Atmanand Prakash Pustak 056 Ank 10 11

SR No.: 531653
Original Sutra Author: N/A
Author: Jain Atmanand Sabha Bhavnagar
Publisher: Jain Atmanand Sabha Bhavnagar
Publication Year: 1958
Total Pages: 28
Language: Gujarati, Hindi
Classification: Magazine, India_Atmanand Prakash, & India
File Size: 3 MB

Page 7

જીવન અને તત્વજ્ઞાન.
૧૪૫
Materialism). બીજો પ્રકાર એકાંતિક આત્મવાદ આ સ્વભાવવાદીઓને આપણે પૂછીએ કે જડમાંથી કે જેમાં પાશ્ચાત્ય દર્શનના subjective તથા ચેતન કેવી રીતે આવ્યું ? બેમાંથી એક ઉત્તર તેની Objective idealism અને Absolute પાસે તૈયાર જ છે. (૧) પશ્ચિમના લાક જડવાદી Idealism જેવા વાદે અને ભારતીય દર્શનોમાંથી માને છે તેમ પરમાણુઓને અકસમાત સંયોગ શંકરાચાર્યને કેવલાદેત અથવા ભાયાવાદવેદાંત જેવાં ( Fortuious Concourse of atoms ) દશનેને સમાવેશ થાય છે. ત્રીજો પ્રકાર અનેકાંત- અથવા (૨) સ્વભાવ. એક સવભાવવાદી કહે મૂલક- અધ્યાત્મવાદ કે જેને માણસો જેનધર્મ તરીકે છે કે – ઓળખે છે. આ ત્રણે પ્રકારનાં દર્શનેમાંથી અનેકાંત- શિવિચિત્ર રે વાવિયાન વ: બલૂથેરા મૂલક અધ્યાત્મવાદને જ દર્શનચૂડામણિ અને સમ્યગદર્શન કહી શકાય. કારણ કે પ્રથમ બે ત્રટિવાળા છે અને માવતિ વિદ્યતે નાગ ૧ , સાચી વ્યાપક દષ્ટિ અનેકાંતમૂલક અધ્યાત્મવાદમાં છે. અર્થાત- મેરનાં પીંછામાં રંગાવલિ કાણું પૂરે જીવનની સમસ્યાઓનું સાચું સમાધાન અનેકાંત છે ? અથવા કેયલોના કંઠમાં મધુર સ્વરાવલિ કેણું દષ્ટિથી જેવું થાય છે, તેવું બીજી કોઈ તવદષ્ટિથી રડે છે ? આ જગતમાં સ્વભાવ સિવાય તેનું કોઈ થતું નથી.
કારણ એટલે કે ખુલાસે નથી જ. સૌથી પહેલાં આપણે જડવાદ તરફ દષ્ટિપાત જાવાદમાં ચેતનને સ્થાન નથી. જયારે આત્મા કરીએ, કારણ કે દ્રવ્યને આપણા ઉપર એટલો જેવી વસ્તુ જ નથી તો પછી મરણ પછી બધો પ્રભાવ છે કે આપણે ક્ષણભર જડદ્રવ્ય જ કેમ તેના અસ્તિત્વને કે અમરત્વને પ્રશ્ન રહેતો જ જાણે વસ્તુ સર્વસ્વ હોય એમ માની બેસીએ છીએ. નથી. ચાર્વાક કહી ગયો છે કે-દેવું કરીને જડવાદ એ એક પ્રકારનું એકાંતિક અદત છે તેને પણ ઘી ખાવું અને શરીરસુખ ભોગવવું એ જ આધિભૌતિક ડાત પણ કહેવાય છે. નિસર્ગવાદ, સ્વર્ગ અને મરણ એ જ ક્ષ. મરણ પછી કોઈ પ્રકૃતિવાદ, સ્વભાવવા વગેરે શબ્દ તેના પર્યાયો છે. સ્વર્ગ કે નરક જેવી વસ્તુઓ નથી. જડપ્રકૃતિનાં રૂપાંતર થતાં નદીઓ, પર્વત, સમુદ્રો,
- પશ્ચિમના રસેલ જેવા જડવાદીઓ એમ કહે છે વનસ્પતિઓ, પશુઓ અને છેવટે માણસો થયાં, જડ..
કે શુદ્ધતર્કથી આત્માને મરણોત્તર અસ્તિત્વ સિદ્ધ થઈ વાદ પ્રમાણે, આ બધું વિચ, જડ અને અચેતન
શકતું નથી. આપણે માત્ર લાગણીવશ બની જઈને પરમાણુઓને જ સમૂહ છે, વિકૃતિ છે, લીલા માત્ર
તે માની લઈએ છીએ. ૧૯મી સદીમાં જર્મને છે, જાવાદ કિંવા પરમાણુવાદ કે જેને સ્વભાવવાદ
વૈજ્ઞાનિક તત્વ અને સ્ટ હેઈકલને આ મુંઝવણ બહુ પણ કહેવાય છે તે પૂર્વ છે કે પશ્ચિમને હે, બધે
હેરાન કરતી હોય તેમ લાગે છે. તેના એક પુસ્તકમાં એક સરખે છે. કાગડા જેમ બધે જ કાળા છે તેમ જડવાદ બધે જ સરખો છે ગ્રીક પરમાણુવાદી ડીક્રિટસથી માંડીને હજુ વિધમાન બઢ઼ડ રસેલ સુધી “In the important moment when યૂરેપમાં તેને પ્રવાહ સતત ચાલુ છે. કોમ્યુનીસ્ટ the child first pronounces the word અથવા સામ્યવાદીઓ પણ દાર્શનિક દૃષ્ટિએ આ વર્ગમાં “1” when the feeling of self becomes મૂકી શકાય તેવા છે. આપણે ત્યાં તે ચાર્વાક પ્રસિદ્ધ clear, we have the beginning of selfથઈ ગમે છે. પરંતુ એવા અનેક ચાર્વાકે છૂપી consciousness, and of the anti-thesis રીતે આપણામાં હજુ પણ હશે જ એમાં શંકા નથી. of non-ego.”