Page Text
________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
આવ્યાં, અને તે વૈભવ-વિલાસપૂર્વક રહેવા લાગે. ઉકત થઈ ગયો છે અને પ્રજાને સતાવતો હોવાથી
વિશ્વભૂતિના પિતા વિસાબભૂતિ વિશ્વનંદી રાજાના તેને શિક્ષા કરવા તે લશ્કર સાથે કૂચ કરે છે. ભાઈ હતા, અને રાજાને પિતાના ભાઈ પર અથાગ રાગ અને પ્રીતિ હતાં. વિશ્વભૂતિ આ કારણે રાજ્યની આવી મુલક બાબતમાં રાજાએ પોતે જવું ન બધી ભોગ લક્ષ્મી વિના સંકોચે ભાગવતો, અને બટે, અને તે કાર્ય પતે પતાવી દેશે એમ કહી વિશ્વ રાજાના અત્યુત્તમ ઉદ્યાન પુષ્પકરડકનો ઉપભગ ભૂતિએ સૈન્ય સાથે પ્રયાણ કરવાની આજ્ઞા માગી. પણ કાયમ માટે વિશ્વભૂતિ જ કરત. રાકટમ્બની રાજાએ રજા આપી એટલે વિશ્વભૂતિ લશ્કર લઈ કે અન્ય વ્યકિતને તે ઉધાનમાં પ્રવેશ કરવાની તક પુસિંહના મથક પર જવા નીકળી પડે. પરંતુ પણ ભાગ્યે જ સાંપડતી.
ત્યાં જઈ તપાસ કરતાં માલુમ પડયું કે રાજાએ
આપેલી માહિતી ખેતી હતી, કારણ કે પુરૂષસિંહનું વિશ્વનંદી રાજાની માનિતા રાણી મદનલેખાને વર્તન અતિ નમ્ર અને વિવેકપૂર્વકનું હતું. નંદી નામે પુત્ર હતું. તે બિચારે અવારનવાર પુષ્પ કરંડક ઉદ્યાનમાં રહેવા જવા વિચાર કરતો હતો,
આ તરફ વિશ્વભૂતિએ સૈન્ય સાથે જેવી કૂચ પણ તે ઉદ્યાનમાં વિશ્વભતિ પો પાક જ રહેતો કરી કે બીજી તરફથી રાજાએ નંદકુમારને પુષ એટલે તેનો ઈરાદ બર ન આવતો.
કરંડ ઉદ્યાનમાં રહેવા જવા મેકલી આપે. વિશ્વ
ભૂતિને પાછા ફર્યા બાદ રાજાની યુક્તિ સમજાઈ ગઈ એક વખત મદનલેખા રાણીની દાસીએ ઉદ્યાનમાં અને તેને ભારે ગુસે આવે. વિશ્વભૂતિ ઉદ્યાનમાં પુષ્પ લેવા ગઈ, અને તે વખતે નંદી પણ પિતાના ગમે ત્યારે રાજાની આજ્ઞાનુસાર કારપાળે તેને જણાવ્યું રસાલા સાથે ઉવાનના માર્ગે જઈ રહ્યો હતો. પરન્તુ કે ત્યાં તે રાજ કુમાર નંદી અંતઃપુર સાથે વિહાર વિભૂતિ ત્યાં હતો એટલે વાસીઓ પુષ્પ લીધા વિના કરે છે માટે તેને પ્રવેશ મળી શકશે નહીં કારપાળની પાછી ફરી અને નંદીને પણ વીલાં મેઢે પાછું ફરવું આવી વાત સાંભળી વિશ્વભૂતિને મિજાજ ગયો અને પડયું. દસીઓથી રાજકુમારની આ પરિસ્થિતિ સહન પાસેના એક કાઠાંના ઝાડ પર મુકી મારી અને ન થઈ અને તેઓએ મદનલેખાને કાન ભંભેરી તૂટી પડતાં કોઠાં બતાવીને નદીના અનુચરોને કહ્યું ઉરી. કૈકયી જેમ દશરથને પ્રિય હતી, તેમ વિથ “હરામખેર, આ છેઠાંની પેઠે હમણાં તમારા માથાં નંદીને પણ મદનલેખા અતિ પ્રિય હતી, મદનલેખાએ ટપટપ જમીન પર ગબડાવી શકું તેમ છું, પણ રૂસણું લીધું, એટલે રાજાએ વિશ્વભૂતિને ઉલ્લાનમાંથી રાજાની આમન્યા આડી આવે છે.” ખસેડવાનું વચન આપી તેના મનનું સમાધાન કર્યું, અને બળથી નહિ પણ કળથી આ કાર્ય કરવાને
આમ છતાં વિશ્વભૂતિને રાજા પ્રત્યે ભારે ડિસ્કાર
થો અને સંસારના તમામ સગાં સંબંધીઓ ઉપર નિશ્ચય કર્યો.
વૈરાગ્ય આવી જતાં વિચારવા લાગે; આ દુનિયામાં રાજાએ આ બાબતમાં મંત્રીઓ સાથે ચર્ચા કરી બધાં જ મતલબનાં સગાં છે. વસ્તુતાએ પોતાનું કારણ અને લકરને સજજ કરવા ભેરી વગાડાવી. પ્રયાણ છે? નહીં તે વડિલ થઈને રાજા પોતે આમ વર્તે ભેરીને અવાજ સાંભળી વિશ્વભૂતિ ઉદ્યાનમાંથી તરત સંસારના બધા જ ભેગો આવા છે. તેમને મેળવવા રાજદરબારમાં દેડ અને રાજય ઉપર કેને હલે તથા ભેગવવા આ પ્રમાણે નિકટનાં સગાંસંબંધી આવી પડે છે તે સંબંધમાં રાજાને પૂછયું. રાજાએ સાથે પણ ઠગાઈ કરવી પડે છે. એ ભોગો જા, હિસા, તેને કહ્યું કે સીમાડા પર પુરૂષસિંહનામને માંડલિક ચેરી આદિ મહા દેનું મૂળ છે. તેવા ભોગે ન
માયાના પ્રકાશ
For Private And Personal Use Only
| SR No. | 531713 |
| Book Title | Atmanand Prakash Pustak 062 Ank 05 06 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Jain Atmanand Sabha Bhavnagar |
| Publisher | Jain Atmanand Sabha Bhavnagar |
| Publication Year | 1964 |
| Total Pages | 62 |
| Language | Gujarati, Hindi |
| Classification | Magazine, India_Atmanand Prakash, & India |
| File Size | 7 MB |