________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
નામાdદ પ્રકાશ
વર્ષ પ૪ મું ]
સં. ૨૦૧૩: શ્રાવણ
[ અંક ૧૦
જીવનમાં એક વિરોધાભાસ
એક વિરોધાભાસ જીવનમાં ઘણી વાર નજરે નથી ચડતો? દુનિયામાં જુવાન માણસો ઘણા હોય છે, પણ તેમનામાં જુવાની ઝાઝી હોતી નથી. એ માણસે જુવાનીનાં ખંડેર હોય છે. જિંદગીના ગુનેગારે હોય છે. બીજે પક્ષે અનેક વયેવૃદ્ધો, ઉમળકાભેર હમેશ જુવાની જ માણતા હોય છે. એમના ચહેરા ઉપર સુરખી હોય છે, એમની બોલીમાં કામણ હોય છે, એમની ચાલમાં જેમ હોય છે. એક પુતિ, દીતિથી એમની આખી કાયા તાંબા વરણી લાગે છે, ચેતનમય લાગે છે, જેનારને જાણે એમ જ જણાય કે યૌવનને કાળ, પિતાના જવાને સમય થતાં નીકળી તે ચૂ, પણ બીજે કઈ આડે માગે ફંટાઈને પાછો
અહિં જ ઠરીઠામ થવા આવી પહોંપે છે. આવા માનવીએ ચિરયૌવનશાળી હોય છે. યૌવનને એમણે “પાઘડીના આટામાં' પૂરી રાખ્યું હોય છે. આવા માનવીઓના જીવનની વસંત એવી સમૃદ્ધ હોય છે, એવી અક્ષય હોય છે કે સમગ્ર જીવનમાં એમને વસન્ત જ વસન્ત હોય છે.
માણસનું વય એની પિતાની ઉમ્મર વિશેની એની વ્યકિતગત લાગણી પર આધાર રાખે છે. ઉમ્મર એ કેવલ વને સરવાળે નથી. હા, ભોતિક અર્થમાં એમ હશે, પણ લાગણીની દુનિયામાં એ કઈ જુદી જ વસ્તુ છે. વર્તમાનને આપણી તકલાદી જીવનરીતિ જે વણસાડે નહિ તે આપણી દષ્ટિ ઉલાસભરી જ રહે, છતાં આ તે સત્ય છે કે ધૂળ ઉમરને સૂક્ષમ આંતર સંચાલન સાથે કાંઈ નિસબત નથી. યૌવને સીંચેલી જીવનક્યારીમાં, ઉત્તરાવસ્થામાં જ રૂપ, રંગ ને સુવાસથી સભર પુપિ ખીલે છે. વૌવન ભલે ખાલી હાથ રહે, પણ આ ઊતરતી અવસ્થાના હાથમાં તે આ પુપછાબ છે જ, અને એ પ્રભાવ જીવનની વસન્તને જ.
મધુકર
For Private And Personal Use Only
