Page Text
________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
શ્રી અમાનદ પ્રકા
પરંતુ પછીથી તેની સાથે દ્વિતીય કૃતષ્કન્ધ જોડવામાં છે, પરંતુ તેમાં જે જે છે તે લક્ષ્યમાં લેવું જરૂરી આવેલ છે. અહીં તહીથી પધ અથવા પધાંશે એકત્ર છે. ધર્મસૂત્રમાં બ્રહ્મને મુખ્ય અર્થ છે “વેદ” કે “જ્ઞાન” કરીને ગર્વની વચ્ચે રાખવામાં આવ્યા છે, અને અને જ્ઞાન તેમજ જ્ઞાનપ્રાપ્તિની ચર્ચાનું નામ છે બ્રહ્મચર્ય. આચારના નિયમનું નહિ પણ આચાર ઘડતરના ઉપનિષદોમાં બ્રહ્મને અર્થે વિશ્વનું એક મૂળ તાવ આધારભૂત મૂળ સિહા તેનું જ ઉપનિષદ્ જેવી અથવા આત્મતત્તવ એ થાય છે તેની પ્રાપ્તિ કે સૂત્રાત્મક શૈલિમાં નિરૂપણ કરવામાં આવ્યું છે. દ્વિતીય સાક્ષાત્કારની ચર્યા તે બ્રહ્મચર્ય. બૌદ્ધોમાં મિત્રી, પ્રમેહ, શ્રેતરાધમાં તે આચારના નિયમોની વ્યવસ્થિત ગણુના ઉપેક્ષા અને કરુણુ એ ચાર ભાવનાઓમાં વિચરણ કરવામાં આવી છે.
કરવું તેને બ્રહ્મવિહાર કહેવામાં આવે છે. જ્યારે આચારાંગના પ્રથમ શ્રતસ્કન્ધની શૈલીની આચારાંગસૂત્રમાં બ્રહ્મ એટલે સંયમ અને સંયમનું સરખામણી એતરેય બ્રાહ્મણ, કૃષ્ણ યજુર્વેદ આચરણ તે બ્રહ્મચર્ય એમ માનવામાં આવ્યું છે. ધર્મસત્ર, અને ઉપનિષદોની શૈલી સાથે કરી શકાય. જેની દષ્ટિએ અહિંસા, સમભાવ અથવા સમત્વની તેમાં મધ અને પધનું મિત્ર છે. સૂત્રશૈલીની જે સાધનાનું જ બીજું નામ સંયમ છે." આ જ વિશેષતા છે–થોડામાં ઘણું કહેવાની જ આયા.સામાયિક કે સમભાવની સાધના છે.* આ સમત્વને રાંગના પ્રથમ શ્રુતસ્કલ્પમાં જોવા મળે છે. ઉપરાંત ગીતામાં “ગ” નામ આપવામાં આવ્યું છે અને ઉપનિષદ જેવું અર્થગાંભીર્ય પણ આચારાંગસૂત્રના તે જ બ્રહ્મ છે. આત્મૌપમ દષ્ટિ સમભાવ કે અહિંસાની પ્રથમશ્રતસ્કન્ધની ભાષામાં છે.
સાધનાના મૂળમાં રહેલી છે, આ સત્ય સમાનરૂપે જેમ ઉપનિષદોની ભાષા એ વૈદિક સંસ્કૃત અને
આચારાંગ તેમજ ગીતામાં સ્વીકારવામાં આવ્યું છે, શિષ્ટસંસ્કૃતની વચ્ચેની કડી સમાન છે તેમ આચારાંગ
ગીતાની ભાષામાં કહી શકાય કે આચારાંગસૂત્ર ના પ્રથમ મુતસ્કન્ધની ભાષા જાન પાલિ અને પ્રાકૃતની
સામ્યયોગ”નું પ્રતિપાદક છે. વરચેની કડી સમાન છે. બીજા આગમમાં તેમજ
નિયુક્તિકારે આચારાંગસૂત્રને બધા અંગેના બીજા પ્રાકૃત ગ્રન્થોમાં પ્રાકૃત ભાષા પોતાના વિકસિત સારરૂપ કર્યું છે, તે સંપૂર્ણ રીતે યોગ્ય છે. સ સ્વરૂપમાં જોવા મળે છે પણ આચારાંગતા પ્રથમ
સમન્વયની દષ્ટિએ એમ કહી શકાય કે બ્રહ્મ શબ્દને શ્રતસ્કની ભાષામાં આઠમેની પ્રાકૃત ભાષાનું સૌથી વદિક, જૈન અને બૌદ્ધ એ બધાએ પ્રશસ્ત શબ્દના પ્રાચીન રૂપ જળવાઇ રહ્યું છે. આ શ્રતસ્કન્ધની
રૂપમાં સ્વીકાર્યો છે અને તેને ઉપયોગ પોતાને ભાષાની સરખામણી જે ઈ આગમસૂત્ર સાથે કરવી
માન્ય અર્થમાં કર્યો છે. આ હકીક્તથી બ્રહ્મ શબ્દની, હોય તે અમુક અંશે સત્રકૃતાંગના પ્રથમ શ્રતરકલ્પની
પ્રાચીનતા અને વ્યાપકતા સિદ્ધ થાય છે. આયારાંગને બાવા સાથે કરી શકાય. આર્ષ પ્રાકૃતના અધિકરૂપે
| નિયુક્તિકારે વેદ પણ કહ્યો છે. આ પણ સર્વસમ્મત આચારાંગ સત્રના પ્રથમ કૃતસકલ્પમાં મળે છે. આ તેની
માપક શબ્દોને પોતાના માન્ય અર્થ માટે ઉપયોગમાં
લેવાની પ્રક્રિયાનું સૂચક છે. પ્રાચીનતાને પુરાવે છે. આચારાંગસત્રના પ્રથમ શ્રુતસ્કન્યને બધા અધ્ય
અનુ. કા. જે. દેશી. થનેનું સામાન્ય નામ “કંમciા છે એટલે કે તે બધાને બ્રહ્મચર્ય સંબંધી અધ્યયન કહ્યાં છે. આ નામથી ધમસત્રના બ્રહમચર્ય આશ્રમ, ઉપનિષદોના
# સ્થાનાંગસૂત્ર કર૯-૩૦ સમય ૧૭. પ્રતિપાલ બહા અને બોધોના બ્રહ્મવિહારની યાદ આવે . * આવશ્યક સૂત્રનું સામાયિક અધ્યયન.
For Private And Personal Use Only
| SR No. | 531650 |
| Book Title | Atmanand Prakash Pustak 056 Ank 07 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Jain Atmanand Sabha Bhavnagar |
| Publisher | Jain Atmanand Sabha Bhavnagar |
| Publication Year | 1958 |
| Total Pages | 21 |
| Language | Gujarati, Hindi |
| Classification | Magazine, India_Atmanand Prakash, & India |
| File Size | 3 MB |