું અસ્તિત્વ
અને પ્રત્યેક જૈન દિતાનું સંરક્ષણ આ અનેકત્વ પર આ પ્રમાણે આ નાનકડા જૈન સમાજ અગણિત એકત્વની પ્રતિષ્ઠા કર્યા વગર સંભવિત નથી. ટુકડાઓમાં વહેંચાઈ ગયા છે જેમની વચ્ચે મોટે ભાગે ઈ સદ્દભાવના દેખાતી નથી. ઉલટું કયારેક-ક્યારેક તે
હાલમાં અનેક સાધુ-સંતો, વિદ્વાનો અને લેખકે એકબીજાની નિન્દા, હાનિ, ખણખેર, અપમાન વગેરે એકતાને જોરશોરથી પ્રચાર કરી રહ્યા છે. આજથી કરવાની અશભનીય પ્રવૃત્તિઓ જોવા મળે છે. તેઓ આઠ વર્ષ પછી--સન ૧૯૭૩માં ભગવાન મહાવીરના પિતાના પૂર્વગૌરવને વિસરી જાય છે, તેઓ ભૂલી જાય નિર્વાણુની સાદ્ધ-દિસહસ્ત્રાબ્દિ આવી રહી છે. એ ઘણું છે કે તેઓ શ્રમણ તીર્થકરોની સહુથી પ્રાચીન અને જરૂરનું બની રહે છે કે આ મહોત્સવ યોગ્ય રીતે ઉજવસૌથી વિશેષ સુસંસ્કૃત પરંપરાના અનુયાયીઓ છે, તેઓ
સંત પરંપરાના અનુયાયી છે. તેઓ વામાં આવે, અને એ ત્યારે જ સંભવે છે કે જ્યારે બધા બધા જ એ મહાવીરના શાસનના ભક્તો તથા પ્રતિનિ. જ જેને દરેક જાતના ભેદભાવ ભૂલીને એમાં પૂ. સહધિઓ છે. કે જેઓ વીતરાગ હતા, પ્રાણીમાત્રને સમષ્ટિથી કાર આપે. ભગવાન મહાવીર તો જૈનમાત્રના ઇષ્ટદેવ છે, જેતા હતા, જેમણે સર્ષ મૈત્રીને મંત્ર આપ્યું હતું એમના આ પુનિત પ્રસંગે જો વિભિન્ન જૈન સંપ્રદાયમાં અને પરસ્પરના વાત્સલ્યભાવને જેઓ ધર્મનું જ એક પરસ્પર સુખદ સમન્વય થઈ જાય તે જૈનત્વનું વિશ્વ અંગ ગણતા હતા. અત્યારે તે સંગઠનને જ શક્તિનું કેટલું ઉજ્જવળ થઈ જાય? આ જ શ્રેયસ્કર સમન્વયની મળ ગણવામાં આવે છે. શું મહાવીર અને તેમની પ્રતિ- સફળતા બધાની સંભાવના પર આધાર રાખે છે. એક પઠાના નામ પર પિતાને એમના અનુયાયી અને ઉપાસક વાર વિચારોમાં સમન્વય થઈ જશે તે પછી વ્યવહારમાં કહેવાનો દાવો કરનારાઓ અંદરોઅંદર ઉત્પન્ન થયેલા પરિણુત થતાં એને વાર નહી લાગે.. આવા કૃત્રિમ ભેદ-પ્રભેદને જતા નહીં કરી શકે? ધર્મ જેનભારતમાંથી સાભાર. અનુ કુ પ્રતિમાબેન ભટ્ટ
સુખી કોણ? ( ભલે ચાર કે પાંચ દિવસે પિતાના ઘેર ખાવાનું મળતું હોય, પણ જે દેવાદાર ન છે. હેય અને જેને રખડપટ્ટી કરવાની ન હોય, તેજ સુખી છે.
જ
સન્વય જરૂરી છે
૨૦૩
For Private And Personal Use Only
| SR No. | 531717 |
| Book Title | Atmanand Prakash Pustak 062 Ank 10 11 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Jain Atmanand Sabha Bhavnagar |
| Publisher | Jain Atmanand Sabha Bhavnagar |
| Publication Year | 1964 |
| Total Pages | 59 |
| Language | Gujarati, Hindi |
| Classification | Magazine, India_Atmanand Prakash, & India |
| File Size | 7 MB |