________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
ન
MIભાજીદ
વર્ષ ૫૫ મું]
સં. ૨૦૧૪ વૈશાખ
[ અંક ૭.
સુભાષિત पूर्वजन्मकृतं कर्म तवमिति कथ्यते । तस्मात्पुरुषकारेण, यत्नं कुर्यादन्द्रितः ॥ પૂર્વજન્મ કર્યું કેમ, એ જ દેવ ગણાય છે;
પ્રયત્ન પુરુષાથી અ, સતત કરવા ઘટે. દેવ મિથ્યા થતું નથી; આપણે ગમે તેટલાં ફાંફાં મારીએ પણ પ્રારબ્ધમાં લખ્યું હોય તે જ થાય એવી કપાળ હાથ દઈને બેસવાની નિરાશાભરી ને નિષ્ક્રિય વૃત્તિ આપણા મોટા ભાગના લોકોમાં જોવામાં આવે છે; પણ એ તો આપણી પૂર્વજન્મની ફિલસુફીને અધૂરા રામને અવળો અર્થ છે. સુભાષિતકાર આપણને સમજાવે છે કે દૈવ” અથવા “પ્રારબ્ધ' એ બીજું કશું નહિ પણ આપણે પોતે જ પૂર્વજન્મમાં કરેલાં કર્મનું ફળ છે. એ સૂત્રને વધારે વિશદ કરને સમજીએ તે પૂર્વજન્મ એટલે વતમાનના જન્મ પહેલાંને સર્વ ભૂતકાળ; આ ચાલુ જીવન પહલાને જન્મ તે જ પૂર્વજન્મ એમ નહિ, પરંતુ આ જીવનમાં પણ ક્ષણે ક્ષણે વર્તમાન વહી જઈને જે ભૂતકાળ બને છે તે પણ પૂર્વજન્મ જ છે, જીવન તે સદાને માટે સંયુકત અને શાશ્વત છે. કાળમાં કઈ વચ્ચે દિવાલા ભરીને ખંડ કે વિભાગ પાડી શકાતા નથી. એટલે વર્તમાન જીવનની પણ જે ક્ષણે વહી જાય છે તે સમત વર્તમાનમાં પણ આપણે સતત કાર્યરત રહેવું ઘટે, તો જ તે ભૂતકાળનું “દેવ” બનીને ભવિષ્યનું ભાતું બનવાનું છે. વસ્તુતઃ દૈવ એ આપણુ પુરુષાર્થનું કળ છે અને એ સંતત કાર્ય કરતા રહેવાથી દૈવ’ અને ‘પ્રારબ્ધને પંજ વધતા જ રહેવાના છે. આજનું કાવ્ય એ જ આપણા ખાવતી કાલના ભાગવટ છે.
કુમાર” માંથી
For Private And Personal Use Only
