Page Text
________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
ભગવંત મુખે ચડેલ સ્ત્રીરત્ન
૧૭
હાય, હાય, આ હું શું સાંભળું છું ? એ ગયા એકાએક આજે રાજગૃહના ચૌરે ચૌટે નાલંદા ને હું હજુ જીવું છું ?
વિદ્યાપીઠ તરફના દરવાજા બહાર સાક્ષાત્ બ્રહ્મા પધાર્યા
છે એવી હવા ફેલાઈ. “તમાશાને તેડું'ન જ હોય તેમ માસી! દુ:ખ તો લાગે જ, પણ આ સમયે જ
લોકોના ટોળે ટોળા દર્શનાર્થે નીકળી પડ્યા. બાળક હૈયે રાખી આત્માની અમરતા ને કાયાની નશ્વરતા
સહિતનો નારીસમુદાય દર્શન કરી પાછા ફરતા અને વિચારવી જરૂરી છે.
એ દેવના ચમત્કાર અંગે મનમા પ્રચાર કરતે. - કુમાર ! એ કેવી રીતે બન્યું તે તો કહી સંભળાવ. પડેશમાં રહેતી એક બાઈએ આવી એ સમાચાર એમજ કહેને કે શંકાને સમાધાન માટે નહીં પણ આ સુલતાને કહ્યા અને ઉમેર્યું કે ચાલો, મારી સાથે. ભાઠા ખબર આપવા જ તું આવ્યો છું દુ:ખ તો થાય કેટલાક સમયથી તમે ઘરબહાર નીકળ્યા નથી તે આ છે પણ એ વેળા તારી હાજરી જરૂર સાંત્વન કરનારી નિમિત્તે પગ છૂટા થશે અને સાથોસાથ દેવદર્શનનો છે. આ વિષમ વેળાયે તું દિલાસારૂપ છે.
લાભ પ્રાપ્ત થશે. સુલસાએ જણાવ્યું કેઅભયકુમારે સઘળે વૃત્તાન્ત કહી સંભળાવ્યો. બહેન ! ભ, મહાવીર સિવાય હું અન્ય કોઈ એ શ્રવણ કર્યા બાદ નાગસારથિથી બેલી જવાયું- દેવને દેવબુદ્ધિથી નમતી નથી. તેમ મને આમાં ચમ
દીકરાઓ સિધાવ્યા, પણ મારા નામને દીપાવી. ત્યાર જેવું કંઈ જણાતું નથી. પગ છૂટા કરવા કે ને ગયા. જીવનભર મેં જેમની સેવા કરી છે એવા બહાર ફરવા જવું હોય તે મને કોઈ રોકતું નથી જ, માલિકને જરા પણ આંચ આવવા દીધી નથી. છતાં આજે તે હું ઉપરના સ્થાને ન જ જાઉં. સંરક્ષપદની જવાબદારી પૂરેપરી બજાવી છે.
બીજે દિન ઊગ્યો ત્યાં બીજે દરવાજે સાક્ષાત સુલસાની છાતી ભરાઇ આવી હતી. ગમે તેમ તો મહેશ્વર પધાર્યાના સમાચાર આવ્યા. ગતાનુગનિક લોક પણું માતાનું હૃદય હતું. તે એટલું જ બોલી કે - કહેવાય છે એટલે ત્યાં પણ જનતા ઉભરાઈ અને..
કુમાર ! મારા કષ્ટ નિવારણ અર્થે આવેલ દેવે રીજે દિવસે ખુદ વિષ્ણુભગવાન ગરુડ ઉપર આવ્યાનું વિદાય લેતાં જે શબ્દો ઉચ્ચાર્યા હતા તેના પ્રાંતભાગે સાંભળ્યું ત્યારે તે ભાગ્યે જ કોઈ નગરવાસી એના આવો કોઈ ધ્વનિ હતું; પણ ઉમંગનાં ઉભરામાં લાભથી વંચિત રહ્યો હશે, પણ અલસાને મન એની એ વેળા મને એ સમજા નહતા. હવે સમજાય છે કંઈ જ અસર ન પહોંચી. સખીવર્ગને આગ્રહ છતાં કે જેમ જન્મ એક સાથે તેમ મરણ પણ સાથે જ. એ તે અડગ જ રહી.
માસી ! તે, હવે હું રજા લઉંને ? પિતાશ્રીને ચોથે દિવસે સમાચાર આવ્યા ત્યારે તે ઘરના સૌ ખબર આપું કે વૃત્તાન્ત સાંભળી મા બાપને “ધા તો
જન પણ રાજી થયા, કેમ કે આજે તો વૈભારકિરિ.. લાગ્યો, પણ જ્ઞાન અભ્યાસ અને સ્વામીભક્તિએ, વાળા દરવાજે ખુદ અષ્ટ પ્રાતિહાર્યની ઋદ્ધિથી અલંએની સેઝમાં સાથે પૂર્યો છે.
કૃત તીર્થંકર દેવ પધાર્યા હતા. તેમના દર્શન કરી
પાવન થવામાં સુલતા મિયા મણું ન કરે અને જરૂર જેનું ચક્ર અસ્મલિત ગતિએ ચાલ્યા કરે છે એવા કાળદેવે વૈશાલીના બનાવ ઉપર પરદો પાડી દીધો અને
સાથ પૂરે એમ સૌનું માનવું હતું. ઘવાએલા અંતરમાં એ વાત ભુલાવા પણ માંડી. ત્યાં તે તેમણે ધડાકે કર્યો કે એ દ્રશ્ય દુઃખનું ઓસડ દહાડા'એ જનવાયકા ખોટી નથી જ. નીરખવું છે ?
For Private And Personal Use Only
| SR No. | 531633 |
| Book Title | Atmanand Prakash Pustak 054 Ank 11 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Jain Atmanand Sabha Bhavnagar |
| Publisher | Jain Atmanand Sabha Bhavnagar |
| Publication Year | 1956 |
| Total Pages | 20 |
| Language | Gujarati, Hindi |
| Classification | Magazine, India_Atmanand Prakash, & India |
| File Size | 3 MB |