Page Text
________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
આત્માનંદ પ્રકાશ
હતાં, પણ પેલા રાજપ્રમુખના ચહેરા પર આનંદ કરતા હતા અને એ રીતે તેમની જિંદગી તેઓ અને હાસ્યની છોળો ઉડતી હતી. ખૂબ જ આનંદ- બરબાદ કરી રહ્યા હતા. પૂર્વક સૌને પ્રણામ કરીને તે રાજપ્રમુખ વહાણમાં મેં પાંચ વર્ષ પછી શું? એ વાતને વિચાર બેઠાં અને વહાણવટીએ વહાણને સમુદ્રમાં આગળ કર્યો. મારી આજ્ઞા તે સૌ કોઈને શિરામાન્ય હતી. હંકારવા માંડ્યું.
મેં સેનાપતિને બેલાવીને આજ્ઞા કરી કે તમારું કે પેલા રાજપ્રમુખે વહાણના કપ્તાન સાથે આનં
અડધું લશ્કર લઈ પેલા સામે કાંઠા પરના બેટ પર દથી વાતો કરવા માંડી. પણ કપ્તાનને ભારે મોટું જાઓ સાથે ભાલ, સામાન, મરે, સાધનસામગ્રી, આશ્ચર્ય થયું. તેણે નમ્રતાપૂર્વક હાથ જોડીને મૃત્યુને
હથિયારો વિગેરે જે જોઈએ તે લઈને જાઓ. ત્યાં ભેટવા માં રહેલા રાજપ્રમુખને પૂછયું :
જઈને પેલા બેટ પરનાં જ ગો કાપી નાંખે, ત્યાંના ક્ષમા કરજે, પણ એક આશ્ચર્ય થયું છે. આ
વિકરાળ જાનવરેનો નાશ કરી નાંખો અને ત્યાં પહેલાં બીજા આઠ પ્રમુખને સામે કાંઠે પેલા બેટ એક સરસ મજાનું, રમણીય શહેર બાંધી નાંખો. ઉપર મૂકી આવ્યો છું. મારા પિતાજી પણ આ જ આ બધું કામકાજ અતિશય ગુપ્તપણે થવું જોઈએ, વહાણમાં તેમના વખતમાં દસ પ્રમુખેને ત્યાં મૂકી અને જયા સુધી યા શહર બે વાઈન તયાર ન થાય આવ્યા હતા. જ્યારે પેટા બેટ ઉપર રાજપ્રમુખને ત્યાં સુધી બધું ગુપ્ત રહેવું જોઇએ. મૂકવા જવાનું હોય છે ત્યારે છેલી ત્રણ પેઢીથી આ
મારી આજ્ઞા અનુસાર સેનાપતિએ એ બેટ અમારા વહાણને જ ઉપયોગ થાય છે, એટલે તો પરનો જ ગલે સાફ કરાવ્યાં, ત્યાં એક રમણીય ભારા આ વહાણનું નામ લોકોએ પ્રમખમાર ' નગર બાંધ્યું અને આજુબાજુના બીજા બેટ ઉપરથી પાડેલું છે. આજ પહેલાંના બધા રાજપુરૂષો રડતાં
સારી ઉજળીયાત વસ્તીને ત્યાં બોલાવી એ શહેરમાં કકળતાં આ વહાણમાં બેસતા. અરે, તેમને જબર
એક સરસ વસાહત ઊભી કરી. મારી પાસે તે પછી દરતીથી ઊંચકીને વહાણમાં બેસાડવા પડતા. આખા
બે વર્ષને અંતે સેનાપતિએ બધી વિગતે રજૂ કરી,
શહેરના નકશા બતાવ્યા તથા અત્યારે તે વહેપાર બેટના કાંઠે એમને પરાણે ધક્કા મારીને લગભગ
ઉદ્યોગનું એક સરસ દ્ર ઉભું થઈ ગયું છે જે
ટાપુ પર પાંચ વર્ષ મેં પ્રમુખપદ ભગવ્યું તેના ફેંકી દેવા પડતા એ બધા રાજપ્રમુખના કલ્પાંતે મેં સાંભળ્યા છે અને હવે તે કેઠે પડી ગયાં છે.
પાટનગર કરતાંયે વધુ રમણીય શહેર ત્યાં વસી ગયું
છે, એટલું સરસ કે સેનાપતિની સાથે ગયેલા સંનિકે, “ પણ તમે કોઈ નવી નવાઈના લાગો છો. તમે
કર્મચારીઓ અને મજૂરો પણ હવે ત્યાં જ રોકાઈ નથી તો રડતાં કે નથી કંઈ કરપાંત કરતા. એથી
ગયા છે. અહીં પાછા આવવાની ના પાડે છે. સેનાઉલટું તમે તે ખૂબ જ આનંદમાં છે, હસે છે
પતિએ મને કહ્યું છે કે, ત્યાં મારું સ્વાગત કરવા અને નવવધૂને પરણવા જઈ રહેલા કોઈ પ્રેમીજનની
એ બધા એક પગે તૈયાર ઉભા છે અને અહીં તો માફક ઉત્સાહમાં છે. કૃપા કરીને આમ કેમ તેને
મારું રાજ્ય ફક્ત પાંચ વર્ષ માટે હતું પણ ત્યાં તે ખુલાસો કરશો ?” પેલા વહાણવટીએ પૂછયું.
હું જીવીશ ત્યાં સુધી રાજય કરીશ. હવે ત્યાં મને જવાબમાં રાજપ્રમુખ ફરીથી હસી પડ્યા. ફાડી ખાવા માટે રાની પશુઓ નથી પણ મારું પછી તેમણે પિલા કપ્તાનના વાંસા પર પ્રેમથી એક
સ્વાગત કરવા માટે એક આતુર સમાજ-સુખી સમાજ ધઓ માર્યો અને કહ્યું: “દોસ્ત, બીજા બધા રાજ- ત્યાં છે. પ્રમુખ પાંચ વર્ષ વધારેમાં વધારે મોજશોખ અને “કહો હવે, કમાન, હું શા માટે રડું ? મારે રંગરાગ, ગુલતાનમાં કેમ રહેવું તેને જ વિચાર કલ્પાંત કરવા માટે કે દુઃખી થવા માટે હવે કઈ
For Private And Personal Use Only
| SR No. | 531673 |
| Book Title | Atmanand Prakash Pustak 058 Ank 10 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Jain Atmanand Sabha Bhavnagar |
| Publisher | Jain Atmanand Sabha Bhavnagar |
| Publication Year | 1960 |
| Total Pages | 20 |
| Language | Gujarati, Hindi |
| Classification | Magazine, India_Atmanand Prakash, & India |
| File Size | 3 MB |